Haar eerste 42

Hoe vat je zo’n ervaring nou kort samen? Ik ben normaal al wat lang van stof, dus ik zal mijn best doen jullie ook ditmaal niet teleur te stellen.
DSC02798

Er was een moment, ik weet echt niet meer wanneer dat was, dat ik vroeg of Ans niet aan het marathon avontuur wilde proeven. Eerst voorgesteld New York te doen, maar nadat ze JA zei besloten wij dat Berlijn misschien wel een betere optie voor haar debuut zou zijn. Kort daarop ging de inschrijving open en was ik er als de kippen bij, zo dat is geregeld. Om structuur in de trainingen aan te brengen werd Tiny benaderd voor het schrijven van de schema’s. Ruim op tijd begon the road to Berlin en trainde Ans hoofdzakelijk 3x en soms 4x per week. Geen moment echt in de problemen komend, een tevreden trainer en zelfvertrouwen dat toenam.

De lange (30) in wedstrijdverband werd in Amsterdam gelopen en toen wisten we het zeker…. Ans is er klaar voor.
De week erop nog 1x lang om daarna af te bouwen naar 2 dagen geleden, 25 september 2011.
De zenuwen waren daar, maar die zorgden niet voor slapeloze nachten.

Op de 22ste vertrokken wij naar Berlijn zodat we lekker de tijd hadden om in Berlijn nog wat rust te pakken, de omgeving te verkennen en toch een beetje vakantie te houden.
Na een hele gezellige vrijdag  met Pim en Yvonne was het de bedoeling zaterdag complete rust te houden. Is niet helemaal gelukt.

Zondagochtend speelden de zenuwen wel een rol van betekenis dus doe ik er alles aan zo rustig mogelijk te blijven, alles dat klaarligt te checken en in te pakken voordat we lopend naar het marathonpark gaan. We hebben om 8:30 uur met Pim in startvak G afgesproken en ondanks de drukte lukt het elkaar te vinden. Bij toeval lopen we ook Silvia V. tegen het lijf die strak, maar relaxt uitziet zo kort voor haar poging op een sub 4. Wat een geweldige sfeer hangt er, en wat zijn er een hoop lopers, zo ver het oog reikt staan en lopen ze.

Om 9:00 uur worden de toppers weggeschoten, met als resultaat een nieuw WR (2:03:38) van Makau, waarna de recreatieve vak na vak de championchip mat mogen passeren.
We wensen Silvia snel veel succes en zien haar binnen no time in de massa opgaan, zelfs zo’n opvallende verschijning als zij.

Pim, Ans en ik houden er een relaxt tempo op na en zijn eigenlijk verbaasd dat we meteen al genoeg ruimte hebben ondanks de ruim 40000 deelnemers. Natuurlijk lopen we iets te hard, maar corrigeren dat zo snel mogelijk. Na een kilometer of 2-3 weet ik al dat het een plas dag gaat worden voor mij. Ik wijk uiteindelijk 6x van het parcours af voor een plaspauze, wat resulteert in een totale afstand volgens mijn 310 van 43,1 km.

De kilometers gaan sneller voorbij dan je zou verwachten, is natuurlijk puur een gevoel maar goed. 5, 10, 15, 20, net voorbij het halve marathonpunt staat Yvonne ons op te wachten, een foto, een praatje, een kus voor haar Pim en we gaan weer door. Op 25 km, bij de drankpost, geeft Pim aan dit tempo niet aan te kunnen houden en sommeert ons door te lopen. Het gaat niet lekker, maar hij gaat, weliswaar in een iets lager tempo, door. Ans en ik balen en willen Pim eigenlijk niet “achterlaten”. Na het zoveelste “ga maar” van hem, pakken we het tempo weer op.

Ans heeft het nog geen moment moeilijk gehad en loopt lekker door, zuinig lopend en niet om de langzamere lopers zigzaggend. Gewoon uiterst links, midden of zelfs uiterst rechts. De wegen zijn breed en er is in principe voldoende ruimte. De blauwe lijn wordt zo goed mogelijk gevolgd. 30 km, we gaan lekker en dat terwijl het tempo zelfs iets hoger ligt. In de dagelijkse trainingen een bijna te verwaarlozen verschil, maar op deze afstand bijna significant.

De man met de hamer lijken we te hebben ontlopen, want met uitzondering van de vanzelfsprekende vermoeidheid is er nog steeds geen vuiltje aan de lucht en lijkt een eindtijd van 4.42 tot 4.45 tot de mogelijkheden te behoren. Maar…. het doel is uitlopen, en dat gaan we doen.
Bij de zeer goed en ruim aanwezige verzorgingsposten nemen we de tijd om wat te drinken, een gelletje of stuk banaan te nemen en het hoofd te koelen. Het tijdverlies dat je hier oploopt is te verwaarlozen, gezien het doel van Ans haar eerste marathon.
Het zal in de 37e (volgens mijn Garmin) kilometer zijn geweest dat Ans aangaf even te willen wandelen, maar met wat aanmoedigingen lukte het in ieder geval te blijven dribbelen en snel het tempo weer op te pakken, we zijn tenslotte al aan het aftellen en de finish lonkt. Op mijn vraag of ze hét in de gaten heeft, antwoord zij, wat dan? Ik maak haar erop attent dat wij al kilometers lang, ondanks ons niet eens zo hoge tempo, alleen maar lopers aan het inhalen zijn. Hoppa, weer een oppepper om lekker door te gaan.

Kilometer 39, 40, 41 ze gaat het doen, en ziet er nog goed uit. Vanaf c.a. 4-5 km ziet het langs het parcours zwart van de mensen, maar hier staan er zo mogelijk nog meer. Met nog een paar honderd meter te gaan worden we nog door de speaker omgeroepen en verschijnt er een (nog) grotere glimlach op Ans haar gezicht. Dit gaat echt niet meer mis, tijd is van ondergeschikt belang, maar evengoed wel lekker dat we onder de 5 uur zullen blijven. 500, 400, 300, een Deen besluit vlak voor ons het asfalt te kussen, en ik dacht echt dat de paus alweer vertrokken was. We stoppen wel om te helpen, maar gelukkig blijkt hij in staat op eigen kracht op te staan en door te gaan.
Nogmaals stoppen we nog voordat de finish daar is, ditmaal om op de foto gezet te worden. En dan, de laatste 200 meter, de Garmins worden gestopt en dan de ontlading, bij mij nog meer als bij Ans. Ze heeft haar eerste marathon uitgelopen, en hoe!

Vier uur, zesenveertig minuten en twee en twintig seconden nadat we gestart zijn zit het erop. Maanden van voorbereiding hebben zich uitbetaald. Natuurlijk is alles gevoelig, maar van echt moeilijk lopen is eigenlijk geen sprake. Na het in ontvangst nemen van de welverdiende medaille worden we nog regelmatig op de foto gezet door fotografen van de organisatie (helaas nog geen foto gevonden) en lopen we naar het prima verzorgde lopersdorp/park alwaar de kledingtassen opgehaald kunnen worden en de goody bags worden uitgedeeld. Allemaal perfect geregeld. Deutsche grundlichkeit, waar menig organisatie nog een puntje aan kan zuigen.

De spullen hebben we binnen no time in bezit en minuten later liggen we na te genieten, smsjes en telefoongesprekken te beantwoorden. Schone droge kleding aan en op naar het family meeting point, weer zo’n prima onderdeel van de organisatie, waar Pim en Yvonne ons opwachten. Pim heeft overigens de finish kort na ons gehaald, maar zijn verhaal staat vast en zeker snel online.

Met z’n vieren gaan we op zoek naar een restaurant om een hapje te eten en deze geslaagde dag samen af te sluiten. Een topdag!
Om 18:00 uur zijn we terug in ons appartement en besluiten daar de avond ook door te brengen. Ans plaatsnemend op haar roze wolk, en ik, ik zat gewoon op de bank.

The day after, mevrouw heeft behalve wat stramme spieren nergens last van. Ik mag ook niet klagen en besluit een half uurtje uit te gaan lopen. Na afloop voelen de beentje nóg beter.
Vandaag hebben we veel gelopen, heel veel gelopen. Een bezoek aan de Addidas en Nike store, het Joods museum (foto’s), Potsdammer Platz, winkelcentrum Arkaden waar we tevens een Aziatisch diner hebben genuttigd. Om 20:30 uur zijn we eindelijk weer terug waar we vanmorgen gestart zijn, ons appartement.

Ans haar eigen ervaring mag aan het verhaal natuurlijk niet ontbreken.

Mijn eerste marathon je denkt van te voren, of het wordt eens maar nooit meer, of we gaan er nog eentje doen…… we doen er nog eentjeGlimlachZoals John al schrijft is dit een marathon om nooit te vergeten, de sfeer en saamhorigheid van lopers onder elkaar is heel bijzonder.

We zijn een dag verder en mijn lichaam voelt goed aan. Tuurlijk de trap op gaat niet zo goed als af, maar voor de rest doen de benen het goed. Ik hoop dat dit een voorteken is op een spoedig herstel.

Hierbij wil ik iedereen bedanken voor alle lieve woorden, sms, mailtjes, knuffels en cadeautjes.

Kushand Ans

De beelden kunnen schokkend zijn, houd hier dus rekening mee. You have been warned!

Een schitterend marathon debuut
Marathon Berlijn 2011

Reacties

  1. Zuster Ans, nogmaals van harte gefeliciteerd met jou debuut op de marathon. Blijf gerust nog heel de week op die roze wolk vertoeven want dat is dik verdient. Nog een paar mooie dagen in Berlijn toegewenst en geniet maar lekker samen met je mannetje. groetjessssssssssssss

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk om het verhaal te lezen. Nogmaals gefeliciteerd!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Ans,

    Ik ben trots op je!! Je hebt je eerste marathon in je zak zitten! Gefeliciteerd met het uitlopen en met je tijd!
    knuffel van Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Super gedaan, een 1e marathon uitlopen zonder problemen. Proficiat!
    Geniet maar lekker van die roze wolk, die is verdient!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow super van jullie beiden ik zag het al in de krant gisteren. Wat een loopfeest en wat een feest in Berlijn! Fijn dt jullie er ook van genoten en dikke proficiat aan Ans!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een hele mooie herkenbare weergave van een eerste marathon, proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. FAN TAS TISCH!!!! Ans...je bent een absolute topper. Dikke kus, Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een ervaring. Gefeliciteerd.

    Groet Mo

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Goed gelopen meid, congrats! Ze had dan ook een super haas.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mooi verslag van een unieke marathon. Ben nu echt benieuwd wat de volgende Marathon van jullie samen gaat worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Leuk zo'n lang weekendje Berlijn, en lopend zie je ook nog eens wat......
    Maar geweldig gefeliciteerd natuurlijk Ans met een mooi marathon-debuut en wat een geweldig mooie marathon om dat te doen. Even lekker nagenieten nu...
    En een geweldig mooi verslag met leuke filmpjes ook ervan gemaakt

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Gefeliciteerd! Mooie prestatie Ans, geniet er van!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ans... topper, van harte gefeliciteerd, super gedaan. John ook jij gefeliciteerd met je PR (Plas Record). Groetjes, Jacq.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Gefeliciteerd Ans en John. En zo vlak gelopen. Dat is zo ontzettend goed, zeker voor de 1e keer. De meeste marathonlopers verliezen het 2e gedeelte teveel tijd. Kwestie van niet te snel starten. En ik zie dat 010 de volgende wordt. Prima keuze kan ik zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Top gedaan Ans.

    Leuk het filmpje ook van Ans haar eerste keer, met schokkende beelden. ; ) Al viel dat wel mee. Toch een stukje Berlijn Marathon mee kunnen genieten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten