Hazen in Eindhoven

Acht dagen na het avontuur in Zeeland staat het volgende hardloop evenement in de agenda. De Lage Landen halve marathon Eindhoven waar ik voor het 3e achtereenvolgende jaar als haas/pacer aan de bak mag. Dit jaar wederom met een eindtijd van 1:55 als doel.

Aangezien er genoeg deelnemers zijn die deze door de organisatie aangeboden service zeer op prijs stellen, is het aan Cor en Jol de taak om per eindtijd 3 pacers in te zetten.

Werden de 1:55 pacers vorig jaar nog een de 3 J's genoemd, dit jaar ontbrak er een J die vervangen werd door Peter. John, John en Peter dus, ook helemaal niks mis mee.

Dat Cor en Jol hun taak serieus nemen blijkt wederom uit de informatie die wij (pacers) op voorhand per mail ontvangen waarin alles duidelijk vermeld wordt en duidelijk is dat aan alles gedacht wordt. Super!!

Je stelt je beschikbaar als pacer, wat sowieso leuk is om te doen, maar met zo'n organisatie, gewoon een feest.

Foto Cor Spijbroek

Onder begeleiding van Jol worden wij, de pacers, naar de startvakken begeleid en lijkt het nog drukker als voorgaande jaren. Wij wurmen ons door de aanwezige lopers om ter hoogte van de aan een lantaarnpaal bevestigde groene ballonnen een plekje te verwerven.

Na alle neerslag is het op dat moment droog met nog slechts een verdwaalde regendruppel. We worden door diverse deelnemers aangesproken, tempo, beoogde eindtijd etc. Het is leuk om door volgers van voorgaande jaren herkend te worden, én dat deze weer van plan zijn om met “deze gezellige pacers” mee te lopen.

Foto Jan van den Eshof

Zodra het startschot klinkt is het aan de pacers om zo vlak mogelijk te lopen, de volgers bij te staan waar mogelijk/nodig, er met z’n allen een feestje van te maken en hopelijk zoveel mogelijk van de volgers gezond aan de finish te krijgen. Daarnaast vonden John, Peter en ik het ook nodig om de lopers te wijzen op de verzorgingsposten en het noodzakelijke gebruik hiervan. De vrijwilligers staan er fantastisch hun best te doen om ons van water, sportdrank, banaan, sinasappel en natte sponzen te voorzien. Bij het naderen van een post gaven wij aan iets in te houden zodat er genoeg gelegenheid is om wat binnen te krijgen alvorens het vlakke tempo te hervatten. Volgens mij werd dat wel op prijs gesteld.

Op meerdere plekken langs het parcours stond Tiny om clubgenoten en andere bekenden, ons dus ook ;-) aan te moedigen.

Daniëlle merkte ons groepje op en hoefde maar 1 keer te roepen om mijn aandacht te trekken. Even gedag zeggen natuurlijk en succes wensen voor de laatste 6-7 kilometer. Leuk om haar weer tegen te komen en deze halve marathon als onderdeel van haar geplande marathon te zien lopen.

Foto Jan van den Eshof

We zijn inmiddels aan het aftellen en de Garmins worden nauwlettend in de gaten gehouden, het begint bij sommigen wel een beetje te kraken, maar ze houden vol. Op aangeven van de pacers blijven ze volgen en, zoals één de dames zei “dit is wel lekker, want je hoeft helemaal nergens aan te denken”. Het zal ergens tussen 17-18 kilometer geweest zijn dat ik een ander bekend gezicht herken, Andrea!! De lopers om ons heen even negerend, een high five en weer door, de laatste kilometers naar de finish op de Vestdijk. Degene die zich fit en sterk genoeg voelen voor een eindsprint sturen wij vooruit, zodat ze nog iets van hun beoogde eindtijd af kunnen lopen. Het laatste stuk is zoals ieder jaar, druk, veel publiek, de geur van bieren en sigaretten L maar ook enthousiaste aanmoedigingen.

Bij het opdraaien van de Vestdijk verkijken John en ik ons in eerste instantie en houden in om niet te ver onder de 1:55 te finishen. Als we ons realiseren dat de finish iets verder weg ligt, moeten we nog aanpoten en dan zit ook deze haasklus erop. Geweldig om dat de tevreden volgers te feliciteren met het behaalde resultaat en de bedankjes in ontvangst te nemen, daar doe je het toch ook zeker voor.

De ruimte die Cor en Jol voor de pacers toegewezen hebben gekregen bevindt zich in het Pullman hotel, naast de finish! Een klein stuk het finishvak door, medaille en een drankje in ontvangst nemen en 5 minuten later naar binnen. Drinken, douchen, zwemmen en voor de liefhebber zelfs de mogelijkheid om van de sauna gebruik te maken. Top geregeld!!

Ans hier ook de halve. Zonder een doeltijd in gedachten liep het lekker, hebben 2 korte stops wat tijd gekost, maar kwam zij tevreden binnen en nam meteen een verfrissende duik in het zwembad.

Als afsluiter hadden we nog afgesproken wat te drinken in café het Mulderke, een beetje traditie inmiddels. Esther en Gerard zaten er al evenals Sandra en later konden wij Daniëlle en familie ook verwelkomen. Hadden we nog even de gelegenheid om over haar marathonplan te praten. Het was heel gezellig, maar het tevens ook tijd om weer eens op huis aan te gaan.

Ook dit jaar was het weer leuk om in dienst van andere lopers deze halve marathon af te leggen. Met John en Peter hebben wij er volgens mij voor gezorgd dat een hoop lopers met een goed gevoel huiswaarts gekeerd zijn.

Nogmaals hartelijk dank aan Cor en Jol voor de hele organisatie en de vrijwilligers voor hun fantastische werk langs het parcours.
Volgend jaar ben ik weer van de partij.