Spijkenisse marathon 2014

Zondag 14 december, het vijfde weekend van zes op rij dat ik aan de start verschijn van een evenement. Na de halve van Linschoten heb ik weer een weekend “rust”. Met een marathon in het rijtje van zes is het voor mij zaak om het niet te overdrijven waar het om belasting gaat.
Komt dat even mooi uit, aangezien ik toch echt van plan was zoveel mogelijk te genieten.

De afgelopen 2 weken zijn met slechts 80 kilometer in mijn geval echte taperweken geweest, waarbij ik vorige week tot aan de marathon slechts 21 kilometer liep.

Zaterdagochtend een loslooprondje van circa 7 kilometer en een prima gevoel voor de marathon een dag later.
Zondagochtend staan Erik en Petra om 8:30 uur voor de deur en vertrekken we, nadat de bevroren ruiten ijsvrij gemaakt zijn, in de richting van Spijkenisse.

 

In 2010 liep ik hier met Pim voor het eerst de hele marathon en was ik in 2012 helaas minder succesvol.
Het was een aangename verrassing om juist Pim weer in Spijkenisse te ontmoeten gistermorgen, en natuurlijk had hij zijn camera in de aanslag ;-)

 

Ruim op tijd aanwezig, dus alle tijd om de startnummers op te halen Ans die zich nog even inschreef voor de halve marathon en diverse bekenden die binnenliepen. Jan, Richard, Ruud, Melanie, Karin, Veerle, Hans, Gudy, Mo, Gina….oeps, nu maak ik de fout om namen te vermelden en dus anderen te vergeten. Sorry.

 

Het is bijna tijd om onze hazen, waarvan Ruud er 1 is op te zoeken op de atletiekbaan van Spark. Toen wij een week of 4 geleden besloten nog een marathon te lopen in 2014 was meteen het plan gemaakt dat binnen 4 uur te doen. In april liepen Petra en ik al samen in Enschede, wel zo leuk om ook hier samen die 42,2 kilometer af te leggen. Wel met de hazen, zodat we lekker kunnen “schuilen” als dat nodig blijkt.

 

De eerste 3 kilometer van het parcours is het her en der nog wat small, glad en is het dus uitkijken geblazen. Heel vervelend om nog voordat de eerste kilometer afgelegd is, te zien dat een dame uit de groep onderuit gaat. Gelukkig zonder schade en in staat haar weg te vervolgen.

Onze hazen houden er een prima tempo op na, de groep blijft compact, voor zover je over compact kunt spreken, want het zijn er nogal wat.

 

Zo hardlopend door de polders hebben we een wijds uitzicht, maar heeft ook de wind regelmatig vrij spel en dan is het prettig om in de beschutting van de groep te kunnen lopen. Bij de verzorgingsposten maak ik ruimte voor degene die daar gebruik van willen maken om niet in het gedrang terecht te komen. Ik heb tenslotte mijn eigen vocht mee. Erik staat op strategische plekken met gevulde flesjes voor Petra, dus ook zij kan lekker door blijven lopen.
Bij het naderen van de post op 25 kilometer pak ik de gevulde flesjes voor Petra aan en wacht tot ze bij me is. Huh….geen Petra, ik kijk om en constateer dat ze niet meer in de groep loopt. Bij de verzorgingspost laat ik de groep gaan, loos wat overtollig vocht en zo heeft Petra de mogelijkheid om aan te sluiten en haar flesjes in ontvangst te nemen.

 

Na wat overleg besluit Petra het tempo wat te laten zakken en ga ik met een verhoogd tempo weer in de richting van de 4 uurs groep. Een paar kilometer blijf ik erbij totdat we de volgende post naderen, ik weer ruimte maak en versnel om vanaf hier de laatste 12-13 kilometer alleen aan te vangen en daarbij het tempo iets op te voeren.

 

In Hekelingen, als ik me niet vergis, ben ik verrast Robert en Xaviera langs de kant van de weg te zien staan, er worden wat foto’s gemaakt, de aanmoedigingen neem ik in ontvangst en vervolg mijn weg. In de verte zie ik Andy lopen, die heel relaxt zijn training in de aanloop naar een 12-uurs afwerkt.

Het is duidelijk dat de meesten het nu zwaar hebben, ik heb zelf ook wel zware benen, maar kan het tempo zonder problemen vasthouden en passeer nu alleen nog andere lopers. Kan dus ook nergens aansluiten en loop gewoon maar door. Best saai zo alleen, weinig tot geen support.

Langs de Oude Maas, circa 38 kilometer op weg, staan Robert en Xaviera mij weer op te wachten. Een mooi fotomoment en de gelegenheid om mijn rugzakje af te doen, die heb ik de laatste kilometers niet meer nodig.

Vanuit de auto krijg ik nog wat aanmoedigingen, kan ik de speaker van Spark al in de verte horen, maar mag ik nog wat lussen maken om de 42,2 te halen en uiteindelijk de atletiekbaan weer op te draaien, een high five van Ans en dan zit marathon nummer 19 en nummer van 2014 erop.

		Bijna Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Tevreden met mijn 3:53:19, missie sub is duidelijk geslaagd. Wat bouillon en een paar stukjes sinasappel en snel naar de kleedkamers, waar de douches warm zijn.

Petra komt in 4:04 over de finish, slechts een paar minuten na Hans, die ook in de 4 uurs groep gestart is. Ook Hans zijn missie voor vandaag is geslaagd. Op zijn alom bekende marathontijdenlijst stond 4:01 nog open, dus 3x raden wat zijn eindtijd werd ;-)

Ook dit jaar is de organisatie van Spark erin geslaagd een mooi evenement neer te zetten.
Dat de 2e helft sneller verliep als de eerste was duidelijk, maar thuis de cijfers bekijkend, verschijnt er weer een lach op mijn gezicht

 

 

 

 

 

Best een aardige negatieve split dacht ik zo.

Ik ben tevreden en zit dit blogje met de beentjes omhoog te typen, maar zodra die af en online is, ga ik toch echt even een stukje uitlopen.