3x PR

Jaarlijks loop ik tijdens de IJsselsteinloop mee op de 10km of halve marathon. Evenals vorig jaar, toen samen met Petra die daar een mooie positie in het dames klassement wist te realiseren, stond ik vandaag wederom aan de start van de halve marathon.
Samen met Tino, clubgenoot en regelmatig trainingsmaatje, was het doel dat ik in zijn kielzog mee zou gaan waarbij wij beiden een gooi gingen doen naar een pr net onder de 1:40.

Ans loopt steeds beter, gemakkelijker en sneller, dus werd ook door haar voor de halve marathon gekozen. Ondanks de pr’s op de halve in Leiden en op de 10 tijdens de Lintloop, wilde ze ook nu wederom voor een snelle tijd gaan. PR in Leiden: 2:06

Om 10:00 uur vertrokken naar IJsselstein zodat we in alle rust de gelegenheid hebben onze startnummers te halen, clubgenoten en vele andere bekenden te ontmoeten en de 10 km lopers van start te zien gaan.
Een buitje, maar desondanks komt mijn begeleidster van vandaag gewoon op de fiets aanrijden.
Omkleden, warmlopen en net voor de start naar het vak om op de 3e rij een plek te zoeken. Tino stelt de Virtual Partner in op 4:44 en ik maak er 4:41 van om de lat gelijk maar hoog te leggen.

De start, binnen een paar honderd meter loopt Tino al een tiental meters voor mij uit en dat terwijl het tempo op dat moment al rond de 4:35”/km zit. Ik kies ervoor om het gat niet dicht te lopen, maar laat het tempo ook niet zakken. Het tempo blijft constant, de eerste 5 km worden in 22:45 afgelegd met een paar lopers die mij aanspreken over de verwachte eindtijd en bij mij blijven lopen. Intussen heb ik Tino bijgehaald, maar als ik omkijk zie ik het gat groter worden. Inmiddels loop ik samen met een loper van AV Statina met een tempo van om en nabij de 4:30”/km. Zonder een woord te wisselen werken we goed samen en bied ik hem wat te drinken aan, maar desondanks moet ook hij voor het 10 km punt het tempo iets laten zakken en komen ik alleen te lopen, maar de groep voor mij is niet ver weg. 5 tot 10 km gaan in 22:44, vlakker dan het voelde.

Halverwege….een mooi moment om het tempo voorzichtig op te voeren. Petra is er vanaf dit moment bij en moedigt mij en de lopers in mijn buurt aan, maar wijst ze er ook op dat er een “snelle” lopers aankomt door wie ze gepasseerd zullen worden. 10 tot 15 km gaan in 22:17, dankzij de aanmoedigingen van Petra. Alle aanmoedigingen die ik eerder op haar heb losgelaten tijdens wedstrijden die wij samen hebben gelopen, kreeg ik nu terug. De reacties van de andere lopers en enkele begeleider over de opmerkingen waren hilarisch. Ik mocht natuurlijk geen woord uitbrengen en alleen maar doorlopen, niet dat ik überhaupt nog wat kon zeggen.

De kilometers vliegen voorbij en van c.a. 5 km haal ik alleen nog maar anderen in en het lukt nog steeds om het tempo vast te houden. Ik realiseer me dat het doel gehaald kan worden, maar van rekenen komt niet veel terecht, dus is vlak lopen het enige van belang. Petra pept mij nogmaals op als het 20 km punt nadert en Garmin aangeeft dat ook de afgelopen 5 km sneller afgelegd zijn, 21:55. Dat PR kan mij nu bijna niet meer ontgaan. Nog wat kracht gevonden voor een laatste versnelling naar de finish terwijl ik nog 4 lopers passeer alsof ze stilstaan, wow I feel good, wel met een fikse hartslag, maar de finish is in zicht. Een loper op een meter of 10 kan ik niet meer bijhalen, maar piep, piep, piep, piep van de Champion chip matten, piep van Garmin, ik ben er, moet ff bijkomen met de handen op de knieën en neem vervolgens plaats op een bankje terwijl ik wat te drinken aangeboden krijg.

Nico zit uit te hijgen en kijkt verrast op dat ik zo kort na hem binnen ben terwijl hij naar mijn tijd vraagt. O ja, de eindtijd…….als ik op mijn Garmin kijk kan ik geen woord uitbrengen en toon ik hem het scherm. Ik kijk nogmaals en begrijp er helemaal niets van.

Nog een bekertje water, een praatje en felicitaties van een aantal lopers waar ik even mee gelopen heb of die door Petra op mijn passeerbeweging gewezen zijn.
Hé daar is Tino, een moe maar tevreden blik als blijkt dat ook hij zijn PR heeft aangescherpt. We hijgen samen uit, zien wat clubgenoten finishen en gaan vervolgens op zoek naar droge kleding.

Petra staat mij aan de uitgang van het finish vak op te wachten en feliciteert mij met mijn scherpe tijd en tevens nieuw PR.

In droge kleding en een smile van oor tot oor lopen Petra en ik het finish vak weer in, in afwachting van Ans. Na een paar minuten, ik had net op mijn horloge gekeken om een inschatting te maken hoelang het nog zou duren, komt Ans binnen. Even bijkomen en dan…..BIG SMILE wijzend op haar Garmin. 2:05:21!!! Wederom een PR, en dat terwijl het vorige nog geen maand oud was. Een mooie 50e plek bij de dames.

Deze dag kan niet meer stuk, met z’n drieën naar IJsselstein en alle drie een PR. Nog een massage, praatje en afscheid van mijn TOP begeleidster die weer op de fiets terug naar Driebergen gaat. Petra, bedankt voor je begeleiding en bemoedigende woorden, ze hebben zeker geholpen. Hopelijk kun je snel weer de hardloopschoenen aan en op pad. Ik ben je haas.

O ja, de tijden…..
Tino veroverde met zijn nieuwe PR de 119e plek met een tijd van 1:39:42 en ik nam de 53e plek in beslag met 1:33:38!
Een verbetering van bijna 8 minuten. Niet zo gek dat ik zeer content ben toch?
Geïnteresseerd in de data? Klik dan hier.