Rotterdam marathon

Drie weken na de Utrecht marathon is het alweer tijd voor de volgende geplande marathon. De inschrijving staat al vanaf het moment dat deze geopend was evenals de afspraak om deze 42 kilometer met Jacqueline te lopen. Helaas werd naarmate april naderde duidelijk dat Jacqueline niet op tijd fit/hersteld zou zijn om te starten. Balen met een hoofdletter B, hoofdzakelijk voor haar natuurlijk, maar ook ik vond het heel jammer.
Rianne had evenals vorig jaar besloten in Rotterdam de marathon te lopen en bij ons aan te sluiten en zo te proberen die 4 uur te slechten. Na het afhaken door Jacqueline werd afgesproken dat ik er voor haar zou zijn en samen naar de streep te gaan, bij voorkeur binnen de 4 uur.
 
De kleedgelegenheid van voorgaande jaren is dit jaar niet beschikbaar, wat gewoon zwaar K is, aangezien er geen andere kleed c.q. douchegelegenheid werd aangeboden. Een mailtje naar de organisatie resulteerde in (betaalde) toegang tot de schouwburg. Geen douches, maar in ieder geval een droog plekje en geen noodzaak om met dat kleine plastic tasje naar de tassenafgifte te moeten. Laten we dit deel maar snel vergeten, een gemiste kans.
 
Een oproep op Instagram resulteerde in een samenkomst van een groep fanatieke
Peter, John, Gaby en Melanie
Instarunners die elkaar al dan niet voor het eerst in real life konden ontmoeten, elkaar succes wensen, op de foto en vervolgens de startvakken in te gaan.
Rianne, Danny, Pascal, Marco, Melanie en ik gaan snel richting startvakken. Ik pas me aan de startwave (2) waarin Rianne van start mag. Marco mocht evenals ik naar wave 1 en wordt de toegang tot wave 2 ontzegd :-( Ik merk het te laat op en wil het feit dat hij zich weer een weg door de menigte moet zien te banen naar een vak voor ons.
Lee wordt weer omhoog getakeld en brengt zijn ”You’ll never walk alone” ten gehore, wave 1 wordt weggeschoten en 14 minuten later gaan ook wij eindelijk over de mat.
IMG_7266
Marco zien we niet meer, Melanie voert al na 3-4 kilometer het tempo op en verdwijnt uit het zicht, terwijl wij het tempo zo vlak mogelijk houden.
Onze topsupportcrew bestaand uit Petra en Jacqueline zitten op de fiets en staan her en der langs het parcours met fluit en klepper. Op 10 km de eerste verversing en high five. De toppers!!
De 20 wordt bereikt, alles nog steeds netjes vlak en zoals gepland wordt het tempo nu iets opgevoerd, terwijl wij Dick en Esther tegenkomen. Esther heeft het al vanaf kilometer 3 zwaar. Ik geef haar een knuffel en loop het gaatje naar Rianne en Pascal weer dicht. Inmiddels 23 km onderweg en daar staat onze supportcrew weer en krijg ik een nieuwe gevulde flacon sportdrank en onze gelletjes.
Ik realiseer me te laat dat rond 26 km mijn volgende drankje klaarstaat, een heerlijk flesje Cola verzorgd door Antonie en Jantine. Ik heb echter net iets teveel sportdrank op en over om daar nog een flesje Cola achteraan te gooien.
Wel een korte stop samen met Pascal terwijl Rianne haar weg vervolgd en ik een slok neem. Dank je wel Antonie en Jantine voor jullie support én Cola.
 
Eenmaal de Erasmusbrug over geeft Pascal aan het tempo iets te laten zakken vanwege maagproblemen. Jammer, maar ik moet dus alleen door om wederom een gaatje dicht te lopen naar mijn loopmaatje. Het gaat nog steeds helemaal volgens plan, mijn Garmin geeft een gemiddeld tempo van 5’37” aan.
Maar dan..tussen 34 – 35 km gaat het “mis” pijnscheuten in de liezen van mijn loopmaatje. Het loopmaatje dat ik gevraagd heb of zij iets van haar ervaring met de lezers wil delen door een stukje te schrijven.

