Spijkenisse marathon 2012

In 2010 liep ik de marathon in Spijkenisse al, dus het parcours heeft voor mij geen verrassingen in petto. Het weer natuurlijk wel, en daar kun je op dit parcours behoorlijk last van hebben. Vorig jaar besloot ik er niet starten, dit jaar dus weer wel.
Niet met ambities overigens, gewoon 42 kilometer lopen om het duurvermogen uit te breiden dan wel op peil te houden. Een uurtje of vier onderweg zijn leek me dan ook een prima uitgangspunt. Ruud was vandaag één van de 4:00 hazen, dus aansluiten en met een groep van 20-25 man/vrouw, waaronder Richard, Hans, Cock en Joerie meehobbelen.
De start van de halve en hele is in tegenstelling tot voorgaande jaren gescheiden vanwege het toegenomen aantal deelnemers, dus mogen wij om 11:00 uur op pad en de halve marathonlopers, waar Ans zich onder bevindt, 10 minuten later.


De hazen heb een net constant tempo en de lopers blijven netjes volgen, ik hou me in het midden van de groep uit samen om zoveel mogelijk in de luwte te lopen. 
Iedere 5 kilometer staan de vrijwilligers om ons water en sportdrank aan te geven. Net voor de 3e verzorgingspost ga ik er even af voor een plas en ben redelijk snel weer in staat aan te sluiten. Twintig kilometer, halve marathon, geen idee wat de tijd is, maar gezien het vlakke tempo zal dat rond de 1:58 zijn vermoed ik.
Mijn onderrug voelt niet zo soepel meer, sterker nog, die lijkt op slot te raken, bij iedere slok sportdrank rommelt het in mijn buik, maar de benen voelen goed.
22, 23, 24, de rug voelt nu helemaal niet fijn meer. Op 25 kilometer neem ik de tijd bij de post om een gel te nemen gevolgd door een plasstop. Richard doet hetzelfde en dus besluit ik op hem te wachten, de groep is tenslotte al doorgelopen en samen het gat weer dichten is wellicht iets gemakkelijker. Een blaar belet hem echter het tempo weer op te voeren. Het lukt mij om richting de 4 uurs groep te gaan, maar ik probeer het zo gecontroleerd mogelijk te doen, niet met krachten smijten en de rug niet extra belasten.

Door de pijn begin ik voorzichtig aan een voortijdig einde van deze marathon te denken. Niet echt van harte natuurlijk aangezien dat dit jaar al iets te vaak voorgekomen is. Vandaag is het niets meer dan een duurloop, geen enkele reden dus om koste wat kost de finish te halen, heel houden is belangrijker. Aan twee dames die zich per auto langs het parcours opstellen om loopmaatjes aan te moedigen, vraag ik of het mogelijk is in te stappen indien het echt niet meer gaat. Geen probleem.
Richard heb ik inmiddels een stuk achter me gelaten en de 4 uurs groep komt steeds beter in beeld door het opgevoerde tempo. De 30 kilometer post, de groep ligt nu binnen handbereik, maar de pijn is toegenomen, eerst wat drinken, rekken, strekken....en dan toch maar het besluit om ermee te kappen. 
Ik weet en zie dat Richard moedig strijd en verzoek de dames even te wachten voor het geval ook hij hetzelfde besluit neemt. Nee....Richard bikkelt door terwijl de aardige dames mij netjes tegenover de atletiekbaan afzetten. 
Vroegtijdig stoppen en teruggebracht worden heeft in ieder geval 1 voordeel, een bijna lege kleedkamer en je bent verzekerd van een heerlijke warme douche.
De nazit in de kantine van Spark is gezellig, de bekenden druppelen binnen, mooie prestaties, net geen pr's en helaas ook het uitstappen van Richard.

Reacties

  1. Verstandig besluit denk ik. Belangrijker: hoe voel je je nu inmiddels? Is de pijn weg? Heb je vaker pijn in de rug? Hoop dat je snel weer helemaal top fit bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer maar heel blijven is altijd beter!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het zit je niet mee dit jaar op de marathon. Op naar 2013. In Apeldoorn maar weer eens proberen.
    Ik hoop dat je snel hersteld van je rugpijn.

    Ik wens jullie fijne dagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer van die rugpijn. Ik weet hoe lastig dat kan zijn. Het zit mij bij het fietsen dwars. Hoop dat het snel weer beter met je gaat.

    Alvast fijne dagen en een goed loopjaar gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. John, wat jammer van je rugpijn maar je hebt wel de verstandigste beslissing genomen. Hopelijk ben je snel aan de beterhand.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. is altijd jammer om te moeten stoppen.. ..maar is, zoals hier al eerder vermeld, idd. de verstandigste beslissing. John, ik wens u alvast een spoedig herstel toe en dat je weer vlug kan genieten van het lopen hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nu de tijd nemen om te herstellen kun je in 2013 weer fris van start.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jammer dat je de strijd moest staken. Wel een verstandig besluit om naar je lichaam te luisteren. Herstelse en op naar de volgende race.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gelukkig gaat het bij jou een volgende keer weer beter!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hey John, Nu dat ik ken hoe het voelt om te stoppen ga ik zeggen echt Balen!! Het is niet een leuke gevoel maar dat is een goede beslissing om te stoppen als je pijn hebt!! Ik hoop naast Mickey , DonaldDuck ga je een beter marathon lopen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @Max,Julie, Mettje, Carl en Rob
    Het gaat weer goed. Over het algemeen doet de rug pas tegen het einde of na afloop van zich spreken.

    @Connie,
    Zo is dat.

    @Tiny,
    Lekker rustig de feestdagen doorkomen en wat funruns.

    @Jan,
    Daar ga ik wel vanuit.

    @Nes,
    Het was meer een gevalletje jammer, heel houden is belangrijker.

    @Gerard,
    Ook dit schijnt erbij te horen. Fijne dagen en tot ziens in 2013.


    BeantwoordenVerwijderen
  12. Balen John. Ik wens je een voorspoedig en dus ook een blessurevrij 2013.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Jammer dat je niet met de groep mee kon... Ik zeg: naalden die rug in :-).... Hopelijk snel weer beter. Zie je dit jaar nog wel :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Jammer John, maar een juiste beslissing om te stoppen. nu herstellen en even wat gas terug.
    Fijne feestdagen met Ans. Ik kom je onderweg hier of daar wel weer tegen.Vast een heel goed en gezond 2013.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik lees dat het gelukkig alweer beter gaat met je rug. Goed dat je gestopt bent, al is dat altijd zuur. Maar nu ben je tenminste snel hersteld en kun je mooie plannen maken voor 2013. Nieuw jaar, nieuwe kansen.
    Wens jullie gezellige feestdagen en een goed 2013.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Jammer John dat je rug opspeelde, we hadden een mooie groep en normaal had je natuurlijk moeiteloos mee gekund, lopend terug naar de atletiekbaan dus.
    Verstandig natuurlijk om uit te stappen, zeker als je straks nog een disney-dubbel op het programma hebt.
    Fijne kerst!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. balen Johnnie.. het wil allemaal niet zo he? 2012 maar snel vergeten.. op naar een TOP 2013. Fijne dagen voor jou en je lieve Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Jammer John. Maar ik denk verstandig. Wel leuk je weer te zien. Altijd grote smile. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Broeder, jammer dat we hem niet mochten uitlopen dit keer. We worden ouder hé hahahaha. Op naar de volgende en die ga jij zeker uitlopen (kost tenslotte een godsvermogen heb ik gehoord.
    Zuster Ans, dankjewel voor de goede zorgen xx.
    Fijne dagen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten