‘T was wéér niet voor niks

En dan heb ik het niet over de inschrijving want die was ook dit jaar voor niks. Tisvoorniks stond voor het vierde achtereenvolgende jaar op mijn loopkalender. Ingeschreven voor de 30 met de mogelijkheid, mits alles goed voelde en “heel” is, om de hele te lopen door een prachtig natuurgebied in en rondom Geldrop.

Het is na de Berenloop even een paar weken stil geweest op deze URL. Na de inspanningen waarover jullie eerder al konden lezen, was het tijd om even van het gas te gaan. Het lichaam laten herstellen van met name de antibioticakuur. Dat die er best ingehakt heeft hem ik op Terschelling gemerkt. Relatief weinig gelopen dus, maar ook weer niet helemaal stilgezeten. De afgelopen weken (inclusief deze) werden 38, 57 en 52 kilometer afgelegd. Geen zware intervallen, maar duurlopen die varieerden tussen 5:20 – 6:00 min/km.
Tussendoor onder handen genomen door Marijn en zijn naalden.

Dat Tisvoorniks niet alleen bij mij een vaste plek op de kalender heeft was vandaag wederom duidelijk. Vele bekenden, nieuwe gezichten achter een twitternaam en een enkele lezer van dit blog die ik niet eerder heb ontmoet. Namen noemen van mensen die vandaag in Geldrop waren is je op glad ijs begeven aangezien ik er zeker een aantal zal vergeten te noemen.

Op tijd in Geldrop aangekomen en onderweg reeds besloten het bij de afstand te houden waar ik me voor ingeschreven had. De 30 dus. Geen gekke dingen doen of onnodig risico nemen om perse een marathon te lopen. Gewoon proberen die 30 als tempoduurloop uit te voeren zonder echt over een kilometer of eindtijd te hebben nagedacht. Op gevoel door lopen.

Voor de start sta ik met Julie, Petra, Gerard, Hans, Ruud en Kitty te praten als de boel in beweging komt en we op weg mogen. De limiet van 1200 lopers is duidelijk geen overbodige luxe. Het is behoorlijk druk de eerste kilometers. De hele, halve en 30 km lopers gaan namelijk gelijktijdig van start om na c.a. 2 km de marathonlopers te zien afslaan. Inmiddels heeft het asfalt dan al plaatsgemaakt voor onverharde, harde en droge paden. Samen met Erik houden we er een prettig tempo (c.a. 5:30) op na en lullen praten we over….hardlopen, hardloopschoenen, hardlooptrainingen…

Bij de eerste verzorgingspost op 4,6km vis ik mijn flesje uit de bak, prima verzorging en gaan we verder. Met de 2e post (10km) in zicht krijg ik Tiny in het vizier op het moment dat ik besluit het tempo iets op te voeren. Hij heeft er aardig de sokken in en ik heb dan ook zeker een kilometer nodig om erbij te komen. Eenmaal aangesloten ga ik met loopmaatje nummer 2 van vandaag in een straf tempo door. Tiny loopt heel gemakkelijk door dit terrein en verdwijnt regelmatig in het manshoge gras. We keuvelen onderwijl de kilometers voorbij gaan. Verzorgingspost nummer 3 op 19,5km, mijn tweede fles staat ook hier weer netjes in de bak. Tiny neemt de tijd voor een bakkie, ik zoek een boom op en wacht tot we samen weer verder kunnen. Blijkbaar heeft deze korte break mij van extra energie voorzien en geeft Tiny net voor de 21km aan dat het tempo hem te gortig wordt. Ik ga alleen verder en kom een paar kilometer verder Erwin tegen, die ik voor de start al had gesproken. Leuk om uitgerekend hier een ex-collega tegen het lijf te lopen.

Een stuk mul zal, linksaf het open gebied in waar een paar jaar terug brand gewoed heeft en het dus echt open is. En om het nog leuker zwaarder te maken krijg ik hier de wind vol op kop .
Oh ja, en ik loop alleen met in de verte zicht op 4 lopers. Niet onnodig energie verspillen in een poging het gat dicht te lopen, rustig blijven. Verbazingwekkend genoeg blijk ik hier helemaal niet zoveel tijd verspeeld te hebben. Zo voelde het op dat moment echt wel. 23, 24, 25 kilometer, de 4 lopers heb ik ingehaald en krijg er 1 mee. Het piept en kraakt wel wat maar het tempo zit er nog goed in. Kilometer 27, ik snij de bocht kort aan, door niet al te vochtige modder. Vochtig genoeg echter om op mijn snufferd te gaan. Niet schade gelukkig en een behulpzame loper die informeert of het goed gaat. Yep! Toch rond ik deze nog in 5:35.
Hierna krijg ik het zwaar, nog een kilometer of 2 door het bos, mul zand, kleine hoogteverschillen die als bergen aanvoelen en dan eindelijk de laatste kilometer over asfalt. De finish passeer ik na een handgeklokte Garmin tijd van 2:40:40
Onderweg ben ik geen moment met mijn mogelijke eindtijd bezig geweest en ben dan ook verrast en zeer tevreden. Maurice staat na zijn 10km als gedoucht en al nabij de finish lopers aan te moedigen.

Ik duik meteen de sporthal in voor een heerlijke warme en verfrissende douche. De rij voor de massage is mij iets te lang, dus die laat ik aan me voorbij gaan. Allemaal voor NIKS overigens. Is dat een organisatie of wat!

Ans en Esther zitten na hun 15km al gedoucht en al in wijkgebouw De Dreef aan een bakkie koffie/thee. De dames zijn tevreden over het verloop van hun tocht over de heide. Ik pak een kom erwtensoep en een glas cola. Mooie combi toch. De rode trein zoals die inmiddels genoemd wordt kan niet lang meer op zich laten wachten, aangezien deze rond de 4 uur onderweg zou zijn. Een losgekoppeld wagon, Claudia genaamd komt alleen de hoek om zeilen, fris en op het oog nog heel gemakkelijk lopend.
Een paar minuten later gevolgd door de het treintje met de overgebleven wagons, Petra, Gerard, Hans en Ruud. Petra besloot 2 weken geleden haar inschrijving voor de 30 om te zetten naar de hele marathon en kreeg daar meteen de 3 bikkels bij. Die hebben er een leuke 42,5 opzitten. Ja deze marathon is iets langer.

Weer even het wijkgebouw in alvorens we weer terug naar de finish gaan om Kitty binnen te halen. Met uitzondering van een gevoelig been komt die er zo fris als een hoentje aanlopen. Als ik de laatste honderd meter met haar meeloop, weet ze er nog een sprintje uit te persen waardoor ik haar niet bijhoud.

De nazit met AWC en het bijpraten met onder andere Mo, was als vanouds gezellig en nam bijna net zoveel tijd in beslag als mijn 30km van vandaag.

Wij zijn ook dit jaar weer niet voor niks naar Geldrop gereden. Complimenten en dank voor de organisatie dat zo’n goed en leuk evenement helemaal voor niets op poten gezet kan worden. En volgend jaar…zijn wij er weer bij. Welke afstand? Daar hebben we nog een jaar bedenktijd voor.