Onderstaand haar bijdrage.
 
IMG_7288Of ik een stukje over de Marathon R'dam 2015 wil bijdragen voor de Hardlopendeboer.nl blog? Een stukje?! Hoe vang je zo'n ervaring nou in een paar woorden? Want.... wat wàs het weer een belevenis! De woensdag ervoor zat ik bij John om onder het genot van een bakkie koffie onze gezamenlijke uitdaging voor te bespreken. Over één ding waren we het snel eens: het zou sub 4 worden. Dat is de deal. De vraag: hoe daar te komen? Ingrediënten: deel 1 niet te snel van start en deel 2 na een km of 17-20 met lichte versnelling als mogelijk. John de Pacer, ik de Volger. Aanhakers: welkom, maar de deal is: wij blijven voor sub 4 gaan en lopen samen uit. Tenzij dit onmogelijk zou blijken voor een van ons. Over die 'tenzij' werd in de voorbereiding snel heengestapt; dat zou niet gebeuren. En dan nog de bijzonder welkome verzorging van de meest fanatieke supporters: Petra en Jacqueline. Als laatste nog nodig: fijn loopweertje.
 
De Grote Dag: alles leek samen te vallen. We voelden ons er klaar voor - samen met alle andere lopers, waaronder natuurlijk weer Ans en Monique! - het weer was vrijwel perfect en met de sfeer en de wil om het doel te behalen zat het ook goed. Na Lee T. z'n zangkunsten, konden we al snel van start. Deel 1 verliep volgens plan. We hadden snel een paar gezellige aanhakers: Melanie, Pascal en Danny. Melanie ging al vroeg versnellen en we bleven met een stabiele, doelgerichte groep van 4 over. Onderweg haakte Ronald nog aan.
 
Na zo'n 17 km waren we klaar voor een lichte versnelling. Ik zei rond de 20 km tegen John: vreemd, mijn benen voelen anders dan ik gewend ben in m'n duurlopen. Maar verder gaat het goed. Ook John liep lekker, net als de rest. Km na km werden van die 42,195 afgelopen (gelukkig maar!). We raakten na de Erasmus Pascal kwijt die iets gas terugnam. Ronald en Danny liepen nog een stuk mee. Totdat m'n benen toch wel heel anders begonnen te voelen dan gewend. Dit begon op pijn te lijken in plaats van zware, zeurende benen. Na 30 km werd het heviger en heviger. John ging nog lekker als stabiele haas/pacer, Danny en Ronald raakten we kwijt. Maar John bleef; hij houdt zich altijd aan de deal. Dus toen ik met hevige scheuten in de 'wandelzone' geraakte, bleef hij erbij. Weer opstarten met tegenwerkende benen en na een aantal kilometers: de wandelzone. Opnieuw opstarten tot de volgende scheut in de lies ons deed stoppen. Doel was al lang bijgesteld van sub 4 naar: 'uitlopen die Marathon'! So be it. John hield moedig stand met zeurende hamstrings. IMG_7282
En ik werd ook nog behoorlijk dizzy. Feit is, dat we inmiddels beseften dat we niet de enige met mankementen waren. In het 'veld' om ons heen gebeurde van alles. Maar...... WIJ hadden nog een geheim ingrediënt op km 38! Petra en Jacqueline 'pompten' ons vol met een welkome combinatie van: gel, isotone drank èn winegums. Wat een boost. Finishline: here we come! En ja hoor: We Did It. 4.15.11 uur en een mooie medaille! :-)
En met ons al die andere medaillewinnaars over de finish: klasse! Met speciale vermelding voor Ans en Monique. Ook Pascal en Ronald hebben het goed volbracht. Van Danny hoop ik snel te vernemen of hij ook z'n eerste plak voor De Hele heeft ontvangen. Publiek: BEDANKT! Ik wist niet dat ik zoveel bekenden had in Rotterdam.

Rianne heeft een prestatie geleverd waar ik respect voor heb, ze heeft afgezien, liet dat echt niet altijd merken, maar ik ken mijn loopmaatje wel een beetje en zag dat ze verschrikkelijk veel pijn had. Je hebt de finish toch maar mooi gehaald én die mooie medaille is binnen, marathon nummer 2 is gelopen, op naar de derde ;-)

Wie ik vanzelfsprekend niet mag vergeten zijn Ans en Monique. Bijna de hele voorbereiding samen doorlopen, door weer en wind op pad en vandaag de 2e maal samen aan de start van de Rotterdam marathon.
Ans is er niet in geslaagd haar pr te verbeteren terwijl Monique daar wel ruimschoots in geslaagd is. Beiden kwamen in 4:40 over de streep.
Ik ben onwijs trots op de dames, ze hebben het toch maar mooi weer gedaan. Ans haar 6e en nummer 2 voor Monique.Loopmaatjes_1
Pascal had in de dagen ervoor een griepje opgelopen waardoor de vooruitzichten niet erg positief waren, zaterdag spraken we elkaar op de expo en ook toen voelde hij zich niet fit. Snel naar huis en zijn bed ingedoken. Ik was zondag dan ook opgelucht toen ik zijn telefoontje kreeg met de vraag, waar sta je. YES!!!
Dat Pascal zich in heeft gehouden door lang met ons op te lopen, vond ik niet alleen gezellig, maar vooral slim. Hij is echt in staat om een stuk sneller te lopen, maar in deze toestand was zoveel mogelijk genieten, niet forceren en de finish halen misschien wel belangrijker. En dan heeft ie gedaan in zijn debuutmarathon!
 
In december liep ik de halve marathon in Linschoten met Rianne, Pascal, Nicole en Ilse. En laat dit nou ook de 4 zijn die in Rotterdam de dubbele afstand in de planning hadden. Nicole en Ilse heb ik in het bovenstaande nog niet genoemd, maar ze zijn wel degelijk bij ons, de 1 fysiek en ander jammer genoeg alleen in gedachte. Ilse heeft namelijk in de aanloop een blessure opgelopen waardoor het voor haar onmogelijk was hier van start te gaan.
Nicole daarentegen heeft de voorbereiding, op een kleine blessure na, heel goed doorlopen, was in de dagen voorafgaand bloednerveus en stond er om ook haar debuut te maken. En ik kan jullie vertellen, dat heeft ze gedaan, en met verve! Zij kwam na 42 kilometer fris, fruitig en bijna huppelend met een dikke Emoticon met brede lachde schouwburg binnenlopen. Nog zo’n succesvol debuut.

De foto's zijn onder andere afkomstig van Hans, de snelle Instarunner die volgende week in Boston zijn voorjaarsmarathon zal lopen. Heel veel plezier daar Hans!!
Hartelijk bedankt voor je support en de foto's.
Ik zal er vast nog wel een paar supporters vergeten, waarvoor mijn welgemeende excuses Bedroefde emoticon Roos, Mascha en Erik Knipogende emoticon
Rotterdam marathon 2015 met Rianne, John, Melanie, Marco, Pascal, Ans en Monique
 

Reacties

  1. Mooi verslag weer John & Rianne!!
    Je weet weer heel mooi de sfeer over te brengen.
    Jullie mogen ontzettend trots zijn op deze mooie prestatie, geweldig om te zien dat jullie dit weer met elkaar geflikt hebben!!

    Was ook top dat we elkaar ontmoet hebben, ik kijk uit naar je volgende verslag en de volgende ontmoeting(en).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi verslag van een prachtig loopfeest! Da was weer genieten hé?!? ;-) Ikke de Marathon van Rotterdam (maar (?)) gezien en/of gevolgd op TV! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk om te lezen! We gaan volgend jaar gewoon in de herhaling met z'n viertjes! Dat jullie het maar weten. XXXX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi omschreven, het was een geweldige dag! Met hier en daar wat tegenslagen hebben we het allen toch mooi gehaald die finish! Trots! Bedankt John voor het hazen, buiten dat het erg gezellig lopen was heeft het mij zeker mede er doorheen gesleept! Tot een volgend loopje maar weer ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een prachtige film met al die mooie mensen! Super motiverend en zo leuk om terug te zien. Volgend jaar weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat een prachtig duoverslag. Top gelopen allebei. Ondanks de tegenslag toch uitgelopen. Echt op karakter. Die sub4 komt er echt wel een keer Pascal. En Ans heeft ook super gelopen. Ik vind het filmpje echt prachtig. Volgend jaar weer? Heb je mijn blog overigens gelezen?
    Liefs Tamara

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een zeer leuke film. Het was een heerlijke dag met een geweldige sfeer. Volgend jaar gaan we er weer voor. Ook alle supporters bedankt zonder ondersteuning is het veel minder leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. John wat een mooi verhaal, ook de aanvulling van Rianne.
    Ik loop ondanks mijn fysieke afwezigheid toch nog met jullie mee ;P
    RESPECT voor Rianne als ik haar vertrokken gezicht zie en ze toch flink doorstapt!!
    en RESPECT voor jou John! Je bent echt en trouwe loopmaat en dan ook nog met je gopro in de hand! Erg gaaf filmpje geworden en heel leuk zoveel bekende te zien.
    een high five voor maaike en de kussen voor RoosMaris en Mascha. Super!
    Ik heb vandaag mijn eerste kleine rondje gelopen na een maandje hardloopverbod en hoop heeel hard dat ik in Amsterdam wel ga ervaren wat het is om die marathon te lopen :D
    xxx ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @Peter, dank je wel. We zullen elkaar vast nog wel vaker tegenkomen, maar eerst genieten van je prestatie 👍

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Carl, dank je wel, ondanks het gemis van goede kleed/douchegelegenheid, was het mede dankzij het publiek weer een mooie dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @Petra, of ik in Rotterdam voor de herhaling ga durf ik nog niet te zeggen, maar met z'n vieren een marathon lopen...anytime 👊

    BeantwoordenVerwijderen
  12. @Pascal, super dat je er stond, ondanks de tegenslag in de dagen voor de marathon. Gezellig dat je meeliep en verstandig om even een stapje terug te, maar sterk te finishen. Doen we zeker nog eens.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. @Lia, dank je wel! Gefeliciteerd met je prestatie, je debuut én succesvol uitlopen van je eerste marathon. Of ik er volgend jaar bij ben is nog maar de vraag. Wellicht niet als loper, maar wel als supporter.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. @Tamara, dank je wel. Die sub 4 voor Rianne en Pascal komt er echt wel. Jij nogmaals gefeliciteerd met je pr én sub 4. Volgend jaar waarschijnlijk geen Rotterdam.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. @Ilse, dank je wel! Jij gaat in het najaar van je doen spreken.
    Ik liep samen met Rianne en dan blijf je er tot de streep bij, ook als het niet blijkt te lukken. Beter gezegd, juist als het niet lijkt te gaan lukken.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hoi John, weer een mooie prestatie, gefeliciteerd! Je hebt ook weer een leuk verslag geplaatst. Zaterdagavond hebben we het filmpje zitten kijken ook erg leuk om te zien, ik zou bijna zelf gaan hardlopen. Mocht je volgend jaar weer gaan dan probeer ik er weer te staan. Maar eerst nog even een Saoto soepje. Haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hi John, wat was het koud in de schaduw die marathonochtend niet? Ik heb nog naar je uitgekeken bij het politiebureau maar ben toen naar wave 3 gegaan 'want het was behoorlijk druk allemaal. Mooi verhaal over je loopbelevenissen en ja inderdaad was er een hoop ellende te zien daar op de Boszoom en verder maar ook veel heldhaftig doorzettingsvermogen. Fijn dat het toch gelukt is. Bij mij is het ook goed gekomen. (zie blog voor het hele verhaal). Tot ergens in loopland.

    Groetjes,

    Dorothe

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten