Pittig maar gezellig

In de aanloop naar de Kustmarathon is het zaak om ook wat trainingen op het strand af te werken en zoals voor iedere andere marathon, voldoende duur in de benen te krijgen.
Daartoe deed ik in augustus al mee aan de Zeeuwse Kusttraining, werd er een gezellige warme duurloop over het Noord en Katwijkse strand afgewerkt. Tussen de 2 in werd er ook nog een 32 km lange duurloop door de bossen van en rond Driebergen, inclusief rondje Henschotermeer gelopen onder begeleiding van Petra, vergezeld door Marleen en Jeffrey. Zaterdag deden Arend, Jacqueline en ik mee aan de Kustloop in Vrouwenpolder. En om ook nog wat extra duurvermogen op te doen, deed ik zondag mee aan de 30 van Amsterdam Noord.

Aan beide wedstrijden heb ik eerder deelgenomen en maken voor mij onderdeel uit van het zwaarste weekend in de aanloop naar de aanstaande marathon. Ook dit jaar had ik met Jacqueline afgesproken en had ik Arend enthousiast gekregen om mee te gaan, hij staat volgende maand tenslotte ook aan de start van de zwaarste marathon van Nederland.
De weersvoorspelling was niet al te best, dus hielden wij overal rekening mee, de temperatuur was prima, heerlijk zelfs, voor en tijdens de start zelfs droog, maar na een kilometer of 5-6 begon het toch te miezeren. Arend was op dat moment al uit ons zicht verdwenen en helaas moest Esther kort daarna lossen.

		Kustloop HM Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Op het strand, dat goed te belopen was, begon het harder en harder en nog harder te regenen en waaien. Not funny, maar we zijn hier nu eenmaal dus doorlopen. Ik probeerde Jacqueline zo goed mogelijk uit de wind te houden terwijl we netjes onze pace vast wisten te houden, een paar dames op sleeptouw namen en uitkeken naar het punt waar we het strand weer mochten verlaten. Na 9 kilometer gegeseld te zijn geweest door regen, wind en soms wat geploeter in het zand, haalden we opgelucht adem bij het bereiken van de Piraat. Beiden even naar het toilet en de laatste 5 km afraffelen naar de finish.

Die laatste kilometers zijn lekker vlak en Jacqueline zou wel aangeven of ik te hard liep, maar ik heb niets gehoord, ze knalde flink door en iedere kilometer die volgde was sneller dan de voorgaande. De gladiool die je vlak voor de finish aangeboden krijgt hebben we dit jaar netjes afgeslagen en zijn lekker uitgehobbeld naar de streep waar Arend al helemaal hersteld ons op stond te wachten. De vertrouwde Zeeuwse bolus smaakte weer prima en de douche daarna was zeker zo lekker. Kort na onze finish kwam ook Esther over de streep, die nog sterk teruggekomen was.

Nog een verlate lunch in het dorp voordat wij Jacqueline weer thuis afzetten en de weg richting midden Nederland weer aanvingen. Weer een lekkere training die bij dit trio voor een goed gevoel richting Kustmarathon zorgt.

En dan is het zondag en staat alweer de volgende wedstrijd/training op het programma. Mijn vijfde deelname aan de 30 van Amsterdam Noord en de derde keer dat ik het een dag na de Kustloop HM doe. In het kader van het zwaarste weekend in de voorbereiding.
Ik ben wel een fan van dit evenement vanwege de periode, afstanden, organisatie en het is er altijd een leuk weerzien van bekenden. Ik heb een aantal crazy crewleden zo ver gekregen ook voor deze 30 te kiezen, dus die bekenden waren er sowieso al bij.
Ans had deze in eerste instantie niet gepland, maar besloot een paar dagen geleden toch mee te gaan en de 15 km te lopen.

In sporthal was het gezellig druk en werden de nodige bekenden begroet of werd er irl kennisgemaakt. Helaas heb ik er ook een paar gemist De Halfcrazyrunners waren goed vertegenwoordigd door Marleen, Nikki, Marlous, Erik en ik zij de gek. Met de Running Junkies was het gezellig buurten wat eveneens het geval was met Hans en Rinus, die als pacer van start ging.

Tijd om te gaan, maar eerst Nicole nog even proberen te helpen met haar rugzak, en wij gesommeerd werden van de baan af te gaan, aangezien de start aanstaande was. Maar…wij moeten ook mee, dus snel het vak in en op pad. Marleen blijft bij Natasja, die in de aanloop naar de Amsterdam marathon haar eerste 30 loopt. Voor Marleen is het de laatste in de aanloop naar haar volgende marathon.

Marlous, Erik, Nikki en ik lopen relaxed op 6’ en hebben daardoor genoeg energie om te kleppen en lachen. De kilometers vliegen onder de schoenen door, we maken wat foto’s onderweg. En dan wordt er gefloten en herken ik Nicole, die zo’n beetje als laatste vertrokken is en al een flink gaatje heeft dichtgelopen. Na de verzorgingspost van 10 km wacht ik haar even op, de rugzak komt natuurlijk ter sprake en het feit dat ze deze toch afgedaan heeft en nu zonder gels zit. Ik kan er wel 1 missen, dus die is voor haar. Het tempo laat ze iets zakken tot een comfortabel niveau en ik loop weer richting crazies. Loop een stuk met Hilde mee die al een paar kilometer een klein gaatje liet, even lachen naar de camera en ik ga weer door.

Na 20 kilometer is het voor mij tijd om er een versnelling in te gooien, dus een high five naar Marlous, Nikki en Erik liepen een stukje achter ons, en ik ga ervandoor. Het lijkt wel een inhaalrace, de meesten laten het tempo juist wat zakken terwijl ik me goed voel, logisch met een rustige start en goed het wat hogere tempo vast weet te houden. De laatste kilometer is zelfs mijn snelste van de dag, het lukt zelfs om met een smile te finishen en zowel Frouke als Ans weten dat moment vast te leggen. Tevreden neem ik mijn medaille in ontvangst en ontmoet op de valreep Helen die een minuut of 5 voor mij over de streep ging. Leuk om haar toch ook nog te ontmoeten.

		30 van A’dam Noord Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Langzamerhand komen de andere crazies binnen, staan Nicole, Hilde en Monique slechts minuten later ook met een tevreden gevoel terug te kijken op een geslaagde trainingsloop.