Düsseldorf marathon

Nadat ik vorig jaar had besloten de marathon van Rotterdam in 2016 over te slaan ging ik op zoek naar een andere in dezelfde periode. Het moest een goed georganiseerd evenement zijn dat niet al te ver van huis is. En zo kwam ik op de Düsseldorf marathon uit. Ans en ik waren in Zoutelande voor mijn deelname aan de Kustmarathon toen ik definitief besloot in april 2016 weer een Duitse marathon te zullen lopen. Inschrijven en vervolgens naar de start.


Wat ik op dat moment niet had kunnen voorzien was mijn deelname aan de Two Oceans ultra marathon in Kaapstad. Het was namelijk nog even afwachten of die inschrijving zou lukken én ik daar dus daadwerkelijk aan de start zou mogen verschijnen. Toen dat gelukt was stelde ik mijn plan om in Duitsland weer eens richting 3:30 te gaan snel bij naar, afwachten hoe ik herstel van de 56 en de finish zien te halen.

Het verhaal over de Two Oceans is inmiddels bekend, het herstel verliep ondanks een lichte verkoudheid voorspoedig, inclusief voldoende rust heb ik nog wat trainingen af kunnen werken, was mijn langste training 22,5 km en waren er geen pijntjes. Reden genoeg om met vertrouwen af te reizen naar Düsseldorf en er van start te gaan.
Zaterdagochtend vertrekken Ans en ik en zijn 2 uur later in ons hotel, waarna we een lichte lunch pakken terwijl we op onze maatjes wachten met wie we de startnummers op zullen halen.

Ans, Monique N., Thomas en ik hardlopend naar de Stadtsparkasse, terwijl Michel, Marlous, Ruud, Bob, Floor en Emma dat wandelend deden. 
Monique D., Nicole en Hilde waren al in het bezit van hun startnummers dus die hebben we op zaterdag niet getroffen, maar Irene en Remko wel. Irene was hier om haar debuut op de marathon te maken en was daar duidelijk best een beetje gespannen over. Haraldino stond er vanzelfsprekend ook weer als promotor. Hij zou hier zijn 100ste marathon lopen, maar vanwege een blessure was de hele geen optie.

Michel, Marlous, Emma, Irene en ik hebben onze startnummers in ontvangst genomen en dus werd het tijd om maar weer te gaan, de "expo" had namelijk niets te bieden. Met Irene en Remko afgesproken dat zij en haar ouders, ons 's avonds tijdens het eten komen vergezellen. Monique N., Ans, Thomas en ik gaan weer hardlopend terug naar het hotel om daar onder de douche te springen en te relaxen.
Wachtend totdat iedereen in de lobby van het hotel om wat te gaan eten, kwam Marleen op de valreep nog binnen en kon ook zij aanschuiven.
Na de nodigde koolhydraten verwerkt waren, name we nog een drankje om vervolgens lekker onder de wol te kruipen. De marathon start om 9:00 uur, dus voldoende rust en tijd voor een goed ontbijt zijn geen overbodige luxe.


Voor de start nog wat inlopen, Nicole, Hilde, Monique D. en Irene gezien, gesproken en succes gewenst. Er wordt natuurlijk over kledingkeuze gesproken, het is fris, maar gelukkig wel droog.Ik doe het gewoon in lange light, sleeves én handschoenen, terwijl Michel in korte broek en korte mouwen start. Marleen dook het blauwe vak in, waar ik eigenlijk ook in had gemoeten, maar ik besloot samen met Michel in het volgende vak een plek te bemachtigen. Michel was niet helemaal fit aangekomen en ik had geen stoute plannen, dus besloten wij samen te starten en voor sub 4 te gaan.


Ans en Monique zwaaien ons uit, gaan vervolgens richting 11 km punt met een koffie/theestop in het hotel terwijl Michel en ik met een mooi vlak tempo de de eerste 10 kilometer afleggen. Zwaaien naar de dames, maar ook de andere supporters die er onder andere voor Marlous, Emma en Irene staan. Zo komen we regelmatig bekenden tegen. 
Eigenlijk gaat het allemaal op rolletjes, we hebben nergens last van en gaan via de brug en een lus al rap richting het halve marathonpunt waar we snel een selfie maken ;-) Kort daarna krijgen we sneeuw en hagel, gaat het wat harder waaien en is het behoorlijk fris. Weer terug over dezelfde brug. Eenmaal weer aan de andere kant klaar het alweer op en lopen we weer bij onze eigen supportcrew langs.

Langs het parcours staat overal wel publiek, niet rijendik, maar genoeg om je net wat extra energie te geven mocht je dat nodig hebben. Je naam op het startnummer helpt daar natuurlijk ook bij.
Inmiddels ruim 35 km afgelegd en we hobbelen nog lekker, Michel heeft iets stijve benen, maar gaat gewoon door. We lopen inmiddels weer in de stad, de dames moeten hier ergens staan en de finish is al in zicht. Net voor het 41 km punt staan Ans en Monique er weer om ons de laatste boost én de GoPro te geven. Michel en ik gaan op de finish af, krijgen nog even een best windje te verwerken, maar sub 4 is in de pocket, evenals de grote medaille.

Tevreden, nette tijd, geen dipjes, geen serieuze pijntjes, gewoon genoten van deze prima georganiseerde marathon en het samen afleggen van deze 42 km.

Reacties

  1. Hatsaflats
    Deze marathon in mijn favoriete duitse stad ook in the pocket. Ging je makkelijk af, zo kort na de Two Oceans... Je bent echt een marathon-krek!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Ruud. Ik snap wel waarom dit jou favoriete Duitse stad is. Ging heel goed na de Two Oceans inderdaad.

      Verwijderen
  2. Je bent hiermee weer een heel mooi "marathonavontuur" rijker!Knap gedaan. Proficiat! En euh, mooi verslagske.. ..was weer tof om te lezen! 👍

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Absoluut weer een marathonavontuur rijker Carl. Dank u!

      Verwijderen
  3. Je bent hiermee weer een heel mooi "marathonavontuur" rijker!Knap gedaan. Proficiat! En euh, mooi verslagske.. ..was weer tof om te lezen! 👍

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb weer genoten van je verslag John. Respect hoor!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten