De Amsterdam marathon van Ruben

John vroeg zich af waar mijn blog bleef met mijn ervaringen van de Amsterdammarathon. Mijn reactie was, laat bloggen maar aan anderen over die kunnen dat veel beter, ik loop wel. Hierop bood John aan om een gastblog op zijn site te plaatsen. Nou ja, het vervolg lees je nu.
Begin dit jaar heb ik me ingeschreven voor deze marathon en ik wou hier graag een PR gaan lopen. Vanaf juni weer serieus gaan trainen want het begin van het jaar was het niet veel. Naast de training behoorlijk aan de lijn gegaan zodat ik niet al te veel kilo's mee hoefde te slepen. Dit resulteerde in een gewichtsverlies van 12 kilo.
Medio augustus bood @hennyvroem aan een schema voor mij te maken. Aangezien ik de afgelopen jaren maar wat deed op hardloopgebied leek mij dat wel verstandig. De doelen werden gesteld en dat waren de 7Heuvelenloop binnen het uur en in Rotterdam 2013 een sub3 poging om de hele marathon. De trainingen werden weggewerkt en af en toe het schema aangepast. De eerste serieuze krachtmeting van dit jaar, de Dam tot Damloop. Doel was om een PR te lopen, hopelijk onder de 1h5'. Resultaat was 1h2'26" boven verwachting snel. Het doel voor de 7Heuvelenloop werd hierbij al gehaald. Ik bleef lekker doortrainen voor de marathon en steeds vaker hoorde ik geluiden van een aantal tweeps dat een sub3 er wel in zou moeten zitten. Het een en ander met Henny besproken en een wedstrijdplan gemaakt voor de Amsterdam marathon.

Ook de bekende bietensap kuur is in de strijd gegooid.

De Amsterdam marathon

Voorafgaand aan de marathon van Zwolle had ik min of
meer een deal met Christel over de marathon van Amsterdam.

Op die 30ste september gingen wij beiden van start met een doel voor ogen, een PR lopen en het liefst nog ruim ook. Die PR’s zouden ons in de gelegenheid moeten stellen voor de Boston marathon in te schrijven. Dat het mij niet lukte hebben jullie hier kunnen lezen. Christel flikte het wel en liep in Berlijn een DIK PR en verzekerde zich van de mogelijkheid in te schrijven voor Boston.

De deal
Mocht het in Berlijn niet lukken en ik zou Zwolle goed doorstaan hebben, dan zou Amsterdam de plek zijn voor een 2e poging. Er waren nogal wat bedenkingen over wel of niet starten. Geen startnummer, de inschrijving die reeds gesloten was zonder mogelijkheid tot na inschrijven, de vorm en misschien wel het grootste struikelblok, mijn gezondheid.

Paceklus in Eindhoven

Twee weken na de mislukking in Zwolle gaat het nog steeds niet lekker waardoor er deze 2 weken slechts zeer minimaal gelopen is. We zitten bijna halverwege de maand en de teller staat amper op 80 km, schiet lekker op dus.

Op de vraag om als pacer op de halve marathon van Eindhoven deel te nemen had ik reeds maanden geleden positief beantwoord, gezien de positieve ervaringen van vorig jaar. Cor en Jol hebben het allemaal netjes voor elkaar en zorgen dat het de pacers aan niets ontbreekt, en daarmee ook de lopers/loopsters die achter de pacers aan gaan.
Bij tijds aanwezig om nogal wat bekenden halverwege hun marathon voorbij te zien komen en aan te moedigen, Florian, Frank, Sierd, Marc, Joop, Ronald, Rik, Ilonka, Bertus, een zekere R (die zeer goed verscholen in een groep gelopen moet hebben, aangezien wij hem gemist hebben) en vast nog een aantal die ik vergeet. Sorry.