De zestig van Texel

Een betere titel voor deze post kon ik ff niet bedenken.
Het paasweekend 2011 beloofd de warmste sinds 1901 te worden en dat wordt in de dagen voorafgaand al tentoongespreid. Zaterdagochtend de auto volgeladen en met z’n tweeën op weg naar Den Helder. Jeffrey en zijn Jolande zitten niet ver voor ons en hebben nog maar net een boot eerder naar Texel.

Ons verblijf, een heuse stacaravan bij Fruithof de Veen, voor de komende dagen ligt net iets buiten Den Burg waar we aankomen en settelen. Onderweg was er al contact met Ingrid en Martine die samen met Léonie en Richard in de stayokay in Den Burg verblijven op c.a. 1,5 km van ons onderkomen. Zo dichtbij, dat vraagt om een drankje samen. Na wat boodschappen en een verkenning van de binnenstad ontmoeten we elkaar op het terras van de stayokay waar het behoorlijk warm en gezellig druk is met bekende en onbekende lopers die allemaal op het eiland zijn om op 1 van de 3 afstanden van start te gaan op paasmaandag.

		Fruithof de Veen Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Spieren voor Spieren

Op een paar stijve bovenbenen na is de Rotterdam marathon prima verteerd. Helaas was het maandag niet mogelijk om een stuk uit te lopen, maar dinsdagavond lukte dat wel en waren de bovenbenen weer snel soepel en werden de 12km in een aangenaam tempo afgelegd.
Woensdagavond werd de baantraining in een iets lager tempo uitgevoerd en was er ook nog tijd om met een aantal clubgenoten de ervaringen te delen dan wel succes te wensen voor de aanstaande Utrecht marathon.
Donderdag werden de benen op een massage getrakteerd om vrijdagmiddag weer fris te zijn voor de duurloop.
Een duurloop die niet soepeltjes verliep en met 18km eerder werd afgebroken dan de bedoeling was. Geen pijntjes of blessures, gewoon een gevoel dat het iets te moeizaam ging.

Mijn derde Rotterdam marathon

De Rotterdam marathon heeft blijkbaar toch een bepaalde aantrekkingskracht die ervoor zorgt dat je toch snel doet besluiten er weer van start te gaan. Over de hoge inschrijfgelden zal ik het niet hebben, aangezien de organisatie daar wel wat voor terug doet en de deelnemers goed verzorgd. De marathon leeft echt in Rotterdam dat zie je aan alles, dat voel je, het publiek zweept je op en dit alles doet je besluiten er het jaar daarop weer in het startvak plaats te nemen. In mijn geval de 3e keer in vak E.

De zestig nadert met rassen schreden dus deze marathon is niet meer dan een training, aangezien er geen tijd is om veel en lang rust te nemen. Op mijn vorige post kreeg ik een voorstel/verzoek om wat haas/begeleidingswerk te verrichten, maar daarover straks meer.

De laatste zware

Op 25 april wil ik er helemaal klaar voor zijn als ik aan de start sta om de 60 van Texel tot een goed einde te brengen. Een goed einde als in, finishen binnen de gestelde tijdslimiet. Er zijn geen ambities om een snelle tijd neer te zetten. Proberen te genieten en aankomen is wat mij betreft goed genoeg.

De zware weken voordat er aan de afbouw begonnen kan worden zijn ingegaan. Volgende week de laatste zware en dan gaat de rem erop.

Hoe verliep de afgelopen week?
Maandag was de lies nog wat gevoelig, maar kreeg deze de gelegenheid te herstellen door niet te trainen.
Dinsdag werden 30 kilometers verdeeld over 13 in Z1 samen met Ans waarbij de nieuwe Salomons voor het eerst werd uitgelaten. Voor Ans zat de training erop en werden de Salomons voor de Glides ingeruild om de laatste 17 in Z2 af te raffelen.
Woensdag liepen Tino en ik de 5x1000 op marathontempo iets te hard, maar gemakkelijk. Inclusief in-en uitlopen 10km op de teller.
Donderdag, rust.
Vrijdag werden 11 snelle (voor mijn doen) kilometers afgelegd.