Berlijn marathon


De marathon van Berlijn, in 2011 liepen Ans en ik hier samen tijdens haar debuut op deze afstand en was het van begin tot eind genieten geblazen. Jij als vaste bezoeker, en misschien lezer ;-) van dit blog weet nog hoe dat was. Zo niet, lees er dan alles over door in de linkerbalk terug te gaan naar september 2011.
2011 Was tevens het jaar dat ik mijn snelste marathon liep, daarna zijn diverse pogingen om dit te verbeteren in schoonheid of blessure gestorven.
En dus had ik bedacht dat Berlijn een mooie plek zou zijn om het nogmaals te proberen, mocht de poging in Rotterdam mislukken. Dat was toen ik daadwerkelijk ingeloot werd voor de inschrijving een prima vooruitzicht.
Maar....net voor de marathon van Rotterdam begon het wat te piepen en kraken in mijn onderstel, met name de kuiten. De verhalen van Rotterdam en vervolgens Enschede kennen jullie.
De maanden mei en juni, het begin van de voorbereiding op Berlijn, waren dramatisch. Ik ondervond problemen aan achtereenvolgens de linker en rechterkuit, met hele lage kilometeraantallen (78 en 27) tot gevolg. Geen goed begin van een voorbereiding die tot een pr op de marathon zou moeten leiden. Dat was dan ook meteen het moment dat die ambitie in de vrieskast gestopt werd. De marathon lopen werd het nieuwe doel, en als het ook maar enigszins mogelijk zou zijn, binnen 4 uur.

De behandelingen, de rust, het vermijden van belastende oefeningen en even geen korte snelle intervallen, zorgden ervoor dat ik in juli 220 kilometer wist af te leggen met een conditie die ver te zoeken was. Augustus was eigenlijk de maand waarin ik de grootste stappen (360 km) heb kunnen zetten om de Berlijn marathon met vertrouwen tegemoet te gaan. Deze maand stond de teller net voor de marathon op 220, er dient natuurlijk ook getaperd te worden ;-)

Op donderdag komen wij aan in Berlijn en nemen wij onze intrek in het gehuurde appartement in de omgeving Friedrichshain, spullen binnen en meteen met de metro naar de marathonexpo om onze startnummers op te halen. Hoe het er aan toe gaat heb ik reeds eerder beschreven en ik verzeker jullie, het is nog steeds perfect geregeld. Leuk was het om dit jaar ook Nederlandse ondernemers/stands te zien van onder andere Hiphardlopen en Re-Skin.

Vrijdagochtend met z'n 2-en een rustige 6 kilometer door de wijk gelopen als onze pre-breakfastrun en op zaterdagochtend de breakfastrun die door de Berlijn marathon georganiseerd werd, met de finish in het Olympisch stadion. De blauwe shirts van de Athletic masters waren niet te missen, evenals de geel/groene shirts van Hardlopenisleuk waar onder andere Andrea in liep. Leuk om clubgenoten/bekenden in de grote massa hardlopers tegen te komen en de 5,5 kilometer af te leggen.

Hier staan nog wat foto's.

's Middags hebben wij de skaters/skeelers nog aangemoegdigd en daar wat foto's gemaakt.

Niets vergeten
En zo was het gisterochtend vroeg dag en tijd voor onze 17e en 5e marathon en dus 2e Berlijn marathon. Om 7:00 uur de deur uit, de metro in en ieder station kwamen daar nog meer lopers bij om vervolgens vanaf de Hauptbahnhof met hordes naar het "marathonpark" te lopen. Ondanks de grote aantallen aanwezigen, nergens rijen en gemoedelijkheid.
Omkleden, wederom wat Athletic Point clubgenoten gesproken en succes gewenst, en op zoek naar de tent waar de tassen afgegeven konden worden. Ik was de mijne zo kwijt, op naar de tent waar Ans haar tas achter kon laten, loop ik Melanie tegen het afgetrainde lijf. Om tussen die duizenden
aanwezigen iemand te vinden/ontmoeten die je nog nooit gezien hebt, was heel bijzonder.
Helemaal aangezien dit haar debuutmarathon is, zij liep te stuiteren en ook op zoek was naar de tent om haar af te geven. Tassen kwijt, op naar startvakken E en H. De wegen van de dames en mij scheiden zich, dus wensen wij elkaar heel veel succes en stap ik het vak binnen. Er hangt een ontspannen sfeer en we staan niet als haringen in een ton te wachten op wat komen gaat.

De start van de snelle mannen en vrouwen wordt aangekondigd, om 8:45 uur klinkt het startschot en slechts 5 minuten later passeer ik de mat.
Het plan is rustig lopen met een tempo dat mij in ieder geval op sub 4 moet doen uitkomen. De eerste kilometer doe ik het heel rustig aan en Garmin piept na 5:20. De volgende kilometers worden iets sneller afgelegd, maar ik blijf het koppie erbij houden om niet overmoedig te worden.
Kilometer 5 in in zicht, ik moet al een poosje plassen en besluit dat nu dan ook maar te doen. Stoep op, de struik in en vervolgens parallel aan de weg via de stoep weer terug het parcours op, waar ik door een toeschouwer op de tijdmat gewezen wordt, de tijdmat die achter mij ligt, waar ik dus NIET overheen gelopen ben :-( Over de stoep terug om alsnog over de mat te lopen.

Ik loop met de GoPro op mijn hoofd, wat allerlei leuke reacties oplevert, lopers die zich afvragen of het niet irritant is en publiek dat soms verbaasd reageert ;-) Hoe dan ook, het is handig om zo wat beeldmateriaal te verzamelen tijdens het lopen.
Halverwege kom ik door in 1 uur 51 en had daarvoor al bedacht vanaf dit punt iets te versnellen. Ik voer datgene uit dat ik eenmaal op weg bedacht had en voel me nog steeds prima zonder overmoedig te worden.
Voorzichtig versnel ik iets, wat betekent dat de kilometers, met uitzondering van een plasstop en de tijd dit ik bij de verzorgingsposten laat liggen, tussen 20 - 30 varieren van 5:02 - 5:16. Kilometer 30 gaat zelfs onder de 5', ho..niet overmoedig worden. Plasstop..kilometertijd 5:49 ;-) Van 31 - 36 km gaat alles onder de 5', tot hier gaat het zoals bedacht. Ik had namelijk bedacht de laatste 10 kilometer binnen 50 minuten af te leggen, de laatste versnelling dus. 37, 38, 39, 40, 41, 42 en 43(700 meter) leg ik respectievelijk af in 5:17, 5:08, 5:47, 5:14, 6:00, 7:14 en 3:37.
Door het verval in de laatste kilometers kon ik een negatieve spilt in ieder geval op mijn buik schrijven. Die 7:14 in kilometer 42 zijn overigens het gevolg van een lege batterij in mijn GoPro. Ik liep al 41 kilometer met die camera op mijn hoofd en dus zou het me niet gebeuren dat nou juist de finish er niet op staat. De coordinatie was ver te zoeken waardoor ik eerst de camera op de grond liet vallen en vervolgens de batterij, ondanks de hulp van de vriendelijke verkeersregelaar.

En dan komt de Brandenburger Tor in zicht bij het opdraaien van het laatste rechte stuk, de laatste kilometer, de rijen dik opgestelde toeschouwer die iedereen aanmoedigen, je naam roepen, dan kan het niet meer fout gaan en ga ik vandaag mijn doel van sub 4 ruimschoots realiseren. De laatste paar honderd meter hobbel ik rustig uit, geen eindsprint die niets toevoegd, gewoon op naar "das Ziel" om mijn medaille in ontvangst te nemen.
Sub 4 heb ik ruimschoots gehaald en ben daar dan ook uitermate happy mee.

Tot mijn verbazing kom ik Andrea tegen die net voor mij blijkt te zijn gefinished. Maar...jij had toch andere plannen!? Het hoe en waarom kun je op haar blog lezen.
Powerrr!! 3:56:42
Hoe dan ook, we hebben onze lunchpakketen in ontvangst genomen, de tassen met droge/schone kleding opgehaald en zijn onder een boom neergeploft om bij te komen, ervaringen uit te wisselen en te wachten op de komst van Ans en Melanie.


