DNF in Rotterdam

De titel is kort maar zegt alles.
Maanden van voorbereiding, schema’s van Fred op maat, de progressie, het blessurevrij lopen en het vertrouwen dat toeneemt. En dan, dan loop je een week voor de marathon waarin hét moet gebeuren, een verkoudheid op. Een lijf dat getraind maar moe en dus vatbaar is.

Het gaat in de loop van vorige week langzaam beter, maar ik wil pas op het laatste moment beslissen of ik van start zal gaan. Mijn doel bijstellen tot het halen van de finish, daar heb ik geen zin, daar zijn de trainingen niet voor bedoeld. Zaterdagmiddag heb ik mijn startnummer in handen, voel me inmiddels weer iets beter en zit dan op 80% starten. ‘s Avonds de tassen ingepakt en al zo goed als zeker besloten te gaan starten.Rdam2012_1441 (640x427)

Zondagochtend bijtijds naar Rotterdam met Ans en Tino zodat we op ons gemak een parkeerplek kunnen zoeken, omkleden en naar de meet and greet voor het politiebureau.

Silvia die mij ondanks de frisse en straffe wind, zoals beloofd op de fiets gaat begeleiden laat weten al op de afgesproken plek te zijn. Kletsen, kennismaken met digitale loopvriendjes en vriendinnetjes, weerzien van bekenden en iedereen succeswensen met het nastreven van zijn/haar doelen.Rdam2012_1451 (640x427)

Met Silvia de plekken waar zij mij in ieder geval van wat verfrissing zal voorzien besproken om daarna met Ronald op zoek te gaan naar die andere Sylvia. De Sylvia met wie ik deze marathon in eerste instantie samen, onder begeleiding van superhaas Ronald zou lopen. Vanwege de aangepaste doelstellingen hebben wij onze afspraak aangepast en zal ik na een paar kilometer mijn eigen tempo proberen aan te houden.

Mijn begeleidster en ik.Test

Het is druk in het startvak, het startschot klinkt, het lijkt een eeuwigheid te duren voor wij de tijdmeting passeren en kunnen proberen iets van tempo te maken. Na de Erasmusbrug onderneem ik al een poging in mijn eigen ritme terecht te komen, wat voor geen meter lukt vanwege de drukte op het parcours en het zo gezellig samen lopen (lees met 4-5 man/vrouw keuvelend naast elkaar). Zigzaggend en dus jojo-en met kilometertijden. De eerste verzorgingspost komt al in zicht en er zijn nog geen kilometers in dezelfde tijd gelopen. Vanaf dit punt kan Silvia mij in beeld houden en hebben wij regelmatig oogcontact, drinken?… ja over een paar minuten…welke kant?….rechts na de post….ok

Ik kom maar niet in het ritme, loop regelmatig een bekende in de rug, maak een kort praatje en ga weer verder terwijl ik me steeds meer ga realiseren dat het jo-jo-en een hoop energie kost terwijl het vastgestelde gemiddelde tempo niet gehaald wordt. Door de verkoudheid kom ik ook nog eens lucht tekort, check ik een paar keer mijn hartslag, gevoel klopt, het gaat niet naar wens… 12, 13, 14 km, Silvia informeert regelmatig of de duim nog steeds omhoog blijft, nope…ik ben er klaar mee en gooi op 16 kilometer de handdoek in de ring.

Ik heb getraind om hier minimaal een pr te lopen, een marathon uitlopen, doen we wel op een andere dag, vandaag gaat het ergens anders om. In deze staat gaat het vandaag geen pr worden, dus niet diep gaan, het niet riskeren om dagen te moeten herstellen. Hou het dus maar bij een tempoduurloop en ga samen met Silvia op zoek naar de metro. De fiets mag niet mee dus spreken we af elkaar bij het Albeda weer te ontmoeten nadat ik fris gedoucht en omgekleed ben.

Ik baal dat het niet gelukt is, maar ben in staat het snel te laten voor wat het is en verder te kijken. Van die verdomde verkoudheid afkomen en rap een alternatieve marathon zoeken waar ik een nieuwe poging kan doen.

In café Bed nemen wij een warm drankje, heeft Silvia inmiddels wel verdiend, als ik Fred, Marc en Bart voor de deur zie staan. Fred sluit bij ons aan terwijl de anderen de douche opzoeken. Goed om deze ervaring meteen met de trainer te kunnen delen en de strategie door te nemen. Wordt vervolgd.

Rdam2012_1584 (427x640)Na het 2e warme drankje is het tijd om richting het finish gebied te gaan waar Monique inmiddels ook aangekomen is, om Ans en Kitty op te vangen. Het lijkt een eeuwigheid te duren en als ik een telefoontje van Ans krijg dat ze wandelt op 40 km, denk ik….SHIT! Kitty zit daar dan nog een stukje achter. Wachtend op de 2 dames zien we het ene blije, of van pijn vertrokken gezicht aan ons voorbijtrekken. Het wachten wordt beloond, Ans en Kitty om er samen nog best fris uitziend aanlopen.

Kitty debuteerde met verve op de marathon en Ans legde de afstand 7 minuten sneller af als haar eerste marathon in Berlijn. Opgelucht dat ik er nu eens voor haar kon zijn aan de streep. Trots ben ik op beide dames, die het onderweg zwaar hebben gehad, maar door zijn gegaan en die finish, die ik heb gemist, toch maar mooi gehaald hebben.

Er zijn vele bekenden die gedebuteerd hebben op de marathon en hun doelen hebben gehaald, anderen die net als ik zichzelf een doel hadden gesteld, en dat wél gehaald hebben. Allemaal van harte met jullie prestatie.
Mijn beurt komt wel weer. En als het zover is, lezen daar alles over.

Reacties

  1. hi John, Jammer natuurlijk,maar niet elke marathon kan een pr zijn. Belangrijkste blijft nog steeds het genieten van de loop. En het is ook niet echt reëel als je 80% fit bent dat je 110% van je lijf en mind verwacht! Natuurlijk is de weg er naar toe heel belangrijk, maar die is niet voor niets gedaan, die heb je nodig voor een volgende mooi loop waar je zo hard mogelijk wilt lopen. En schema's zijn mooi, maar als je lijf niet wilt...
    Blijf genieten van het lopen.
    Misschien kunnen we binnenkort weer een keertje samen lekker lopen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi John en Ans,

    Ik begrijp je totaal en leef met je mee, ik kampte ook met een verkoudheid en zelfs een hardnekkige hoest, ik kon wel janken! Al het trainen voor niks, vd huisarts op laatste moment codeine gekregen en bisolvon blijven nemen, zelfs op wedstrijddag ondanks de bijwerkingen! Heel moedig dat je hebt besloten om er uit te stappen om het een andere keer weer te proberen! Dat is ook heel wat! Gefeliciteerd Ans, jij ook een PR :-) Je zag er goed uit hoor na de finish! Heb je trouwens mijn bericht op het 33km bord nog gezien? We spreken mekaar nog, groetjes, Penny

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je moet bij zo'n beslissing je eigen gevoel daarover laten oordelen. Ik hoop dat je gauw een revanche gelegenheid vindt waar het wel gaat lukken. Tenslotte ben je het laatste jaar alleen maar vooruit gegaan, dus die lijn moet gewoon door te trekken zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gewoon jammer. Volgende keer beter!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Typisch, voor beide marathons die ik gelopen heb was ik daar het meest bang voor, ziek worden en alle trainingsarbeid voor niets gedaan hebben. En dan is niets natuurlijk relatief. Denk wel dat je een verstandige beslissing genomen hebt. Gelukkig komen er nog meer marathons! Wie weet loop ik er ooit nog wel eens eentje haha. Enne, proficiat voor Ans, top!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. He John,

    Jammer van deze marathon, verstandig dat je gestopt bent en uitkijk naar een nieuwe datum om alsnog te gaan voor een PR.
    Top van Ans dat ze ook deze weer heeft uitgelopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je hebt gewoon je verstand gebruikt!!!! Een bewijs dus dat je dat hebt .......

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hey John,

    Wat een moed om te stoppen bij 16KM. Als ik je had gezien had ik geroepen om aan te haken, net als toen jij dat in Schoorl deed doen ik er ff geen zin meer in had. En dat PR komt echt wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Onwijs balen, maar en verstandig en wijs besluit.
    Op naar de volgende, die komt er zeker, en met een mooie tijd, dat weet ik zeker. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Klote John. Je was er klaar voor.Je gaf het al aan op twitter. Misschien had je 2e paasdag wel in bed moeten duiken ipv op de fiets te zitten. Maar dan had ik je support moeten missen. Snel herstellen en dan opnieuw proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. uitstappen is een moedige beslissing. Heel blijven en op naar de volgende. Ik vond het wel weer erg gezellig met je. Wij hebben Lee niet nodig op startvak D te laten springen :)

    Nogmaals felicitaties voor Ans! Top gedaan..

    en nu.. op naar .. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi John, Kenners vertellen mij altijd dat voor een goede marathon alles op z'n plaats moet vallen. Helaas zitten daar ook altijd zaken tussen die je niet direct in de hand hebt. Binnenkort een nieuwe poging?

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat hier nog aan toe te voegen? Het was een moeilijke beslissing, zaterdag wel/niet. Zondag kogel de kerk, starten en dan wordt het toch niet... Verstandig maar niet leuk!!
    Maar wat was het fijn om je na de finish te zien! Dank voor de super goede support!!
    Dikke zoen!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Natuurlijk jammer, maar je kan een volgende pogng wagen.
    Zie je in Enschede?.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Balen ... en dat na al je keiharde trainingen. Op naar de volgende poging John, komt goed.
    Jammer dat het bemoedigende tikje ;-) toen je mij voorbij kwam niet heeft geholpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een hele verstandige beslissing, John! Ik begrijp dat je daar best wel even van baalt, maar er komt altijd weer een andere marathon. Alhoewel... er is natuurlijk maak één Rotterdam :)
    Wij hadden bijna stuiterogen door het zoeken naar jou! Eerst shirts scannen, nee, geen John. Toen gezichten scannen... geen John. Hoe kan dat nou?? We kunnen hem toch niet op drie plaatsen gemist hebben??
    Nee, gelukkig niet! We hebben je wel gemist, maar dat maken we een andere keer wel goed!

    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Cliche als wat, maar een verstandige beslissing was he dan wel. Als je wilt gaan voor een PR, waarom je dan kapot lopen wetend dat je het waarschijnlijk niet gaat lukken. Vreselijk om die beslissing te moeten nemen, dat dan wel weer! Knap van je dat je dat dus wel gedaan hebt! Knap van Ans dat ze 7 minuten van haar PR heeft afgelopen. Supergoed!! Nu zorgen dat die bloedvorm terugkomt, de juiste marathon opzoeken en daar gaan knallen als nooit tevoren!
    Dikke smakkerd!! Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  18. niet te lang over nadenken en gewoon de volgende plannen... dan loop of fiets ik mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jammer, maar nu ff goed herstellen en dan volgende poging. Die trainingen zijn echt niet weggegooit, komt helemaal goed. Ans een klein stukje opschuiven, op haar wolk, daar lkr naast kruipen en genieten van haar prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Hey Broeder,
    Helaas waren de voortekenen de afgelopen week niet echt rooskleurig wat uiteindelijk tot uiting kwam in Rotterdam.
    Maar het komt goed. Even in de relax modus en dan misschien komende zondag in Enschede of .........? Maar Go For It.
    Ans, jij natuurlijk nog gefeliciteerd met jou PR.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. @Ingrid,
    Genieten is inderdaad het belangrijkste. Snel een duoloop plannen.

    @Edwin,
    Thanks.

    @Penny,
    Ik niet zo'n medicijnman.

    @Jan,
    Als het gevoel niet goed (genoeg) is heeft ploeteren geen zin. Het genot is dan ook ver te zoeken.

    @Danniëlle,
    En volgens mij hebben nog steeds een marathondate staan ;-)

    @Silvia,
    Hou er wel rekening mee dat je dan wél 42km op de fiets zit :-) of meeloopt.

    @Barry,
    Ik had je dan waarschijnlijk ook laten lopen. Mijn doel was op dat moment niet haalbaar meer.

    @Gerard,
    Tja, als... Het moet gewoon allemaal kloppen in de aanloop en op de dag zelf.

    @Ronald,
    We hebben in ieder geval, voor zolang het duurde, wel weer lol gehad.

    @Florian en Rinus,
    Die nieuwe poging op korte termijn hangt van het volledige herstel af.

    @Kitty,
    Ik was nu in ieder geval ruim op tijd om jullie op te wachten en te kunnen feliciteren.

    @Jacqueline,
    Zou ik gewoon in het verkeerde vak gestart zijn? Teveel lopers tegengekomen die op een lager tempo weg zijn gegaan.

    @Quibi,
    Jammer dat we elkaar ook vooraf gemist hebben. Ik kan me voorstellen dat jullie je afgevraagd hebben waarom ik maar niet langs kwam.

    @Anonieme Petra,
    De beslissing was vrij gemakkelijk. Het lukt niet, dus klaar, heel houden, geen lange hersteltijd nodig en hopelijk snel een nieuwe poging. Ook langs deze weg nogmaals hartelijk gefeliciteerd met je dikke PR, marathongirl!

    @Jeff,
    Ook als het heel hard regent?

    @Claudia,
    Nu onderhoud plegen en de vorm zolang mogelijk vast zien te houden.

    @Broeder R,
    Misschien een beetje tegen beter weten in van start gegaan. Ik heb geen moment spijt van die beslissing op 16km gehad, aangezien het lijden nu heel beperkt gebleven is.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Someone told me " What doesnt kill you makes you Stronger" Jammer dat je DNF maar met dit ervaring ga je op je volgende marathon Vliegen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Flinke verkoudheid gehad .. je hartslag was daardoor te hoog = kansloos. Balen van het trainen.
    Maar voordeel van het uitstappen is, dat je op korte termijn een andere marathon kan kiezen voor een snelle tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. wat niet gaat, dat kan niet.... jammer, maar helaas.. Jouw kans komt wel weer... ook al is het verdomd moeilijk om zo'n wedstrijd te verlaten. Gelukkig heb je topper Ans nog thuis zitten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Die verdomde verkoudheid......
    Maar ik vind dat je het heel verstandig aangepakt hebt, ook al blijft het balen natuurlijk. Hopelijk herstel je verder voorspoedig en kan je binnenkort toch al je trainingsarbeid en de vorm die je echt heb, wel omzetten in een succesvolle marathon-prestatie.
    Ben benieuwd waar en wanneer.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten