De kustmarathon Zeeland

Je hebt marathons en je hebt de kustmarathon in Zeeland. Hij, of zij, staat te boek als de zwaarste van Nederland. Velen zijn er laaiend enthousiast over, mooi, prachtig parcours, geweldig publiek en altijd een verrassing hoe de strijd met de elementen zal verlopen.
Ik heb weleens een training over delen van het parcours gelopen, het strand maakte daar altijd onderdeel van uit, waardoor ik wist dat ie niet te onderschatten is.
En dat deed ik dus absoluut niet.
Om gehaast te voorkomen hebben wij een kamer gereserveerd in het Beach hotel in Zoutelande. Prima verzorgd en lekker dichtbij de finish. Scheelt een hoop gedoe met de auto natuurlijk.
Op vrijdagmiddag al aangekomen en met de auto grotendeels, waar mogelijk, langs het parcours gereden om Ans te laten zien waar de mogelijke plekken zijn voor verzorging/support.
Aan het einde van de middag een prima diner bij restaurant Het Verschil en daarna met Jacqueline en Jaco een drankje op het terras, later ook nog vergezeld door Bjorn.
Bijtijds terug naar het hotel en de nodige rust pakken.

Zaterdagochtend 5 oktober, 9:00 uur
Petra en Erik komen op de fiets naar ons toe, in afwachting van Jacqueline die ons met de auto op komt halen zodat wij via Vrouwenpolder, waar wij Dick oppikken, naar Burgh Haamstede te rijden. De plek waar de sporthal zich bevindt en de start van deze marathon.

In de sporthal ontmoeten we de nodige bekenden, waaronder, Kees, Bjorn, Tiny, Inge, Carlo, Frank, Gunther, Esther, Vincent en Christel.
Wandelend naar de startlocatie, een paar laatste plasjes en om 12:00 uur mogen we op avontuur. De kustmarathon is begonnen.

Samen met Jacqueline, Dick en Petra ga ik op avontuur, althans voor Petra en ik, aangezien Jacq en Dick ervaren kustmarathonlopers zijn. Rustig aan, sparen voor het 2e deel van het parcours. Na circa 5 kilometer lassen Petra en ik een plas stop in en zijn Dick en Jacqueline al snel uit het zicht verdwenen.

Rustig pakken we het tempo weer op en doen geen moeite om de twee weer bij te halen, energie sparen voor de momenten waarop we dat veel harder nodig zullen hebben zeg maar.
Hier lopen we nog een mooi vlak tempo, we hebben dan al het eerste stuk strand van ongeveer 1,5 kilometer gehad, en draaien de stormvloedkering op.
Blijkbaar vinden een paar andere lopers het wel fijn dat het tempo niet alleen aangenaam is, maar vooral constant, met als gevolg dat wij wat fysieke volgers aan de broek hebben hangen. Bijna letterlijk overigens.
Het vlakke, asfalt, weinig wind, prima temperatuur, wellicht iets aan de benauwde kant, maar beter als storm en regen. Helemaal mijn type ondergrond dus. Aan het einde van de stormvloedkering staan daar Erik, Ans, Hans en Gudy. Voorraad weer aangevuld, geplast en weer verder. Nog 4 kilometer voordat we het strand bij Vrouwenpolder opdraaien. Bij de drankpost op 15 kilometer staan collega's Lars en René ons aan te moedigen, een kort praatje en weer snel verder, want het zand roept.

En dan is het zover, het deel van de marathon waar ik zo naar uit heb gekeken :-( het strand, zand...MUL zand! Ik ploeter en Petra ploetert vrolijk mee. Ik probeer nog steeds rustig te blijven, maar het lukt me gewoon niet. In de wetenschap dat ik na het strand van schoenen kan/zal wisselen besluit ik zo dicht mogelijk tegen, op, over de waterlijn te gaan lopen. Natte voeten tot gevolg, maar ook een iets compactere ondergrond waardoor ik mijn tempo vast kan houden.
 
Eerst alleen natte voeten tot gevolg, daarna de enkels, de onderbenen en bij een doorsteek (mui) zelfs tot mijn kruis door het water.
Petra heeft het tempo laten zakken, Dick en Jacq ben ik gepasseerd en ploeter verder. Het einde van deze ellende komt in zicht als ik de vlag van de Piraat al zie wapperen. Weer door het mulle zand de bult over, maar dan heb ik dit in ieder geval achter de rug. Na 100 meter staan Erik en Ans aan de kant opgesteld, evenals mijn droge Newtons, schone sokken, een flesje Cola, sportdrank, banaan en ontbijtkoek. Hier neem ik echt even de tijd om ervoor te zorgen dat de voeten droog in de sokken gaan en er wat gegeten en gedronken wordt.

De duinen! Als echte asfaltloper bezit ik de kunst van het klimmen en dalen niet echt, maar de ondergrond is gelukkig hard. De klimmetjes neem ik, indien wat langer/steiler, wandelend. Zuinig met de energie omspringen. Na 3 uur en 14 minuten passeer ik het 30 kilometer meetpunt. Mwah daar ben ik helemaal niet ontevreden over.
De duinen en de tijd beginnen nu wel enigszins vat op me te krijgen en het tempo gaat regelmatig(er) naar beneden of er wordt zelfs een klein stukje gewandeld. Nee, niet alleen als er een bult voor me opdoemt. Maar ik loop nog en heb eigenlijk nergens last van. Op wat maagkrampen na dan.
Ans en Erik zijn er weer voor de bevoorrading en tussen 33-34 km staan Hans en Gudy de lopers aan te moedigen. Een mooi moment om even te stoppen en achterom te kijken. Hans merkt op dat Petra in de verte in aantocht is, waarop ik besluit haar op te wachten en samen naar de finish te lopen.
Eindelijk een paar (ongeveer 2,5) kilometer vlak asfalt waarna we flink mogen traplopen en weer op glooiende duinen getrakteerd worden. Het lijkt er steeds meer op dat we dit gaan halen. 38, 39, 40...hoppa....als toetje krijg je nog wat strand voorgeschoteld. Dit deel was een stuk gemakkelijker te belopen als het vorige deel. Kitty en Maurice staan ons op te wachten, met een high five en een tik op mijn achterste worden we vooruit geschreeuwd naar die laatste kilometer.
Het strand weer af betekent omhoog, en hier schiet de kramp in mijn linker bovenbeen, (hard)lopen is nu ff onmogelijk, Petra trekt flink door en knalt de laatste trap op.
  
Hey John, hoor ik van achter, dat lijkt Jacq wel. Voordat ik om heb gekeken loopt ze al naast mij en strompel ik verder. Gelukkig trekt de kramp weg als ik heel gecontroleerd de trap oploop. Het lukt zelfs om weer iets te doen dat wat wegheeft van hardlopen, en zo kom ik naast Jacq te lopen.

De laatste 2 bochten gevolgd door het rechte stuk naar het hoopje zand onder de finishboog...hand in hand komen Jacq en ik binnen. Het zit erop, deze marathon heb ik uitgelopen en ik hoef het (van mezelf) nooit meer te doen.
Zwaar is wat mij betreft een understatement. Ik ben niet helemaal naar de kl#%*n gegaan, maar echt soepel liep ik niet naar de douche.
Finisher shirt ZeelandEen heleboel dat ik gehoord heb over dit evenement is absoluut waar, misschien alles wel. Mooi parcours, fantastisch publiek, prima verzorgingsposten met hele sympathieke vrijwilligers, strand en duinen. Complimenten aan de organisatie en de vrijwilligers.
Complimenten en dank voor de steun van en de gezelligheid, aan Ans, Petra, Jacqueline, Dick, Erik en Jaco.
Als ik hier nog een keer bij ben, dan is dat uitsluitend als supporter met een camera in de hand, de hardloopkleding blijft dan gewoon thuis.

Reacties

  1. Haha, mooi verhaal John. Leuk je weer te zien. Je hebt m toch iets anders beleefd dan ik. Ik vloog. Maar je hebt het gedaan. en ons zien ze hier niet meer terug. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Held!! Zoals je over dat strand ging, waanzinnig. Steeds verder en verder van me vandaan. Het was een hele bijzondere dag. Dank je wel dat we zoveel samen gelopen hebben, het was, zoals altijd, een feestje! Dikke kus voor jou en Ans. Dank je wel voor alles!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Weer een "mooi" loopavontuur beleeft in Zeeland!?!.. ..het lopen mag al eens wat "zwaarder" zijn hé!?! Een beetje meer "afzien"? Daarna des te meer ervan "genieten"! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Niet zeuren. Volgend jaar sta je gewoon wéér aan de start, door het zand ploeteren, over de geasfalteerde en mooi vlakke kering heen, weer het strand op, met je kloten door het water sleuren, 8 km zand tussen je tenen, beetje op en neer door de duinen, trappetje op, trappetje af, en nog een keer en nog een keer, nog een trap af, stukkie stand tussen de palen door, laatste lange klim naar de doedelzakken, links zie en hoor je de finish al en dan kus je de zandhoop bij de medailles. Kortom, niks voor ons maar wel een top weekend! Tot volgend jaar :-) .

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Toch "eventjes" gedaan deze zware marathon! Goed hoor! Net als Petra en Jaqueline, petje af voor jullie :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Tiny,
    Weekend zelfs.

    @Kees,
    Nooit nie weer ;-)

    @Petra,
    Het was een erg gezellig weekend, je liep als een tierelier en flikte het toch maar mooi eventjes.

    @Carl,
    Genieten van een beetje rust en terugkijken op een mooi, eenmalig, avontuur.

    @Frank,
    Kon ik het maar zo snel ;-)
    Volgend jaar zet ik hem op de sportstand en probeer ik je bij te houden. Met de camera dan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi Verhaal John en zeker mooi fotos!!! Klinkt super zwaar maar je hebt hem gedaan! TOP! Nu heb ik zin om hem eens te lopen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Maar wel een prachtige blogpost :-) Ik heb er in 2009 de 10 km LadiesRun met Jacq gedaan op de vrijdagavond en toen dacht ik, dit ga ik nooit op zaterdag lopen haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Euh, dat ben ik dus hè, Danielle :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hee john
    Super gedaan !! En wat een goed idee met die schoenen!!!!
    Ik ben na 3km maar zonder schoenen doorgegaan! Voor mij was dat stukje een strand te ver!!! haha En daarna heb ik nog zeer genoten van al die trappen!hahaha Volgend jaar gewoon weer eindhoven!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooie prestatie weer John!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het was leuk om samen te starten en nog leuker om samen te finishen. En uhhh volgend jaar is het laag water hoor ;-) revanche?
    Ans heeft trouwens weer hele mooie plaatjes geschoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. @Run Nes,
    Goed in de gaten houden wanneer de inschrijving voor 2014 geopend is dan maar ;-)

    @Daniëlle,
    In 2009 hadden jullie er ook nog eens fantastisch weer bij :-(
    Ik heb je meerdere keren voorbij zien komen bij omroep Zeeland.

    @Ids,
    Eindhoven, Amsterdam, Terschelling, Spijkenisse....maar geen Kustmarathon meer voor ons ;-)

    @Jacqueline,
    Ik kom je zeker aanmoedigen! Wat mij betreft, geen noodzaak voor revanche :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Als ik dat zo lees is het geen makkie geweest kerel. Toch heb je het geflikt om deze zware marathon uit te lopen. Klasse kerel. Op een dag ga je nog eens genieten van het strand.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Zand, zand, ik snap helemaal je probleem. :) Maar je hebt het maar weer mooi geflikt, en er een mooi verhaal overgeschreven! Op naar de volgende! Wellicht tref ik je nog ergens.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. ik kon het natuurlijk niet laten om pas vanmiddag te gaan lezen! Wat ben je toch een knapperd! Goed gedaan, hoor! En gewoon volgend jaar weer... Je hebt toch genoten?

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hi John,

    Prachtig verslag van een superprestatie. Ook mooi met die vele foto's. Beelden zeggen soms meer dan woorden. Ik herinner me nog je rugproblemen bij de Zeeuwse trainingsloop en toch bikkel je je door deze marathon heen. Ik weet dat ik de kustmarathon alleen wandelend zou kunnen halen. Ik kom je vast wel weer eens ergens tegen als er wat te rennen valt dat niet zo lang en zanderig is als de hele kustmarathon.

    groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen
  18. @Gerard,
    Genieten van het strand zal ik zeker doen. In de zomer, liggend op een badlaken ;-)

    @Thierry,
    Een leuke, maar vooral pittige ervaring. We komen elkaar vast weer snel ergens tegen.

    @Pauline,
    :-) :-) Ik heb er toch ook wel van genoten en teer daar graag nog een hele tijd op. Stel je voor dat het volgend jaar tegenvalt. Nee....ik doe het wel met deze eenmalige ervaring.

    @Dorothé,
    Dank je wel. Met de beelden gaat het inderdaad veel meer leven. De rugproblemen lijken onder controle, anders was de kans groot geweest dat ik van deelname had afgezien.
    Op dit soort ondergrond zul je mij ook niet zo snel meer treffen, zeker niet over zo'n afstand.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. John, ik heb je door, jongen! Al die zand- en strandkilometers staan natuurlijk allemaal in het teken van een 3u27 op Terschelling! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. mooi verslag weer, ik zie op de foto dat onze tegen er nog goed bij ligt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Het was mooi om die dag aanwezig te zijn. En jullie aan te moedigen. Iedereen had het zwaar. Finishen was al een prestatie bij de zwaarste van NL. Top gedaan John

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Al even geleden maar denk dat jij het nog niet vergeten bent;-) je hebt er een mooie tocht van gemaakt. Geweldig verslag om te lezen en kon je afzien voelen. Gefeliciteerd met jou marathon. Mooie foto's enne supporteren is ook altijd leuk in Zeeland.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten