Eens een andere uitdaging

In het kader van doe ook eens iets waar je een onnoemelijke hekel aan hebt én een wedstrijd die wat verder gaat dan de marathonafstand, besloot ik me in te schrijven voor de Run Winschoten.
Jeffrey was er wel voor in, voor hem is 50 kilometer tenslotte een eitje, dus het plan om er samen te gaan opgevat.
In de aanloop besloot hij toch voor de 100 te gaan, maar moest vervolgens afzeggen vanwege zakelijke verplichtingen.


Alleen lopen dus, maar nog genoeg gelegenheid om trainingen samen uit te voeren. De laatste lange duurloop was er 1 van Bunschoten, via Amersfoort naar huis. De auto in Bunschoten geparkeerd, Marjolein in Amersfoort opgehaald en vervolgens met z'n drieën via de voormalige landingsbaan Soesterberg, De Bilt en de binnenstad van Utrecht naar De Meern. Een ruime marathonafstand op een warme dag.
Vorig weekend liep ik een de halve marathon in Vrouwenpolder (Kustloop) en op zondag de 30 van Amsterdam Noord om de dagen daarna rust te houden met slechts 1 x een ochtendrun van 5 kilometer.

Jeffrey kon niet mee, Ans moest werken, maar ik trof het, Marjolein had namelijk al weken geleden
aangeboden met mij mee te gaan voor de ondersteuning en gezelligheid.
Wekkertje gezet en via Amersfoort op weg naar het noorden. Ik was iets later dan afgesproken, dus er moest wel een beetje doorgereden worden, aangezien ik tot 9:00 uur terechtkon om mijn startnummer op te halen.
Netjes op tijd aangekomen en de sporthal gevonden, startnummer in ontvangst genomen inclusief medaille, Marjolein en ik keken elkaar aan en konden een glimlach niet onderdrukken ;-) Vanwege de diversiteit aan lopers/afstanden is het voor de organisatie gewoon lastig om iedereen na de finish van de welverdiende medaille te voorzien vandaar dat men het op deze wijze doet.

Stefan, Bas en Susan zijn al in de sporthal aanwezig en wij nemen plaats aan de tafel, waar het allemaal lekker ontspannen is, er wat foto's gemaakt en posts geplaatst worden. Stefan gaat deelnemen aan het NK 100 km en mag om 10:00 uur van start. Wij zijn er klaar voor!
Marjolein en ik zien de 100 km lopers van start gaan, waarna ik rustig richting startvak loop. De start van de 50 km is een kwartier later.

Met nog 5 minuten te gaan tot de start voel ik aan mijn startnummers (voor en achter) en merk dat er geen tijdregistratie in verwerkt zit. SHIT!!!!!! Men werkt hier met championchip en die zit nog in de envelop, in mijn tas, in de sporthal :-( Startvak uit, sprintje naar binnen, chip gevonden, sprintje naar buiten, weer het startvak in met een knoop bevestig ik de chip aan mijn schoen om een minuut later het startschot af te horen gaan pffffff...... Toch nog een stukje ingelopen en de hartslag omhoog gejaagd.

Met 61 finishers op de 50 km is het niet heel erg druk op het parcours en kom je in de eerste 2 ronden slechts weinig 100 km deelnemers tegen, circa 6-7 km in de wedstrijd komt de eerste loper van de estafette voorbij.
Doordat het veld uitgesmeerd is over die 10 km heb totaal geen drukte op het parcours, wat fijn is, maar je dus ook niet echt ergens bij aan kan sluiten.
Over die 10 km verspreid zijn er wel ruimschoots partytenten waar het gezellig is en veelal bekers water en sponzen worden aangeboden.

Deze wedstrijd was een uitdaging vanwege de 5 ronden, hoe ga ik hiermee om, kan ik hiermee omgaan en ben ik het niet na een paar ronden zo zat dat ik er mee kap?
Ik probeer door op hartslag te lopen de rust te bewaren en niet te snel te lopen. Tot 30 km zijn er geen problemen, loop ik redelijk constant (54, 53 en 55 minuten), voel ik me goed en is er veel contact met het publiek.

Bij iedere doorkomst neem ik even de tijd bij mijn steun van vandaag, Marjolein heeft dan mijn drankje, gelletje of flesje water klaar. Marjolein staat na de derde ronde iets verder, ze heeft zich namelijk bij de supportcrew van Stefan aangesloten. Mooie gelegenheid om de aanstaande deelname aan de Berlijn marathon met Susan te bespreken.
Ik ben er inmiddels wel een beetje klaar mee en neem dan ook de tijd voor deze stop.

En toch maar weer door! Ik neem aanzienlijk meer tijd bij de verzorgingsposten, laat af en toe het tempo wat zakken als ik zie dat mijn hartslag oploopt. Het wordt steeds warmer, de partytenten raken
voller en het publiek uitbundiger. Op 35 kilometer staat Hans Spieker bij een familie in de voortuin, waar ik in een tuinstoel plaatsneem en een heerlijk koud blikje cola aangeboden krijg en daarvan geniet om na een minuut of 10 dan toch maar door te gaan, hoe gezellig het er ook is ;-)
Dat ik meer tijd heb genomen voor deze ronde werd Marjolein al snel duidelijk toen ik na een uur nog steeds niet terug was :-(
Als ik er ben neem ik wederom de tijd alvorens de laatste ronde aan te vangen. Droog shirt aan en dan toch maar weer in beweging komen voor die laatste 10 kilometer.

Mijn hartslag loopt iets te hoog op naar mijn zin, dus rustaaagh!! Ik heb iets teveel gesprekken gevoerd met supporters, cola gedronken en nog net niet meegedaan aan de bbq.
De uiteindelijke winnaar van het NK 100 km, Pascal van Norden, kwam me voorbij stuiven met een smile op zijn gezicht en pace, niet normaal! En nog de tijd hebben voor een high five en succes wensen, wat een topper!!

Nog 7, 6, 5, weer langs de voortuin van de cola. Wil je er nog 1 wordt er naar me geroepen. Ik bedank en zeg dat ik het nu maar eens door moest lopen en die finish zien te halen.
Uiteindelijk lukt dat toch nog met een glimlach, onder andere omdat ik blij ben dat ik de 50
volgemaakt heb, maar vooral dat ik niet nog een ronde hoef te lopen en weet dat ik dit waarschijnlijk ook niet nog een keer zal doen.
De medaille had ik al, maar krijg die pas na het daadwerkelijk overbruggen van die 50, van Marjolein omgehangen. Blij, tevreden, maar ook klaar mee. Douchen, schone kleding aan en snel naar de supportcrew van Stefan.
Wij wachten hem op voor de laatste doorkomst. Pascal is inmiddels binnen en wederom Nederlands kampioen. Mooi moment om hem te feliciteren.
Stefan is er ook weer, hij heeft nog "maar" 10 km te gaan na deze stop.

Marjolein en ik zijn inmiddels onderweg en Stefan beland gewoon op het podium en wordt zelfs 3e op het NK. Van harte gefeliciteerd!!!

Hier kun je nog wat foto's van deze dag bekijken.

Deze mooi, gezellige, zonnige en warme dag sluiten we af met een best ritje naar huis.

En dan is het zondagochtend, staat er geen duurloop of wedstrijd op het programma, voelen de benen best een beetje zwaar en zijn de bovenbenen een beetje gevoelig. Loopkleding dan maar aan en naar buiten voor een klein stukje uitlopen.
Ik heb 1,5 km nodig gehad om niet meer als een waggelende eend over de fietspaden te lopen.

Twee weken geleden heb ik een sessie bij Freezelab geboekt, klinkt op de link om er meer over te weten te komen. In het kort, vanwege het versnelde proces van herstel.
Het is wel een heel bijzondere ervaring om met een muts op, hand, sokken, sloffen en sportbroek in een cabine te stappen waar het 60 graden onder nul is. 20 seconden binnen dan mag je door naar de volgende cabine waar de temperatuur nog eens 50 graden lager is. De 2 minuten en 40 seconden zijn sneller om dan je zou verwachten. Weer naar buiten en je voelt eigenlijk slechts wat tinteling en iets gevoelige tepels.
Morgenochtend maar eens kijken hoe de uitwerking na een nacht slapen is.



Reacties

  1. Haha, 'nog net niet mee gebbqd' ;-) Geeft in ieder geval aan dat het gezellig was! Echt knap hoor, vijf dezelfde rondjes. En heeft de sessie bij Freezelab zijn werk gedaan? Las net dat het vandaag goed ging, dus denk het wel? Fijn hoor! Op naar de volgende loop! Groetjes Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, 'nog net niet mee gebbqd' ;-) Geeft in ieder geval aan dat het gezellig was! Echt knap hoor, vijf dezelfde rondjes. En heeft de sessie bij Freezelab zijn werk gedaan? Las net dat het vandaag goed ging, dus denk het wel? Fijn hoor! Op naar de volgende loop! Groetjes Irene

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten