Dertiger in Schoorl

In Apeldoorn heb ik niet aan de opdracht, marathon in 4 uur, voldaan vanwege een opspelende hamstring en bovenbeen. Vandaag zou ik de 30 in Schoorl toch echt netjes volgens opdracht uitvoeren.

Maar eerst de zaterdag, tegen drieën komen Ans en ik bij Hotel Jan van Scorel in Schoorl aan, op enkele minuten gevolgd door Ronald en kort daarna Inge. Inchecken ging wat moeizaam, maar uiteindelijk heel prettig voor ons vanwege een upgrade van de kamer. Helemaal top.

Spullen op de kamer gelegd en een wandeling richting Klimduin gemaakt om bij de Viersprong met Petra en Erik aan de warme drank te gaan. Nesrine komt er met echtgenoot en bady binnenwandelen, en dus meteen kennismaken en een praatje.

Vanwege het niet doorgaan van de jaarlijkse Schoorlse pastaparty van Team RTZN238, had Ronald het initiatief genomen voor een meet en alternatieve pastaparty. Niet de vertrouwde bungalow dus, maar bij de HonkyTonk.
Erik, Petra, Inge, Ronald natuurlijk, Nesrine met echtgenoot en bevriend stel met kids, Ans en ik. Het eten heeft ons er wel gesmaakt, maar we hebben daar wel het nodige geduld voor op moeten brengen.

De avond werd niet te laat afgesloten, want vandaag stond minimaal 21 en maximaal 30 km op onzer programma. Ans heeft een slechte nacht gehad, maar is er desondanks van overtuigd niet voortijdig af te slaan om zo 21 i.p.v. 30 km te lopen.

Om 10:15 uur de meet and greet in de nieuw opgebouwde sporthal (De Blinkerd), tijdig die kant opgelopen dus alwaar het een drukte van jewelste is. Gezellig druk, het zijn tenslotte allemaal hardlopers.

Op weg naar de start valt de groep uiteen, maar blijven Ans en ik bij elkaar om in ieder geval samen van start te gaan. De opdracht die ik meegekregen heb is 20 km Z1 oplopend naar Z2 en de laatste 10 in marathontempo. Om het gemakkelijk te houden probeer ik zo lang mogelijk in Z1 te blijven. Leo en Sylvia komen na een kilometer of 4 langszij en hobbelen met een gemiddelde van 5.30/km rustig verder, ik hou het op 5.40 – 5.45/km. De hartslag blijft, zij het bovenin, in Z1 en na 10 km voer ik het tempo iets op, kom in Z2 en probeer die daarin te houden. Het tempo zit inmiddels op 5.05 – 5.15/km. Ik loop dan nog steeds alleen, aanhaken wilde ik niet en de gelegenheid daartoe was er gewoonweg niet. Op 13 of 14 km komt Marco uit het niets naast mij lopen. Hij heeft dode 310 om de pols en heeft geen idee van het tempo dat ie loopt. Een kilometer later lopen we Sylvia en Leo achterop, zij lopen nog steeds netjes hun vooraf bepaalde tempo. Een praatje alvorens ik weer mijn tempo oppak. Marco sluit bij de 2 aan dus ga ik weer alleen verder.

Het moment om de laatste versnelling in te zetten nadert met rassen schreden, maar ik besluit dit niet meteen op 20 km te doen. Kleine stapjes tussen 20-23 om vervolgens 4.45/km uit te komen. Een “langzame” kilometer als gevolg van het rustig wegwerken van de enige gel die ik heb verbruikt, en weer verder.

Thiery kom ik tegen, maar die heeft na 90 km schaatsen op zaterdag pap in de benen en dus geen fut om aan te haken. Ik trek door en kom op 28 km Barry tegen, die het zwaar heeft en ook al niet mee wil. Ik loop nog netjes, maar het beste is er toch echt wel af. Volhouden, tempo vasthouden en op weg naar de finish…in 2:37:37 kom ik over de finish. Niet kapot, moe maar wel tevreden.

Snel de sporthal weer opzoeken om droge kleding aan te doen en de rest op te wachten. Marco, Jolanda, Robert-Jan, Ronald, Inge…..
En dan komt ook Ans binnen, stuk, kapot, moe, maar wel de 30 volgemaakt. Ze heeft het zwaar gehad, maar loopt toch 2 minuten van haar beste 30 km tijd af.

Alles binnen, iedereen gedag gezegd die meteen de rit terug aanvangen, dus op naar de warme douche in het hotel. En die is heerlijk!
Aankleden en weer de deur uit voor de afterparty in ‘t Trefpunt. Velen zijn zoals gezegd al naar huis, vandaar dat het een klein, maar heel gezellig clubje is dat overblijft. Ronald, Inge, Edwin, Ellemiek, Petra, Erik, Ans en Andrea die ook nog acte de préséance geeft.

Heerlijk gegeten en nagepraat voordat een ieder zijns weegs gaat en ook dit geslaagde weekend er weer opzit.

Ik ben vast een hoop leuke mensen vergeten te vermelden, waarvoor mijn welgemeende excuses, maar iedereen bedankt voor de gezelligheid, leuk jullie allemaal (weer) gezien te hebben.

De geplaatste foto’s zijn van de hand van Nesrine, de fastlady die momenteel met een blessure kampt. Thanks Ness and wishing you a quick recovery.