Melanie is er al snel en ziet er verbazingwekkend fris uit. Die heeft daar ff een mooi marathondebuut gemaakt zeg! Sub 4 en er zo bij lopen...Super gedaan en vanaf deze plek nogmaals, van harte gefeliciteerd.

Als de dames weer naar hun hotel vertrekken plof ik nog even neer in afwachting van Ans en stuur haar een bericht om te laten weten waar ze mij kan vinden. En dan klingelt das telefon, ze is binnen en klinkt goed.
Onderstaand haar verhaal:

En dan is het zover na maanden voorbereiding ga ik hier voor de tweede keer van start, zoals jullie eerder al hebben kunnen lezen, niet samen "zoals 3 jaar geleden" maar ieder voor zich. 

Nog 15 min voor de start. Elkaar geluk wensen met een dikke kus en op weg naar mijn startvak

Ik start uit vak H, de laatst vertrekkende groep lopers :-( Wel gek om daar met zovelen om je heen te staan en toch ook wel alleen te zijn.

Helaas heb ik een paar clubgenoten gemist.
Het startschot is gegeven en ongeveer een half uurtje later wordt ook vak H vrijgegeven. Het begint al lekker doordat er iemand op een gelletje stapt en ik al na 1 minuut onder de plak zooi zit. 
Bij de eerste verzorgingspost  zo goed mogelijk afgespoeld om weer fris en fruitig verder met mijn marathon avontuur te gaan.
De eerste kilometers gaan voorbij, eigenlijk iets te snel. Ik haak aan bij twee Nederlanders "Bas en Jacq" die een lekker tempo lopen en ik daardoor ook wat gas terugneem. 

Halverwege haak ik af en trek ik mijn eigen plan. Ik krijg last van mijn lies en dus lijkt het me verstandig om mijn snelheid iets aan te passen.  
Ik hoor mijn naam roepen, en zie dat het de dames van Hiphardlopen zijn die langs de kant staan aan te moedigen. Dat doet je goed " bedankt Else en Jenne. 

Ik neem me nu voor om van verzorgingspost naar verzorgingspost hard te lopen en zo af te tellen.
Onderweg kom ik Michelle van onze vereniging tegen. Even vragen hoe het gaat, succes wensen en weer in mijn eigen tempo door naar de eindstreep. Inmiddels gaat de lies weer wat beter maar trekt het nu naar boven. Ik krijg last van steken in mijn zij en ik heb nog een kleine 10 km te gaan.

Door genoeg te drinken hoop ik dat dit weg trekt, maar helaas is het tegendeel het geval :-( 
Kort daarop kom ik bij de meegereisde supporters van de Athletic masters aan.
Frits vraagt of hij het laatste stuk mee moet lopen. GRAAAAG!!! 
Onderleiding van zijn militaire regiem neemt hij mij, en nog een aantal andere lopers, op sleeptouw naar de finish.

We zijn er bijna, de hoek om, de Brandenburger Tor onder, ik ben er, helemaal stuk maar, oh zo trots dat ik dit weer geflikt heb.
Exact een uur na John stop ik de klok.

Komt er nog een marathon!!!!! De laatste km dacht ik, dit is nu echt de laatste. Dat dacht ik toen, maar.... 
Wordt vervolgd






Reacties

  1. Nu ik in de zomervakantie in Berlijn ben geweest snap ik waarom zovelen daar de marathon willen lopen. Als je dan ook nog eens een leuk verslag erover leest begint het te kriebelen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat.. ..blijkbaar weer een heel mooi "loopavontuur" rijker hé!?! En ook weer een leuk verslag.. ..een groot plezier om te lezen en de foto's & filmpjes te bekijken. Knap gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooooh, wat een mooi verslag weer! Alsof ik er zelf loop. Super. Gefeliciteerd allebei. Je kunt met een gerust hart richting de Berenloop trainen. En daarna graag een duurloopje door de bossen bij ons!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Late reactie van mij. Top dat je het gehaald heb, was erg leuk om te lezen.
    Gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooi verslag. Gefeliciteerd met je prestatie. We hoorden al van meerdere deelnemers dat het zwaar was dit jaar.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten