Aan de Zeeuwse kust

Na de bizarre editie van de kustmarathon van 2009 was het aantal bekenden (en minder bekenden) dat dit jaar aan de start van de zwaarste marathon van Nederland stond aanzienlijk. Zelf denk ik er nog niet aan toe te zijn van start te gaan, maar….wie weet.
De weersvoorspellingen waren voor een aantal wat tegenvallend, maar voor de mensen langs het parcours prima.
Om 8:30 uur stond Petra voor de deur en nog geen 2 uur later kwamen wij in Burgh aan. Eigenlijk zouden wij naar de Banjaard gaan om de lopers daar aan ons voorbij te zien trekken en waar Petra een aantal van zijn/haar flesje sportdrank, gelletje of anders. De rit verliep zo voorspoedig dat er tijd genoeg was om de start van de marathon mee te maken. De auto was nog maar net geparkeerd of we liepen Richard en pa al tegen het lijf. In de sporthal waren de meeste eerder genoemde bekenden al verzameld en vanzelfsprekend niet te missen en teveel om op te noemen.
Een paar die er uitsprongen wil ik toch even noemen zonder een ander te kort te doen. Marco stond op het punt zijn marathondebuut te maken, evenals Ilonka. En waarom dan niet gelijk de zwaarste?;-) Beiden hebben, net als alle andere natuurlijk, keihard naar dit moment toe getraind en geleefd, en nu was het bijna zover.
Na het luiden van de klok (12:00 uur) werden de lopers losgelaten en gingen de lopers op pad voor hun 42,195 km onder zonnige omstandigheden.
Snel de auto’s weer opzoeken om vervolgens met Petra, Annemarie en Nick de lopers bij de Banjaard op te wachten, waar John ons al stond op te wachten. Leuk om weer eens bij te praten met John die dit jaar behoorlijk aan het tobben is waardoor het lopen nogal eens niet mogelijk is geweest, maar het ziet er naar uit dat hij op Terschelling wel gewoon start gaat.
Ondanks de drukte onderweg waren wij ruim op tijd om de eerste tot bijna de laatste loper voorbij te zien komen en het merendeel ook digitaal vast te leggen. Petra en ik hebben de hele dag met de camera in de aanslag gestaan met een kleine 1200 foto’s tot gevolg.
Het punt waar de lopers het strand op gestuurd worden hebben we rechts laten liggen om door naar de finish te rijden en zoveel mogelijk finishers te zien. Bij de strandopgang in Vrouwepolder begint de marathon echt. Dat het vanaf hier pittig wordt heb ik zelf aan de lijve mogen ondervinden tijdens de door Jacqueline georganiseerde weblogtraining in augustus.
Op de dijk stonden wij met z’n vieren opgesteld om de lopers de laatste 500 meter in te zien gaan naar de traditionele finish alwaar zij allen de felicitaties van de organisator in ontvangst mochten nemen.
Net te laat om de winnaar Nourreddine Athamna en op de 2e plek meervoudig winnaar Sébastien Schletterer te zien finishen, maar wel om bijna allen daarna voorbij zien komen.
Bij de dames was het een debutante die de concurrentie om ruime afstand wist te zetten en zo het hoogste plekje om het erepodium voor zich op te eisen. Met een tijd van 3:13:30 was het lang wachten op de nummer 2 en 3. Wat een geweldig knappe prestatie van Ilonka, waarvoor nogmaals mijn welgemeende felicitaties.
Kort na de finish van Ilonka was het gedaan met het mooie warme zonnige weer. Druppels, nog meer druppels, nat, nog natter, maar we trotseerden de omstandigheden. Het zal rond 16:00 uur zijn geweest dat wij besloten de dijk te verlaten, Léonie en Tiny te zien finishen en een droger plekje op te zoeken. Vanaf een terras op een op 2-300 meter voor de finish hebben de lopers die c.a. 5 uur nodig hadden om de afstand te overbruggen voorbij zien komen totdat wij het voor gezien hielden en Zorba opzochten alwaar deze dag met een etentje afgesloten zou worden. Prima geregeld door Jacqueline.
De prestatie die debutant nummer 2 (onder de bekenden) heeft neergezet is eveneens van grote klasse. Marco had zijn debuut op de marathon reeds in april willen maken, maar vanwege een blessure mocht het niet zo zijn. Gelukkig weer op fit geraakt om de nodige trainingskilometers af te leggen om een succesvol debuut zeker te stellen, is het gelukt om onder begeleiding van Ronald ondanks kramp in de kuit met een smile van oor tot oor de zwaarste te bedwingen. Van harte kerel ;-)

Ik hoop van harte dat ik niemand te kort doe dus door hem/haar niet te noemen, maar het risico iemand te vergeten is daardoor te groot, dus wil ik een ieder van harte feliciteren met de prestatie die geleverd. Om jullie te zien lopen, een deel van het parcours zelf te hebben ervaren kriebelt het wel om volgend ook zelf aan de start te verschijnen. Who knows.

Bekijk de foto’s door op de Marco en Ronald te klikken.
Een sfeerimpressie van de dag met de “bekenden” is hier te vinden.
Kom je een foto tegen die je graag in de originele resolutie zou willen ontvangen stuur mij dan een e-mail.

Na de lange dag van gisteren stond er vandaag ook nog een LSD op het programma. Long and Slow is het geworden, want ik had het vandaag, vergezeld door Jeffrey, best een beetje zwaar.
Maar met een totaal van 91 km deze week ben ik zeker niet ontevreden.