Geen 20 van Alphen

Sinds 2009 is de 20 van Alphen een wedstrijd die jaarlijks op mijn hardloopkalender voorkomt én waar ik ook daadwerkelijk aan de start verscheen.
En daar zit het hem nou precies, verscheen, want dit jaar was ik er wel, maar stond ik niet in het startvak.
Dit jaar weerhield een kuitprobleem mij van start te gaan, hoewel het helemaal niet zo heel verkeerd aan voelde wilde ik absoluut geen risico nemen.
Maar eerst ff een paar dagen terug. Woensdag ging ik op pad voor een duurloop van circa 15 kilometer, die tot een kilometer of 8 simpelweg nergens op leek.
Het leek meer op harken, zwoegen en voor mijn gevoel was ik niet vooruit te branden.

Mijn tempo was best oké, maar ik had het gevoel behoorlijk eraan te moeten trekken om rond de 5' te lopen. Vanaf kilometer 5 ging het toch wat sneller en pas na 8 kilometer voelde het weer "normaal" en bleef ik niet alleen onder de 5' maar ik deed dat ook nog heel mooi constant.
13 kilometer....een lichte irritatie aan de achillespees dat naar de kuit doorloopt. Het wordt niet veel erger, maar echt prettig voelt het niet.
Na 16 kilometer ben ik weer thuis en heeft de irritatie plaatsgemaakt voor een pijnlijk gevoel.
's Avonds stond ik weer op de baan om de warming-up en loopscholing voor de lopers te verzorgen, het inlopen moest ik aan een ander overlaten.
Donderdag rust, vrijdag een dryneedling en zaterdagochtend een testloopje. Als die goed verloopt ga ik op zondag van start, was mijn stelling.
Helaas...na 2 kilometer weer die irritatie en na 5 kilometer weer thuis. Ik hoef niet na te denken over wel of niet starten. Niet dus!

In Alphen heb ik afgesproken met Pascal en Frank die ik al wat langer ken, maar ook met Monique, Gabriella en Ingrid, met wie ik tot dan alleen via social media contact heb gehad.
Ronald, de coördinator van de businessloop had toegang tot het theater Castellum geregeld, zodat wij een plekje hadden om te spullen achter te laten en elkaar te ontmoeten. Weer top geregeld!
Pascal en ik lopen richting theather en lopen daar Etienne, Rifka, Gabriella, Nicky en anderen tegen het lijf en later ook Ingrid.
In het theater door Merit en Dave ontvangen, waarna ik door Monique gebeld word die beneden staat. De boel is compleet, iedereen gaat zich langzaam klaarmaken om van te start te gaan.
Frank, Ingrid, Gabriella, Monique, Pascal en Etienne

Rifka en ik staan vandaag aan de kant en moedigen zijn die windkracht 7 gaan trotseren heel veel succes en zwaaien ze uit. De temperatuur is best aangenaam, als je tenminste meeloopt, het zonnetje schijnt, maar die wind....oef, dat is geen pretje.
De deelnemers zijn op weg, komen na 3 km nog een keer langs en vervolgens gaan de 10 km lopers van start. Rifka en ik gaan langzaam richting finish, eten een broodje en dan komen de snelsten op de 10 alweer de hoek om op weg naar de finish.
Whisful thinking ;-)
Whisful thinking 2 ;-)

Wij hebben de finish én klok in zicht en kijken zo langzamerhand uit naar de eerder genoemden. Etienne is de eerste die netjes onder de 1:30 weet te blijven, gevolgd door Ingrid, Pascal, Frank en
Gabriella. Rifka loopt Etienne tegemoet en ik probeer Monique tussen te finishers te spotten. Gemist helaas :-( Voor het theater tref ik Ingrid, Pascal en Frank.


Napraten, een drankje en Monique die we helaas niet meer getroffen hebben. Ik heb haar echter nog wel gesproken en kunnen horen hoe blij ze was haar doel te hebben gehaald. Nogmaals gefeliciteerd met de pr's en op naar de halve over 2 weken.
Maar felicitaties aan de anderen zijn zeker ook op hun plaats. Pr's, maar ook simpelweg vanwege de prestatie, het waren pittige omstandigheden.

Ik ben weliswaar niet van start gegaan, maar heb toch evengoed een leuke dag gehad in Alphen en ben van mening dat het een verstandig besluit was. De kuit voelt weer een stuk beter en zal zich morgen weer mogen bewijzen.
Er staat tenslotte wel een marathon op het programma en dat is al over 3 weken.

Reacties

  1. Dag blogger,
    Wij geven altijd zo hoog op over onze Leiden Marathon. Gewoon omdat wij er trots op zijn zo´n mooie loop te mogen organiseren in een mooie historische stad en een typisch Hollands decor.

    De Leiden Marathon is ontstaan uit lopers. Nog altijd denken wij vanuit dat perspectief als wij beslissingen nemen. De toeschouwers zijn leuk voor de lopers en niet alleen voor die paar toppers. Nee, onze gastvrijheid hier in Leiden e.o. strekt zich uit naar iedere deelnemer.

    En dan jij. Jij bent meer dan gemiddeld geïnteresseerd in een hardloopevenement. Jij beschrijft wat je ervaart, wat je meemaakt bij het hardlopen. Veel mensen genieten van jouw verhalen. Dat spreekt ons erg aan. Daarom willen wij jou van harte uit uitnodigen om eens te horen wat wij in Leiden gaan doen met de 25e editie en het NK Halve Marathon in huis.

    Wij willen jou “Leiden” van binnenuit laten zien.
    Waar is die start? Zo maar een plekje? Waar is de finish? Zomaar een plekje? Wie zijn dat nou, die mensen van de Leiden Marathon?
    Wij pretenderen niet de mooiste te zijn, niet de grootste, maar wel gewoon een hele leuke...

    Vind jij het leuk om bij ons op de koffie te komen? Collega-blogger Running Ronald (Ronald Meijer), is onze co-gastheer. Hij heeft al jaren “iets met Leiden”.

    Ik nodig jou van harte uit om met jouw bloggenoten aan te schuiven bij onze lunch in het Koetshuis de Burcht op zondag 29 maart om 13.00 uur. Dan vertellen wij je wat en laten een en ander zien.
    Ik zou het erg leuk vinden als je erbij zou zijn. Stuur even een mailtje ter bevestiging naar Cécile Burghouwt: cecile.burghouwt@marathon.nl.

    Hopelijk tot de 29e.


    Hartelijke groeten,

    Tjeerd Scheffer
    Leiden Marathon, voorzitter

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten