220!

220 - Heb ik als titel voor mijn laatste artikel van 2010 gekozen, omdat dit mijn 220ste post is sinds het eerste artikel op 4 januari 2009. Niet zomaar gekozen, maar ook niet bijzonder.

Wat voor mij wel bijzonder was, zijn de inmiddels bijna voorbije 12 maanden van 2010.

Het belangrijkste doel waar het jaar en dus ook de trainingen mee begon was de marathon onder de 4 uur uit te lopen. Evenals in 2009 werd dit jaar voor de marathon van Rotterdam gekozen. Die missie heb ik, begeleid door Petra, met goed gevolg volbracht.

Deelname aan deze marathon was ook nog eens gekoppeld aan een actie die door Jacqueline werd opgezet ter nagedachtenis aan haar schoonvader die in oktober 2009 aan de gevolgen van een hartstilstand kwam te overlijden. Na maanden van regelen, mailen, bellen, ontwerpen, collecteren en samen lopen werd Jacqueline op 12 april in de gelegenheid gesteld de cheque waarop een mooi bedrag vermeld stond, door de deelnemende HarTlopers en sponsoren bijeen gebracht, aan de Hartstichting te overhandigen.

Uitlopen en fotograferen

De marathon is nog maar een week geleden en lijf en leden lijken daar al best aardig van hersteld te zijn. Maar…2010 is tot nu toe best een pittig loopjaar geweest, dus doe ik het nog even kalm aan.

Maandag had ik graag een stukje uitgelopen, zij het dat ik wat langer onderweg naar huis was dan gewenst en het weer inmiddels omsloeg. En daar had net ff geen zin in. Het uitlopen is tot woensdag uitgesteld. Ondanks de kou en gladheid was de baan goed beloopbaar. Geen tempotraining natuurlijk, maar samen met een clubgenoot rustig rondjes draaien na de warming-up en loopscholing. Een avondje dat goed was voor 7,5 km.

Spijkenisse…geslaagd

Ook al valt er met zo’n titel niet veel te raden, komt hier toch een blogje over de Spijkenisse marathon.

In de voorbereiding op de 60 van Texel moet er flink getraind worden en zijn lange duurlopen van niet te onderschatten waarde. Zo werd de Berenloop als duurtraining afgelegd en gold hetzelfde voor de marathon van vandaag 12-12.
Wetende dat Pim zijn in 020 gelopen pr zo snel mogelijk uit de boeken wilde hebben is enige weken de afspraak gemaakt samen deze 42,195 km aan te vallen op jacht naar die verbetering. Vervelend genoeg kreeg Pim wat ongemakken te verduren waardoor het trainen er nogal onder heeft geleden. Maar….Spijkenisse is nou eenmaal zijn achtertuin en er kan gelopen worden, dus stond Pim vanmorgen gewoon op de atletiekbaan van Spark. Bikkel!

Sneeuwpret

Met de auto zijn files verzekerd zodra het wat regendruppels vallen, komen daar sneeuwvlokjes voor in de plaats dan is het drama compleet. Lopen in de sneeuw echter, dat blijft leuk, helemaal als het verse sneeuw is die onder je voeten kan horen knisperen.

Met de marathon van Spijkenisse in het vooruitzicht was dit een rustige(re) week, zelfs als je zonder schema traint. Uiteindelijk zijn er toch nog 4 trainingsmomenten geweest, zie het met een aanmerkelijk lager aantal kilometers. Dinsdagavond een uurtje in de kou startte niet van harte en had ik moeite om op temperatuur te komen. Het tempo werd na 4 kilometer wat opgevoerd om wat meer warmte in het lichaam te krijgen. Met succes. Het uurtje zat er dan ook zo op.

‘t was niet voor niks…

…of toch wel?
Eerst even terug naar gisteren, er stond al een aantal weken een bezoek aan Zoom Experience gepland. Samen met Alice, Jacco en Monique zijn er wat leuke gadgets spullen op fotografiegebied aangeschaft.

		Zoom Experience 2010 Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Na een iets te korte nacht ging het wekkertje deze morgen om 6:15 uur, pfff…dat valt ff tegen zeg. Uit de veren en het hele ritueel uitvoeren en voor je het weet is het 7:45 uur en staat Ronald voor de deur. Een bakkie thee en om 8:00 uur op pad naar Geldrop.

Rust voorbij, op naar de volgende

De rustperiode is achter de rug, de voorbereidingen zijn weer in volle gang voor de volgende marathon van Spijkenisse.
Na de Berenloop eerst een paar dagen afgewacht hoe het herstel verliep alvorens ik me definitief besloot in te schrijven.
Afgelopen zaterdag hebben Pim en ik al voorzichtig de "strategie" besproken en hebben wij Petra bereid gevonden ons 42 kilometer lang te begeleiden en van de broodnodige verzorging te voorzien. Wellicht dat zich nog een loper bij ons aansluit, indien hij (ja het is een man) besluit i.p.v. de halve toch de hele marathon te lopen. Ik ben benieuwd.
Ik voel me goed en heb er zin in.

Rust na de marathon

De hele week heb ik met een tevreden gevoel teruggekeken op de Berenloop. Ook een marathon die als lange duurloop afgewerkt is vergt een periode van rust. De afgelopen dagen heb ik dan ook niet veel op loopgebied uitgevoerd, gewoon de dagelijkse beslommeringen, een herstelloopje met Ans en wat gelummel bij de baantraining op woensdagavond.

De benen voelden al na 2 dagen als vanouds, wat gisteren ook de Marijn bevestigd werd. Het viel niet mee om de loopschoenen links te laten liggen, wat resulteerde in een stukje hardlopen vanochtend. De voorspelde regenbuien bleven uit, wat miezerregen bij een prettige temperatuur zorgden ervoor dat ik lekker liep.

Bereloop, beregoed en beregezellig

Op het moment dat ik dit schrijf is het 7:30 uur een dag na de marathon van Terschelling, de Berenloop. Eigenlijk weet ik niet goed waar te beginnen, dus gewoon maar achter het mini toetsenbord gekropen en maar zien wat er op het minischerm verschijnt.
Nadat de inschrijving (een paar weken na mijn pr op de R’dam marathon) een feit was werd ook een verblijfplaats op Terschelling geboekt, nadat bepaald was er een weekend op het eiland dat ik nog niet eerder ben geweest van te maken. Een appartementje van Tjermelân in Oosterend werd onze verblijfplaats.
Zaterdagmiddag was het nog even flink doorstappen om de snelle boot te halen en rond 13:15 uur voet aan wal te zetten. Een rondje door de dorpskern, wat inkopen doen, langs de Saucony stand om even kennis te maken met Hero, natuurlijk Haraldino tegen het lijf te lopen, Jacomina en Marcel op de fiets en vervolgens met de bus naar ons verblijf.
Op de weg terug naar West-Terschelling om een hapje te eten en aansluitend de meet and greet met een aantal bekende webloggers heb ik contact met Ronald die onderweg naar Terschelling blijkt te zijn, huh!! Hoe en wat kunnen jullie op zijn blog lezen. Gezellig dat hij op het laatste moment ook nog acte de presence komt geven, behalve het feit dat hij voor de halve marathon komt. Ans en ik wachten Ronald in de haven op en het lukt om hem over te halen de hele marathon met mij mee te lopen. Ook het hoe en wat hierover lees je op zijn blog.

Mud Sweat and Trails

In de aanloop naar en na de Veluwezoomtrail werd er wat vaker gegoogled op trailrunning in Nederland waarop ik op de site van MudSweatTrails terecht kwam.
Aha leuk, de heren organiseren ook clinics voor beginners, hardloopagenda gepakt en de data bekeken, 29 augustus op de Posbank was een mooie optie zei het dat ik op die dag de Gooische Run al op het programma had staan.
Zo bleef alleen 31 oktober als laatste en enige mogelijkheid over. Samen met Marco ingeschreven om van een paar ervaringsdeskundigen de tips en trucs aangereikt te krijgen en tevens de mogelijkheid om dit meteen in de praktijk te brengen.
Het Limburgse land is dan weliswaar wat verder weg voor ons, maar het is wel een prachtige omgeving voor deze interessante clinic.

CEP compressie sportkousen

In mijn vorige blog zijn de CEP compressie sportkousen reeds ter sprake gekomen en heb ik beloofd hier nogmaals op terug te komen nadat er wat meer kilometers mee afgelegd zijn.
Inmiddels heb ik na de A’dam halve marathon de volgende trainingen mee volbracht:
Duurloop met Ingrid van 18 km,
Een tempoloop van 15 km,
Langzame duurloop met Ans van 12 km,
Duurloop met Jeffrey van 21 km.
Hoe ik de CEP compressie sportkousen heb ervaren zo meteen. De fabrikant schrijft de sportkousen een voordelen toe die een positieve uitwerking op de beoefening van jou sport hebben. Ik schrijf “jou” sport aangezien de CEP compressie sportkousen produceert die ook voor andere sporten naast hardlopen geschikt zijn.

De Amsterdam halve marathon

Na de “mislukte” halve marathon vorige week in Eindhoven stond ik vandaag, wederom met Gerard dankzij Stop Aids Now, aan de start van de halve marathon in Amsterdam.
Na vorige week te zijn benaderd om deel te nemen namens Stop Aids Now werd snel een persoonlijke pagina ingericht op de site van Getthevirus, waar overigens nog tot 24 oktober gedoneerd kan worden, reden Ans ik vanmorgen naar A’dam waar met Gerard afgesproken was.Aangekomen en een korte wandeling later komen we bij de sporthallen zuid aan alwaar ik op zoek ga naar Ton van CEP waar ik een afspraak mee heb. Waarom en waarvoor zo meteen. Na een snelle ronde langs de stands is het een kort stukje lopen naar Vak Zuid alwaar ik geacht word mij te melden. Na een warm ontvangst door de dames (Nathalie, Dominique en Stefanie) lukt het om ook Gerard in het witte Stop Aids Now shirt te krijgen. Kwam ff mooie uit aangezien zijn eigen shirt niet in een al te beste staat uit de tas tevoorschijn kwam.

STOP AIDS NOW!

Beste lezer,

Ik ben benaderd om aanstaande zondag tijdens de Mizuno Amsterdam Marathon deel te nemen aan de halve afstand en deze (hard)lopend af te leggen.
Hierbij zal ik evenals tientallen andere lopers getooid in een shirt van de stichting Stop Aids Now! aandacht vragen voor de hiv/aidsproblematiek.

Het is natuurlijk erg kort dag, maar desondanks wil ik jullie vragen mij en daarmee de stichting te steunen met een bijdrage naar keuze.Jou donatie wordt direct op de rekening van de stichting gestort en komt ten goede aan onderzoek en acties ter voorkoming van verdere verspreiding van het virus.

Mislukt

Mislukt? Ja mislukt!
Gerard, Maurice en ik hadden gepland vandaag de halve marathon van Eindhoven in 2 uur af te zullen leggen.

Aan de Zeeuwse kust

Na de bizarre editie van de kustmarathon van 2009 was het aantal bekenden (en minder bekenden) dat dit jaar aan de start van de zwaarste marathon van Nederland stond aanzienlijk. Zelf denk ik er nog niet aan toe te zijn van start te gaan, maar….wie weet.
De weersvoorspellingen waren voor een aantal wat tegenvallend, maar voor de mensen langs het parcours prima.
Om 8:30 uur stond Petra voor de deur en nog geen 2 uur later kwamen wij in Burgh aan. Eigenlijk zouden wij naar de Banjaard gaan om de lopers daar aan ons voorbij te zien trekken en waar Petra een aantal van zijn/haar flesje sportdrank, gelletje of anders. De rit verliep zo voorspoedig dat er tijd genoeg was om de start van de marathon mee te maken. De auto was nog maar net geparkeerd of we liepen Richard en pa al tegen het lijf. In de sporthal waren de meeste eerder genoemde bekenden al verzameld en vanzelfsprekend niet te missen en teveel om op te noemen.
Een paar die er uitsprongen wil ik toch even noemen zonder een ander te kort te doen. Marco stond op het punt zijn marathondebuut te maken, evenals Ilonka. En waarom dan niet gelijk de zwaarste?;-) Beiden hebben, net als alle andere natuurlijk, keihard naar dit moment toe getraind en geleefd, en nu was het bijna zover.

Vakantiestilte

De stilte op hardlopendeboer.nl had alles te maken met onze vakantie naar hele warme oorden.
Er heerst sowieso even stilte op hardlopendeboer.nl aangezien er blijkbaar iets verkeerd is gegaan met de verschuldigde kosten voor domeinregistratie :-( Morgen ff met de hoster bellen, maar via hardlopendeboer.blogspot.com zijn we nog wel in de lucht.
Als Azië liefhebbers werd de vakantie wederom op Bali gehouden vooraf gegaan door een paar dagen Singapore. Op het moment van schrijven zit ik tegelijkertijd naar de opnamen van de F1 te kijken die over de straten knallen waarlangs wij een paar weken geleden hebben geshopt gewandeld.

Bunniks Mooiste

Vorig jaar kon ik niet van start gaan vanwege de toenmalige identieke kuitblessure als waar ik enige weken geleden mee kampte.
Vandaag ging ik van start bij de 30 van Amsterdam Noord dus leek het mij verstandiger om na de zaterdagochtend training, die een duurloopje werd, niet te starten in Bunnik. Samen met Ans, Petra, Yvonne en Ilonka hebben we de snelle mannen en vrouwen aangemoedigd. Rik maakte 1 deel van zijn voorspelling waar door de wedstrijd op zijn naam te schrijven, maar helaas slaagde hij er niet in zijn eigen parcoursrecord scherper te stellen.
Falco verkeert in supervorm en ging voor een snelle tijd nadat hij dat een paar dagen eerder al in Maarssen had geflikt. Gelukt! Klasse Falco.

Vechtloop 2010

Vorig jaar was had mijn blogje over de Vechtloop een hele andere titel. In de wetenschap dat Jan Willem (beter bekend als JeeWee) er de 10 km in een rustig tempo zou lopen, stelde ik voor de 2 rondjes samen af te leggen. Prima reageerde JW die mailde dat 2 collega's (Hugo en Arnoud) ook meeliepen. Prima toch, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Er waren nog een paar die aansloten, Anne, Nico en Jos. De laatste 2 knalden er echter al snel na de start tussenuit waardoor het clubje nog uit 4 man en 1 vrouw bestond.
Snelle Madness Running Ruud was ook in Maarssen aanwezig voor zijn laatste snelle 5 km voordat hij samen met Paula aan de TAR begint.

ikke, JW, Hugo en Arnoud.

Funrun wordt toch een strijd

Over de 11 dagen sinds mijn laatste artikel is er niet zo heel veel te melden. Ja, er is gelopen en ja, het gaat gelukkig weer stukken beter met de kuit waardoor de kilometers weer probleemloos afgelegd kunnen worden.
Vorige week zaterdag heb ik weer eens aan de training op Het Lint meegedaan en ook daadwerkelijk de voorgeschreven interval uitgevoerd. Niet te hard om de kuit te onnodig hoog te belasten, aangezien er een dag later eindelijk weer een lange duurloop gepland stond.
Marco zag zo’n lange ook zitten, dus stond hij om 8:15 uur Jeffrey en mij voor het station van Maarssenbroek op te wachten.
Een verslag is op het blog van Marco te lezen, maar het filmpje van Marco de Bont hier.
De benen hadden het na een kilometer of 22 al aardig te verduren gehad, dus werden de laatste 3 op karakter uitgelopen zonder te forceren.

Mini weblogloop Utrecht

Zondag op weg terug vanuit Zeeland vertelde Gert vandaag een afspraak te hebben met Ruud voor een rondleiding door zijn speelvoortuin. Zowel Marco als ik informeerden of er aangesloten mocht worden. Prima wat Ruud en Gert en zo was het dus dat er binnen no time een 2e weblogloop in 1 week plaatsvond.
Morgen is het tijd voor de wekelijkse massage en tevens rustdag, dus zal ik dan het verslag aanvullen. En dan tevens ook nog ander nieuws. Stay tuned.
Een aantal van jullie hebben de data inmiddels via iMapmyrun al kunnen volgen. Voor de overige geïnteresseerden staat de Garmin data hier.  
19-8 Update:

Zoals beloofd

Een bewegende impressie van de zeer geslaagde zeeuwse weblogtraining van afgelopen zondag 15 augustus.

Voor herhaling vatbaar.

Zeeuwse weblogtraining

Mijn 200ste post is er één die weer positief nieuws bevat. Ik ben voorzichtig op de weg terug, na een blessure durf ik nog niet helemaal te schrijven, want ik ben er nog niet. Die bekende ene zwaluw ;-)
De zeeuwse weblogtraining georganiseerd door de altijd vriendelijke en enthousiaste Jacqueline stond voor vandaag op de planning van een 13-tal hardlopende webloggers en 4 hardlopers uit Brabant. Via het blog van Jacq hebben ze verzocht mee te mogen lopen, aangezien de kustmarathon bij hun op de planning staat.
Zo meteen meer over de weblogtraining. Er zullen vast lezers zijn die zich afvragen hoe het komt dat ik hierbij aanwezig was, als loper nota bene.
De afgelopen dagen in vogelvlucht dan.

Kuit update

De laatste weken zit er meer tijd tussen de blogjes als voorheen. Dat dit allemaal te maken heeft met de kuit blessure moge duidelijk zijn. Vandaar dat het weer tijd is voor een kuit update.
Wat is er gebeurd sinds mijn laatste post?
Dinsdag 28-7, de kuit voelt goed dus durf ik het aan om wederom een testloopje te doen. Ans gaat op de skates mee, en 13,5 km later zijn we weer thuis. Enigszins tevreden, maar het is duidelijk dat ik er nog niet ben.

Lopen, fysio, fietsen

Hardlopen….daar zit vooralsnog weinig schot in. Zo dat is eruit!
Evenals een aantal andere hardloopblogs is het ook bij de niet zo hardlopendeboer stil geweest. Dat dit niets met vakantietrips te maken heeft moge duidelijk zijn. Nee, er wordt bijna niet gelopen vanwege een overbelaste (?) kuit.
Sinds de vorige post zijn er slechts 30 moeizame kilometers afgelegd in laag tempo en iets te hoge hartslag naar mijn zin.

Alternatieve training

Over het weer en het wereldkampioenschap voetbal is al genoeg geschreven en gezegd. Heerlijk waren de verkoelende buien gisteravond en vanmiddag en vanavond zal daar dan ook eindelijk de ontknoping van het WK 2010 zijn. Welk nationaal team de wereldbeker mee naar huis zal nemen…..geen idee. Wat mij betreft kan het alle kanten op. Vanavond de ontknoping.
Op loopgebied is het bij de hardlopendeboer rustig geweest. Niet dat er vrijwillig rust wordt gehouden, nee het is wederom de linker kuit die het lopen belet.

Utrecht triathlon 2010

Vandaag waren Ans en ik toeschouwer bij de triathlon in Utrecht. De camera’s waren vanzelfsprekend mee met dit fotoalbum tot gevolg.

Erg gaaf om de mannen en vrouwen in het water, op de fiets en vervolgens op de loopschoenen te zien presteren.

Na een paar uurtjes weer op de fiets naar huis om vervolgens de loopschoenen aan te trekken voor een rondje in de warmte.

Nieuwe look

Het is weer eens tijd voor wat verandering.
Er volgen nog meer aanpassingen, maar wat vinden jullie er tot nu toe van? Tips zijn vanzelfsprekend ook welkom.

Ik ga nu eerst weer een stukje lopen.

Utregse Meidenloop

Schitterend weer (voor de toeschouwers) vanmiddag, maar met 26/27 graden voor de loopsters wellicht iets aan de warme kant. Gelukkig betrof het een afstand van “maar” 5 kilometer, dus met een beetje tempo ben je zo aan de finish ;-)Ans liep vandaag met Dorine en een kleine 1500 andere (Utregse) meiden, geen slechte opkomst voor een eerste keer.
Ik ging mee als toeschouwer/supporter en om wat plaatjes te schieten.

Live to die another day

Op de afsluiter van mijn vorige blog heb ik vele positieve reacties ontvangen, waarvoor dank.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, I didn’t make it.
Ben ik teleurgesteld? Nope!
Ben ik tevreden met het uiteindelijke resultaat? Yep!
De dood of de gladiolen is sowieso niet mijn ding, maar op 50 km, als je nog nooit verder dan de marathon bent geweest, no way.
Vandaar de titel. Helemaal naar de kloten op een ultra kan altijd nog. Zo dat is eruit.
Vanochtend vetrokken Jeffrey en ik om 7:15 uur richting vakantiedorp de Jutberg in Laag Soeren. Ik moet jullie bekennen dat ik vanochtend best kriebels had, maar me wederom voornam dat er helemaal niets op het spel stond. Genieten en proberen de afstand binnen de tijdslimiet van 6,5 uur af te leggen.
Na ontmoetingen met een aantal bekenden, én een fotomoment, klonk om 9:04 uur het startschot.
Rustig lopen en niet forceren om bij andere in de buurt te blijven, gewoon je eigen ding (samen) doen. Binnen de eerste 2 kilometer bevonden wij ons al in de laatste posities. Lekker belangrijk.
Aangezien de eerste helft behoorlijk pittig is heeft de organisatie een tijdslimiet van 3,5 uur voor de eerste 25 km ingesteld. Geen overbodige luxe kan ik jullie verzekeren. Als er geklommen moest worden, werd dat vaker wandelen i.p.v. hardlopen. Hardlopend omhoog is voor mijn gewoonweg niet overal mogelijk, en kost daarnaast gewoon teveel energie. Iets waar je heel zuinig mee om dient te gaan. De omgeving is echt prachtig en met een graad of 14 inclusief bewolking is het ook nog prima loop weer.

De boertjes als waterdragers

Een aantal weken geleden had ik de halve marathon van Zwolle in de loopagenda genoteerd na de inschrijving. Tot vorige week heb ik nog getwijfeld of er wel zou gaan lopen. Nog niet eerder heb ik er aan de start gestaan, maar vanwege het tijdstip en de rit ernaartoe, toch twijfel. Ik was te weten gekomen dat Gert er als Ronald ;-) op de halve zou starten, dus contact gezocht en afgesproken samen naar Zwolle te rijden.
Doelen? Voor mij gewoon lekker lopen zonder ambities een pr te lopen, maar wel binnen de 2 uur. Gert wilde zijn pr van 1:54 verbeteren, met 1:50 na het vertrouwen van de H4D als doelstelling.
In het Stadskantoor kwamen al snel Maurice en Pieter binnenwandelen, en ergens buiten moest Esther nog rondlopen. Na telefonisch contact ook Esther nog even gedag kunnen zeggen.
Na Rik en Ilonka op de 4 EM te hebben zien starten en in sneltreinvaart voorbij hebben zien flitsen, omgekleed en begaven we ons naar het startvak. Wat een mensen zeg. Helikopters boven onze hoofden om de mensen thuis van beelden te voorzien.

Is er nog wat te melden?

Jazeker maar, vandaag geen verhaal over verbroken PR's, pijntjes of blessures.
Na het onverwachte pr tijdens de Lintloop heb ik maandag van de rust genoten om vervolgens op dinsdag naar de baan te gaan om een stel nieuwe patta's te testen. Dat testen heeft maar een paar rondjes geduurd. Niet dat de schoenen niet bevielen of enig ongemak, maar ik had ff geen zin om te lopen. Kan gebeuren.
Na een praatje ben ik dan ook weer naar huis gereden en besloot ik de patta's woensdag gewoon op straat verder te testen. Hoe ze bevallen en welke het betreft lezen jullie in een volgend artikel.

Woensdag start de training in een heel relaxt duurtempo met Ans, waarna onze wegen zich scheiden en de snelheid iets opgevoerd wordt. Net op tijd voor de start van de training kom ik op de baan aan. Vanwege reparatiewerkzaamheden is het niet mogelijk op de baan te trainen, dus valt de keuze van de trainers op een park in de nabije omgeving. Oefeningen, loopscholing en een piramide op het fietspad.
Als afsluiting weer in duurtempo naar huis. Zo was deze avond goed voor bijna 15 km.

Lintlopen

In het vorige blogje schreef ik nog dat de eerstvolgende training op zaterdag afgewerkt zou worden. Nou daar werd nog een tempotraining op vrijdagmiddag tussen gepropt. Had ik voor mezelf bedacht 3x (3x 1000) in 6", 5:30" en vervolgens 5" zonder pauze uit te voeren. Die opzet is volledig mislukt :-).

De Garmin data die dat op heeft geleverd kun je hier bekijken.

Tijdens het uitlopen (vanaf 10 km) voelde ik een lichte irritatie aan de buitenkant van de linkerknie. Wat zullen we nu krijgen? Het verergerde niet en na thuiskomst voelde ik er ook niet veel meer van. Aan de LunarTrainers zal ook vast niet gelegen hebben, aangezien ik hier regelmatig genoeg zonder problemen op loop.

Hmm, pas op de plaats en de duurloop van zaterdag overslaan dan maar (was de gedachte op vrijdagavond). Zaterdag wilde ik een kijkje in Vijfhuizen gaan nemen, maar niet voordat ik toch voor een duurloop op pad zou zijn geweest, aangezien de irritatie net zo snel als ie verscheen ook weer verdwenen was. Wat het uiteindelijk geworden is kun je hier bekijken. Deze duurloop werd op de LunarGlides (het blijven mijn favoriete schoenen) afgewerkt zonder enige vorm van irritatie aan de knie.

Kippenvel

Dat is wat de finish en de vele verhalen geschreven door de helden van de Roparun je bezorgen. Ans en ik hebben maandag op de Coolsingel gestaan om een groot aantal van de bekende en onbekende helden onder luid applaus binnen te zien komen. Ook vorig jaar stonden wij er, maar dit jaar keek ik met iets andere ogen naar dit kleurrijke geheel.

Niets ernstigs hoor maar, het feit dat ik ook één van die lopers had kunnen zijn deed mij toch even iets anders er tegenaan kijken.

De traditiegetrouw warme IJsselsteinloop

Het is de vierde keer dat ik aan de start van een afstand tijdens de IJsselsteinloop sta en evenals de voorgaande jaren is het er warm in het Pinksterweekend.
Rekening houdend met de te verwachten warmte heeft de organisatie er verstandig aangedaan de starts te vervroegen.
Voor het Fulcotheater op de Overtoom was ik aangenaam verrast toen Maurice daar kwam opdagen. Huh….. gezellig, aangezien ook hij hier de halve marathon ging afleggen. Ik had afgesproken om evenals tijdens de 3Bergenloop en Tisvoorniks samen met Petra deze  halve marathon af te leggen. Als Petra, Erik, Yvonne en Eric aan zijn gekomen wordt het strijdplan voor vandaag gemaakt, 5:10”/km.
Eerst nog ff de start van de 10 km, waaraan Ans deelnam, en dan de outfit voor vandaag aantrekken en een plekje in het startvak opzoeken, waar ik nog naarstig op zoek ging naar Terry, maar helaas niet heb getroffen. Inmiddels is het al behoorlijk warm maar zoals we gewend zijn van de organisatie is onderweg voor voldoende drank en sponsposten gezorgd.

Leiden marathon

Zondagochtend togen Ans en ik naar Leiden om er als toeschouwer en supporter vele lopers boven zichzelf uit te zien stijgen en dat pr op de hele, halve, 10 of 5 km te lopen.
De meet and greet met de aanwezige bloggers was op aangeven van Ronald in de St. Pieterskerk.
Al snel liep ik Koen, die zijn 6e marathon van 2010 ging lopen, tegen het lijf. Even rondgekeken en al snel was het groepje compleet:

Weer een PR gesneuveld

Het is gelukt!
Vandaag tijdens de Nationale Lenteloop in Papendrecht is het Richard en mij gelukt onze PR's op de 15 km aan diggelen te lopen.

Een volledig verslag volgt later op de avond, maar met mijn hand geklokte tijd van

1:07:28

ben ik meer dan tevreden. Wat zeg ik, ik ben in alle staten.

Vervolg:

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. In de officiële uitslagen ben ik op de 19e plek in mijn categorie geëindigd en is de tijd 1:07:29. Richard had al een mooi plaatje van de hand geklokte (Garmin) tijd gemaakt, dus laat ik natuurlijk niet na deze te plaatsen. Met die ene seconde verschil kan ik tenslotte prima leven. heeft nog ff een nieuw plaat gefabriceerd met de tijd van de organisatie.

De Golden Ten

Zoals eerder geschreven staat zaterdag de Lenteloop in Papendrecht op de planning, waar Richard en ik hopen onze PR’s aan flarden te lopen. Vanwege de te verwachten inspanning die dat gaat kosten deed ik het de afgelopen dagen ook weer wat rustiger aan.
Maandagavond ben ik voor een kort inlooprondje/heuveltraining de deur uitgegaan. Onlangs heb ik een paar XT Wings aangeschaft die ik op de geluidswal langs de A12 heb uitgeprobeerd/ingelopen. Het was alweer ff geleden dat ik daar de bult op en af geknald ben en dat was goed te merken. Hier de data.
In de aanloop naar zaterdag had ik nog 1 duurloop in gedachten, en wel voor vandaag. Echter, na het lezen van berichten op de blogs van Fred en Hans over de Goldentenloop besloten Ans en ik vanochtend om naar Delft te rijden en op de 10km van start te gaan.

Nog wat extra rust gepakt

De afgelopen dagen heb ik op loopgebied wat extra rust gepakt, aangezien de verkoudheid me nog steeds parten speelde.
Niet eerder als woensdag werden de loopschoenen weer tevoorschijn gehaald. Clubgenoot Michiel had vorige week het e.e.a. gevraagd over de door mijn gebruikte schoenen. Zijn interesse was gewekt m.b.t. met de name de Fivefingers en de Glides.
Woensdag hebben wij samen c.a. 5km aan rondjes op de baan gelopen op Fivefingers, Glides, Trainers en de Ecco Biom’s. Ik vermoed dat deze loper binnen niet al te lange tijd op een setje VFF’s te bewonderen zal zijn.

Volledig album bekijken

Geen snelle 5, maar een lekkere 10EM

Het plan om tijdens de testloop van zaterdag weer eens een snelle tijd op de klokken te zetten viel enigszins in het water. Tijdens het inlopen en de warming-up regende het al en net voor de start werd het nog iets natter.
Lekker gestart met een ronde van 4:21”, echter het restje verkoudheid maakt het er niet gemakkelijk. Nico verdween langzaam uit het zicht terwijl Jeffrey, Rob en ik de 2e plek (als we over klassering zouden spreken) bezetten. De volgende gaat in 4:16”, en kilometer 3 in 4:21, als Jeffrey en Rob het voor gezien houden. Ik zet zo goed mogelijk door, maar moet tussendoor hoesten en de ademhaling wordt bemoeilijkt. Tussen 3 – 3,5 km trek ik de conclusie dat ik er vandaag geen snelle(re) 5 uit ga krijgen en zet aan om er in ieder geval een nette 4 van te maken. Kilometer 4 wordt in 4:08” afgelegd en de 310 geeft 17:08” aan bij het passeren van de streep. Teleurstelling dat de 5 niet volgemaakt is, maar tevreden toch tevreden over de tijd en de benen die goed aanvoelen.

Rustige week

De verkoudheid heeft op loopgebied voor een rustige week gezorgd. Nou kan een beetje rust geen kwaad, maar persoonlijk neem ik die liever wanneer ik daar zelf voor kies en dan zeker niet vanwege een verkoudheid. Maar hé, wat doe je eraan? Juist ja, helemaal niets!
Toen Ans zich zondag opmaakte voor een duurloop besloot ik met haar mee te gaan. Hoelang dat zouden we wel zien.
In een heel rustig tempo maakten we de 2 uur bijna vol en waren na 17 km weer thuis.
Dinsdag heb ik een nieuw setje schoenen aangetrokken dat door middel van korte stukken en gewenning ingelopen dient te worden. Geen lange training dus, maar wel één met een beetje snelheid zolang het goed gaat. En het ging best goed. Bijna 9,5 km in 46 minuten. De benen moeten nog duidelijk wennen aan de schoenen i.c.m. het iets hogere tempo. De linker kuit geeft hier een voorzichtig, maar duidelijk signaal af.
Vandaag zou ik zoals gepland van start gaan in Wijk bij Duurstede bij de Singelloop. Helaas werd het een DNS :-(

De marathon after

Eh……….dip.
Zat ik lekker op de roze wolk na te genieten terwijl de dagelijkse verplichtingen gewoon vervuld worden. Dinsdagavond kom ik na een rustig duurloopje van 10km weer thuis en voel me al niet helemaal top. Woensdag gaat het nog wel, maar in de loop van donderdag ga ik me steeds rotter voelen. Hoofdpijn, een zere keel en spierpijn. In de nacht van donderdag op vrijdag komt daar ook nog koorts bij, wat voor mij betekent dat er een paar dagen niet gelopen zal worden.
Op dit moment is de koorts verdwenen, maar fit ben ik allerminst. Vandaag en morgen hou ik m’n gemak en zie volgende week wel weer of ik in staat ben om in loopkleding de deur uit te gaan.

Weer aan de gang

Nou zat die roze wolk best lekker, maar je zal er dagelijks toch vanaf moeten om aan diverse verplichtingen te voldoen (je baan bijvoorbeeld). Kom ik van de week terug blijkt die wolk onder de as te zitten. Daar ga ik dus niet op plaatsnemen en ga woensdag dan maar weer rustig aan de gang.
Een kleine 6 km die ik lopend naar de baan en wat in en uitloopronden afleg in een relaxt tempo.
Alles voelt goed, de hartslag laag en de verleiding om langer en harder te lopen groot.
Donderdag en vrijdag gewoon op de chillbank om zaterdag na de warming-up en loopscholing een rustig duurloopje uit te voeren. Totaal 10km afgelegd.
Zondag – de Nike City Run.
Deze stond niet in mijn loopkalender vermeld en was derhalve ook niet gepland. Ik wist dat Marco zich hiervoor ingeschreven had, maar de blessure zou nog roet in het eten kunnen gooien. Inschrijven was al niet meer mogelijk.

Dank

Na de succesvol verlopen marathon afgelopen zondag heb ik een paar dagen plaatsgenomen op een heerlijk zittende roze wolk. Jeetje wat zit dat lekker zeg, en oh wat smaakt dat naar meer.

De vele leuke reacties en felicitaties hebben daar natuurlijk een behoorlijk steentje aan bijgedragen.
En dat is nou één van de dankbetuigingen die ik hier wil uiten. Een ieder die de moeite heeft genomen een reactie, mailtje, sms of telefoontje te plegen om mijn te feliciteren…

Tevens wil ik in dit blogje de sponsoren van de HarTlopende Webloggers bedanken voor de steun die wij van hen mochten ontvangen t.b.v. de actie voor de Hartstichting. Hun hulp en de vele duiten in de collectebus hebben bijgedragen aan de het fantastische bedrag dat op de cheque, die afgelopen zondag overhandigd werd, genoteerd kon worden.

Een PR!!!

Daar zit je dan, je wil wat schrijven over de deelname aan de Fortis Marathon Rotterdam en dan kan je niet op en toepasselijke titel komen. Vandaar dat ik maar gelijk met het beste nieuws begon.
Wat daar allemaal aan vooraf gegaan is hebben jullie de afgelopen maanden op dit blog kunnen volgen dus daar hoeft niets meer aan toegevoegd te worden.
‘s Morgens vroeg, piep, piep..piep, piep….een sms van Marco,
”Beste Jacq, John en Petra ik duik na een nacht spugen weer mijn bed in……….” Shit, wederom een tegenvaller voor hem na het blessureleed en het daar bijbehorende uitstel van zijn marathondebuut.
Ik had met Jeffrey en Tino afgesproken de trein van 8:12 uur te pakken zodat we ruim de tijd hadden. Onderweg naar het treinstation belde Jeffrey om te vertellen dat ie het niet ging redden. WAT NIET REDDEN! riep ik,
Jeffrey: de trein, ik heb me verslapen,
Ik: pfff okay, maar je komt wel toch?
Jeffrey: Ja,
Ik: mooi, dan zien we elkaar in Rotterdam.

One more night

Nog 1 nachtje slapen………..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En dit is de outfit waarin Gerard, Jacqueline, Maurice, Hans, Ton (pacer 3:45) en ik te herkennen zijn. 

Mocht je Petra en Marco horen dan weet je dat Gerard en ik niet ver weg kunnen zijn.

Morgen de eerste update………

Ik maak gelijk van de gelegenheid gebruik om alle starters alvast heel veel succes te wensen en wellicht tot morgen.

En toen waren het nog maar 3

Nog 3 dagen en dan mag ik aan de bak.
Samen met vele duizenden onbekende en een aantal bekende hardlopers sta ik zondag aan de start van de FMR. De trouwe lezer van dit blog weet inmiddels dat dit mijn 2e marathon zal worden, ik stond ook bij de 29e editie van de FMR aan de start met loopmaatjes Annet & Terry onder begeleiding van ervaren haas, Trees die mij de laatste kilometers er echt doorheen gesleept heeft.
Behalve de 3 dames zal ik het ditmaal ook zonder persoonlijke haas moeten doen. Een 2-tal loopmaatjes (Jeffrey en Tino) waar ik de tijdens de voorbereiding kilometers mee afgelegd heb zullen er een hoger tempo op na houden als hetgeen ik aankan.
Inmiddels hebben Gerard en ik al bij een aantal gelegenheden samen gelopen en streven wij hetzelfde doel na, dus was het besluit snel genomen samen van start te gaan.

Hazen met Pasen

Gisteren schreef ik al wat er vandaag op het programma stond. Samen met Gerard en Tino een paar dames en 2 heren naar een tijd van 2:10 hazen op de halve marathon van Utrecht.
Ik ben vanmorgen op tijd naar Utrecht gereden om de marathonlopers samen met Marco van start te zien gaan. We vonden een mooi plekje op de Croeselaan vanwaar wij de lopers recht op ons af zagen komen en tevens na een krappe 10 kilometer nogmaals goed in het zicht kregen.

Het aftellen is nu echt begonnen

Nog 7 dagen te gaan. Volgende week zondag hoop sta ik aan de start van mijn 2e marathon. De 30e editie van de Rotterdam marathon, vorig liep ik er mijn eerste.

Promofilm 2010 from Like2Run on Vimeo.

De laatste lange, en wat voor één!

De laatste lange duurloop in de aanloop naar de Rotterdam Marathon stond voor vandaag gepland. Ik had natuurlijk nog even helemaal los kunnen gaan in Dordrecht, zoals vorig jaar, maar de marathon is pas over 2 weken, dus kon er nog best een lange duurloop uitgevoerd worden. De rust is al voorzichtig ingezet deze week. Zo is er afgelopen dinsdag maar een uurtje met Ans gelopen waarna er net iets meer dan 10 kilometers op de teller stonden.
Woensdag is het bij in en uitlopen met de bovenste loopgroep van AP gebleven, voor wie ik de training verzorgde.
Donderdag nog even lekker los, geen oog voor snelheid of hartslag, gewoon lekker lopen, zonder de kuit over te belasten. Het werden 11,3km in 56 minuten. Ook weer eens lekker om snel weer thuis te zijn.
Vrijdag – rust, gevolgd door een rustige interval training die ik met Annet volbracht.
De laatste lange dan, zoals de titel aangeeft, en wat voor één!
Het verhaal over 3 lopers en 250km in 5 dagen is inmiddels wel bekend. Ik schrijf 3, maar het zijn er eigenlijk 6 die afgelopen woensdag in IJsselmuiden van start gingen om die 250 kilometer af te leggen. Iets dat Léonie in eerste instantie helemaal alleen zou gaan doen sloeg zo enorm aan bij vele lopers dat de één na de ander zich aanmeldde om een deel, een hele of meerdere etappes mee te lopen. Jammer genoeg hebben Pieter en Richtie het na respectievelijk 165 en 180 kilometer moeten opgeven. Met zo’n respectabel aantal kilometers helemaal geen schande, maar beiden hadden vanzelfsprekend de 5 dagen en 250km afgelegd, maar blessures hebben ze daarvan weerhouden. Uiteindelijk kwamen behalve Léonie, Martine, Richard en John onder begeleiding van een 20-tal lopers aan op de Nike campus in Hilversum. Behalve diverse blogs zal op de Bemoreultratour site nog veel meer te lezen en zien zijn.

Een pittige lange…

Ik bedoel dan een duurloop en niets anders. Voor het eerst besloot ik de lange duurloop op zaterdag i.p.v. zondag uit te voeren. Jeffrey was daar wel voor te porren, dus bepaalden wij dat deze van A’dam naar Vleuten zou worden uitgezet.
Maar voordat het zaterdag is heb je ook nog maandag, dinsdag, woens…….. en vrijdag.
Na de gezellige weblogloop van zondag kon ik maandag de motivatie niet opbrengen (regen!) om uit te lopen. Maar ja rust is tenslotte ook training!
Dinsdag kreeg ik onderweg naar huis een telefoontje van Tino met de vraag of er vanavond nog gelopen zou worden en zo ja, wat, waar en hoelang.
Mijn plan was 10km op marathon tempo (5:40 – 5:35) en de volgende 10 versnellen naar 5:20 – 5:30”. De gewenste tempo’s had ik in de 310 ingesteld, maar het gepiep (Langzamer!) kwam blijkbaar niet boven onze stemmen uit, want het tempo was steevast te hoog.
Hier de data:

2 Weblogloopjes in 1 weekend

Dat was het niet, maar daar leek het wel heel erg op dit weekend. Daar kom ik straks op terug.
Eerst de afgelopen trainingsweek:
Tijdens de 20vanAlphen ben ik niet diep gegaan, dus van een herstelloop op maandag was geen sprake.
Ik heb er een tempo duurloop van 14km van gemaakt met een gemiddelde van 5:01” en een gemiddelde hartslag van 160 was ik best tevreden.
Dinsdag met Jeffrey afgesproken 2 uur op pad te gaan. Over deze kan ik kort zijn. Het liep voor geen ene meter. Pap en de benen en borrels in de buik. Het werden slechts 11km in 1 uur 10.
Woensdag was van hetzelfde laken een pak en ditmaal bleef de teller op 12,5km steken.
Teleurstellend vanzelfsprekend, maar geen reden tot paniek, de kilometers zijn tenslotte gemaakt en er is niets geforceerd uitgevoerd, geen pijntjes of andere ellende overgehouden.
Donderdag en vrijdag waren dan ook dagen van looprust, aangezien er zaterdag en zondag weer aardig wat op het programma stond.

Vervolg op de 20 van gisteren

Zoals beloofd hierbij het (korte) vervolg van de 20km die wij gisteren in Alphen hebben afgelegd.
Tegen 12:00 uur kwamen Ans en ik bij huize RR aan alwaar Frank, Gerard, Patricia en Kees ons al op stonden te wachten. Snel een bakkie en op naar de VIP parkeerplaatsen in de garage van het stadhuis. Jammer maar helaas, het publiek versperde de ingang en dus moest er naar een ander plekje in de nabije omgeving gezocht worden. Die was snel gevonden en een paar minuten later bevonden wij ons in het stadhuis waar de nodige handen geschud en collega bloggers begroet werden, alvorens de bijna onvermijdelijke groepsfoto’s gemaakt werden.
Naast de eerder genoemde bloggers kennis gemaakt met Angeline en Marjon. Na weer bij gekletst en van de dixie gebruik gemaakt te hebben togen wij naar het startgebied. Aad en ik zijn in het bezit van een wedstrijdlicentie en bijbehorend recht om voorin van start te gaan, maar besluiten als groep (Frank, Gerard, Angeline, Patricia, Gert en Aad) van start te gaan. Plan: 5:45”
  De Garmin’s worden ingesteld.

De 20 van Alphen

Koen, Patricia, Gerard, Frank, Aad, Kees, Gert, Raymond, Patricia of ons gastgezin Ronald & Miranda zullen vast veel sneller zijn met hun verslag van vandaag.

Daarom hier alvast een paar foto’s.

De vandaag aanwezige HarTlopers bij de stand van de Hartstichting.
Gezellig dat ook Aad weer van de partij kon zijn.

 

 

 

De loopmaatjes

De afterparty.

Update volgt.

Een weekje rust. Hoewel….

Het vorige artikel werd daags voor een midweek skiën geplaatst, maar voor ons vertrek zijn er nog wel wat kilometers aan het februari totaal toegevoegd. En wel op vrijdagavond in sportschool op de loopband (12,1 in 1:02 uur) en op zaterdagochtend samen met Jeffrey nog eens 18,3km, wat het totaal in februari op 213 bracht.
Zaterdagmiddag/avond vertrokken wij (per touringcar) naar het Grande Massif alwaar wij in het dorpje Flaine zouden verblijven.
De reis verliep zeer voorspoedig, waardoor wij nog voor 7:00 uur ‘s morgens op de plaats van bestemming de bus mochten verlaten.
Een zeer mooie locatie en dito complex met veel prettige en handige voorzieningen.

Volledig album bekijken

Zomaar een update

De Asselronde werd een duurloop van 2:45 uur en geen marathon, dus heeft het lichaam geen extra hersteldagen nodig gehad en werd maandagavond begonnen met een herstelloopje.
Data: 65 minuten, 11,1 km met een gemiddelde hartslag van 151.
Snel een hapje gegeten en vervolgens zijn de beentjes weer door de masseuse onder handen genomen.

Toch maar geen hele….

De MWM, dat is wat er vandaag stond te gebeuren. Zoals ik in mijn vorige blogje schreef, had ik nog niet besloten welke afstand ik uiteindelijk zou afleggen.
Rustig vertrekken, dat zo wie zo. Maar straks meer hierover.
Om er te lopen zal je er toch echt eerst moeten komen. Jeffrey, Léonie en Ronald waren vandaag onze (Ans en ik) reisgenoten.
Om 8:45 uur Léonie op het station opgepikt, om 9:00 uur stond the man with a mission voor de deur en niet veel later arriveerde ook Jeffrey. Op weg naar Apeldoorn dus!

Op naar de MWM

Afgelopen maandag stond ik met een verstopte neus uit bed en nog steeds moe van de dag ervoor. Een super gezellige maar vermoeiende dag waar ik dus ook nog een kou heb opgelopen.
Shit, dat kunnen we nu dus echt niet gebruiken. Dan maar een paar dagen extra rust om te herstellen en zo snel mogelijk hiervan af zien te komen.
Vroeg naar bed en alle rust pakken die ik kan pakken. Op maandag en dinsdagavond lag ik al om 21:30 uur op bed om binnen enkele minuten al in een diepe slaap gehuld te zijn (volgens Ans).
Woensdagavond de loopkleding aangeschoten. Drie lagen natuurlijk, Buff op m’n hoofd en de ander als sjaal. Het ging best aardig totdat ik een beetje last van buikkrampen kreeg. Hmmm, ik ga echt niet uit de broek, en op dit deel zeker niet.
De kortste weg naar huis dan maar, wat het rondje op een schamele 5,4 km bracht. Maar wel op tijd voor een ritje op onze eigen porseleinen pony.
Gisteravond had ik na de borrel (Cola en Jus d’orange) geen zin meer om er nog op uit te gaan, dus wederom lekker vroeg het mandje in.