Mar-athon rond Sneek en meer

Sneek mar-athon_2Na de DNS vorig jaar was dit mijn herkansing om nog een Friese marathon aan mijn lijstje toe te voegen. Door vroeg in te schrijven, lees, bij het openen van de inschrijving, stelde ik mijn startbewijs veilig. Vervolgens alleen nog trainen en niet geheel onbelangrijk, dit jaar blessurevrij in Sneek aankomen.

Aangezien dit mijn derde marathon van 2015 zou worden, stond genieten enSneek mar-athon finishen voorop en dat bij voorkeur binnen 4 uurtjes. De eerdere marathon (Utrecht en Rotterdam) dienden dus een ander doel zoals jullie eerder hebben kunnen lezen. Voor deze marathon had ik geen afspraken met loopmaatjes gemaakt, maar was mijn plan om met 4 uur als doel te starten en dat onderweg naar gelang de situatie aan te passen.

Na de Rotterdam marathon ben ik even van het gas gegaan, aangezien er nog het een en ander op de planning stond. Allemaal met Sneek in het achterhoofd natuurlijk en dus werd ook deelname aan een evenement als training aangegaan. Zo was mijn deelname aan Wings for Life naast een bijdrage aan het goede doel, vooral een tempoduurloop. Pacen tijdens de Loop van Leidsche Rijn, een duurloop, de 10 in Leiden, een tempoloop, 2 deelnames in Utrecht eveneens, gevolgd door een “snelle” halve marathon in IJsselstein en de halve van Almere wederom een vooral gezellige tempoduurloop.

Dit alles zorgde ervoor dat de teller in 2015 inmiddels op 1650 kilometer staat, waarvan circa 650 in de tijd tussen de marathon Rotterdam en het moment van schrijven, zijn afgelegd.

Sneek_8412Zaterdagochtend mag Ans nog aan het werk, maar zodra zijStayOkay_8409 thuis is stappen wij in de auto richting Friesland om rond 14:30 uur in te checken bij de StayOkay. Prima plek op loopafstand van de start/finish, althans de start van de marathon. Ans doet mee aan de halve marathon. Deelnemers aan de halve verzamelen bij de Kiss & Ride van waar zij met bussen naar de start in Heerenzijl vervoerd worden.
Na haar afgezet te hebben parkeer ik de auto en leg de circa 2 kilometer naar het Martiniplein tussen de wandelaars af.

Op het plein aangekomen is het er gezellig druk, haal ik mijn Mar-athon cap op en plaats mezelf op een muurtje om een krentenbol te eten, wat te drinken en rustig aan klaar te gaan maken voor de start. Hans belt dat ie er bijna is en daar komt Wendelien aangelopen. Altijd een leuk weerzien, en het zou nog veel leuker worden. Inmiddels komen diverse bekenden voorbij die vandaag aan de start staan van wederom een marathon, of er als supporter bij zijn. Hans is inmiddels ook gearriveerd. Erg leuk om hem ook hier weer te treffen, dit keer niet al pacer (IJsselstein), maar als supporter met een aantal van zijn Boston marathon loopmaatjes.

Klaarmaken voor de start dan maar, en wat blijkt…Wendelien en ik hebben opvolgende startnummers, 35 en 36 Knipogende emoticon Hans loopt mee naar de start en wijSneek_8447 worden nog even met z’n 3-en op de foto gezet voordat de slagbomen omhoog gaan en de scheepshoorn klinkt ten teken dat wij mogen vertrekken.
Ondanks de drukte is het heel goed te doen om snel je eigen tempo te vinden. Wendelien wil hier ook weer binnen 4 uur terug zijn, wat betekent dat wij ongeveer hetzelfde tempo aan zullen/kunnen houden. Afhankelijk van het verloop zal ik later bepalen of ik iets versnel of niet.

De pacers van 4 uur lopen een aardig eind voor ons en lijken zelfs uit te lopen, dit terwijl wij toch echt al te snel lopen voor die 4 uur. Jelle is na een kilometer of 2 aangesloten loopt gezellig keuvelend mee. Ik ben onbewust iets gaan versnellen, maar na een plaspauze op 10 kilometer zijn we weer samen. We krijgen nu wat harde onverharde paden voor de kiezen, die niet erg fijn voor de dikke enkel van Wendelien zijn, maar door gecontroleerd en voorzichtig te lopen komt ze hier zonder kleerscheren uit.

Eindelijk weer asfalt. Ik versnel iets en kom in een lekker ritme terecht waardoor ik aardig uitloop. We krijgen nu wat lussen waardoor je de volgers en het lint dat voor loopt steeds kunt zien, een erg mooi gezicht. Ik lijk hier wel te vliegen en passeer aan de lopende band. Het halve marathon punt passeer ik, kijk op mijn horloge en moet aan Marlous denken. Een week eerder liepen zij, Erik en ik bijna dezelfde tijd op de halve in Almere, maar vandaag mag ik hetzelfde stuk nog een keer Knipogende emoticon

Sneek_8461

Heel af en toe is daar een klein groep of stel waar ik bij aansluit, maar al snel weer mijn eigen tempo aanhoud en alleen mijn weg vervolg. Rekenen doe ik niet, aangezien het gemiddelde tempo op circa 26-27 nog steeds op 5’22” ligt, ruim voldoende voor sub 4, dus gewoon lekker doorlopen en zelfs ruimte om wat toe te geven mocht dit nodig zijn.
Door de dorpjes en langs de wegen staan toeschouwers, geen rijen dik, maar voldoende en zeker enthousiast genoeg aanmoedigend om je een extra boost te geven. Ook een aantal die langs het parcours rijden en je dus meerdere keren opmerken en toeschreeuwen. Ik loop dus veel alleen, maar dat maakt me niets uit en ik geniet van de omgeving, het feit dat je daar mag/kan lopen en ik dit jaar dus daadwerkelijk kon starten.

Het 30 kilometerpunt is in zicht, nog geen vuiltje aan de lucht en inmiddels 2 uur en 40 minuten onderweg en 2 plasstops verder. Het “tussensprintje” heeft voor een buffer gezorgd die kan gebruiken mocht ik het zwaarder krijgen. En dat gebeurd helaas ook nog Bedroefde emoticon Kilometer 35 gaat in 5’46” en 36, inclusief de verzorgingspost waar ik de tijd neem, zelfs in 6’59”. Ik merk een stapel kratjes op langs de kant van de weg, waar appels in blijken te zitten en ik daar 1 uitpak en lekker opeet Hardop lachen

Net voor de verzorgingspost op 38 kilometer zie ik een medeloper in de problemen komen vanwege kramp en besluit ik te stoppen om een helpende hand en wat zout te bieden. Kramp in zijn bovenbenen en hamstrings waardoor staan onmogelijk is en hij vergaat van de pijn. Ik weet helaas maar al te goed hoe het is en samen met zijn begeleidster doen wij ons uiterste best om hem hier weer van af te helpen. Als de toegesnelde EHBO-ers arriveren zet ik het weer op een lopen, neem nog een handje vol chips, naturel Knipogende emoticon bij de verzorgingspost en hobbel ik verder. Ik weet nu zo’n beetje waar ik loop en dat de finish in zicht komt, het tempo is er wel een beetje uit en dan helpt een viaduct op 40 kilometer niet echt meer om dat nog op te voeren Bedroefde emoticon Ook bij de laatste verzorgingspost neem ik de tijd en bel ik Ans om haar te laten weten dat ik eraan kom.

Opeens hoor ik mijn naam, het is Wendelien Glimlach die lekker doorgestapt heeft en  mij met een big smile nadert. De finish is nu echt in zicht en na samen gestart te zijn, een kleine 14 kilometer samengelopen te hebben is het toch mooi en bijzonder dat startnummers 35 en 36 ook samen finishen.

Ans staat ons een paar honderd meter voor de finish op te wachten en schreeuwt ons naar het podium dat als finish is opgesteld op het Martini plein. Geweldige entourage ter plekke en blije gezichten. Ook van Ans natuurlijk die weer een halve heeft gelopen en genoten. Wendelien wordt door haar familie opgevangen en gefeliciteerd met haar 2e marathon.
Sneek finish_0289

Sneek startnummer_8457Droge kleren aan, nog even genieten, napraten met diverse bekenden, Hans die Sneek_8440weer terug is, nadat hij met zijn Boston loopmaatjes langs het parcours heeft gestaan. Een patatje, wat te drinken en een een paar nummers van het Goede doel later, lopen Ans en ik weer terug naar de StayOkay. Ik ben moe, sta nog even lekker onder de warme douche, beantwoord de vele lieve reacties en val uiteindelijk in slaap.

Sneek medaille_8458Uitermate tevreden sta ik de volgende dag, met ietwat stramme hamstrings, dat ik na een DNS in 2014 hier nu wel kon lopen en dat ook nog binnen de 4 uur heb gered. Marathon nummer 22 was een mooie.
Complimenten voor de organisatie. Er is werkelijk niets waar ik iets op aan te merken heb. Gewoon top. Goed ingerichte verzorgingsposten die in ruime mate aanwezig waren, mooie finish en behulpzame vrijwilligers. 

Sneek_8442

Reacties

  1. Heel leuk " stukkie" John. Was mooi om meegemaakt te hebben. Jammer dat 888 niet werkte bij sommige gesprekken ;-))
    De rit heen terug was het waard.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. John! Waarom zou ik hier niet van slapen? ;p ik leef je verhaal helemaal mee en je maakt me enthousiast om het feit dat ik dit in oktober ook mag meemaken wellicht een uurtje langer onderweg maar toch ;p
    Mooie prestatie en top dat je die man hebt geholpen! Je bent echt een goeierd! Weet je al wat nummer 23 gaat worden? Maarehh geniet nog maar lekker na van deze John xxxx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten