De zestig van Texel

DSC00718Een betere titel voor deze post kon ik ff niet bedenken.
Het paasweekend 2011 beloofd de warmste sinds 1901 te worden en dat wordt in de dagen voorafgaand al tentoongespreid. Zaterdagochtend DSC00719de auto volgeladen en met z’n tweeën op weg naar Den Helder. Jeffrey en zijn Jolande zitten niet ver voor ons en hebben nog maar net een boot eerder naar Texel.

Ons verblijf, een heuse stacaravan bij Fruithof de Veen, voor de komende dagen ligt net iets buiten Den Burg waar we aankomen en settelen. Onderweg was er al contact met Ingrid en Martine die samen met Léonie en Richard in de stayokay in Den Burg verblijven op c.a. 1,5 km van ons onderkomen. Zo dichtbij, dat vraagt om een drankje samen. Na wat boodschappen en een verkenning van de binnenstad ontmoeten we elkaar op het terras van de stayokay waar het behoorlijk warm en gezellig druk is met bekende en onbekende lopers die allemaal op het eiland zijn om op 1 van de 3 afstanden van start te gaan op paasmaandag.

‘s Avonds hebben we met z’n zessen onze eigen pastaparty op de veranda van de stacaravan gehouden. Heel gezellig, maar helaas koelde het snel flink af en vertrokken de 4 eerder genoemden.

Op eerste paasdag hadden Jeffrey en ik afgesproken een stuk te lopen en aangezien Ans een uurtje op het schema had staan, vertrokken we nabij de Koog door de duinen op weg naar het strand. Een deel van het strand waarop een dag later gezwoegd mocht worden. 9:30 uur het is al flink warm dus wordt met een laag relaxt tempo gelopen. Het strand op dan, mul zand, hoog water en dus een smalle vloedlijn, dit is pittig, maar wel erg mooi.

Na enkele kilometers strand zoeken we de duinen weer op om na 9km weer terug voor het hotel te staan.
Douchen, een drankje op het terras en vervolgens een rondje door de Koog waar Ans en ik de lunch nuttigen, waarna wij van het zonnetje uit de wind op het grasveld en de veranda genieten.
’s Avonds wederom een pastaparty, ditmaal met Jeffrey en Jolande. Niet te laat gemaakt om maandagochtend uitgerust op te staan met een rondje Texel voor de boeg.

Om 9:30 uur bij het NIOZ aangekomen, startnummer in ontvangst genomen en een weerzien van vele bekenden. De klok gaat richting 10:35 uur, hier is maanden naartoe gewerkt en nu is het bijna zover, nu moet het gebeuren, mijn eerste echte ultra die ik absoluut van plan ben uit te lopen.
Na een toespraak van de burgemeester komt de menigte in beweging, Léonie en Richard zijn dan al 6 uur onderweg en doen het fantastisch. Rustig weg, we worden links en rechts ingehaald op weg naar het eerste stuk strand dat zich na 6 kilometer aandient. Heel fijn mul zand dat het lopen zwaar maakt, pfff….dit beloofd nog wat. Na een kilometer of 2 kunnen we richting de smalle flink aflopende vloedlijn. Zo dicht mogelijk langs het water blijven lopen wat natuurlijk natte voeten tot gevolg heeft. Lekker belangrijk denkt, ontwijken van de golven om keer op keer in het mulle zand te springen zou weleens vermoeiender kunnen zijn. Shit..er blijft zand mijn schoenen zitten waardoor deze 2 maten kleiner aanvoelt.

Opmerkelijk genoeg zijn de natte voeten geen probleem. Het tempo ligt hier nog rond de 10 km/h, het strand eist zijn tol en ik wil hier zo snel mogelijk weg. Oeps…tempo wordt zelfs opgevoerd.

Het strand mogen we weer af voor de volgende kilometers door de duinen om vervolgens bij 16,5km het strand weer op mogen. Dit deel is nog iets zwaarder als het eerste stuk en wederom probeer ik het strand zo snel mogelijk achter me te laten. Slim? No, not @ all!

Bij de drankpost boven op de duin besluit ik de schoenen maar eens leeg te scheppen alvorens verder te gaan. Jeffrey en Gerard komen voorbij en verdwijnen uit het zicht. Dit is het laatste wat ik van Gerard zie, die sterk loopt en doorkachelt. Achter de duinrand vandaan hoor ik een bekend fluitje en dito stem/aanmoedigingen. Petra, Erik en Lisa zijn een dagje naar Texel gekomen voor een bliksembezoek en ons de nodige support toe te bieden. Supergaaf en niet te missen. Hartelijk bedankt familie Schoon.

Hier begint het hoge tempo op het strand al behoorlijk zijn tol te eisen, maar gelukkig wijkt Ans niet van mijn zijde en krijg ik tijdig de nodige verfrissing en voeding aangereikt. Ook op de fiets is het pittig, met name als je niet regelmatig de nodige kilometers op de fiets aflegt….zitvlees.

Op c.a. 25 kilometer krijgt Jeffrey een paar schone/droge schoenen en sokken, ik zie hem over het hoofd maar al snel nadert hij me weer en lopen wij weer een stuk samen op. Ik heb het zwaar en na een paar wandelmomenten geef ik aan dat Jeffrey door moet en zich niet door mij op moet laten houden.

Het oranje shirt wordt kleiner, en kleiner totdat hij uit het zicht verdwenen is.
De schoenen drogen op evenals de sokken en het nog aanwezige zand. Nabij de vuurtoren, het “keerpunt” op 35km staat Hans en hier besluit ik met hulp van Ans de schoenen wederom leeg te  kloppen alvorens verder te lopen. De nodige motiverende woorden van Hans later zet ik het weer op een lopen in de richting van Den Burg. De terugweg bestaat in ieder geval niet meer uit strand of pittige duinen, maar des te meer uit lange dijken vol in de zon waar de lopers ver uit elkaar getrokken voortzwoegen net als ikzelf.

Het marathonpunt wordt na circa 5 uur lopen en wandelen gepasseerd, wat betekent dat ik nog 2 uur heb om de laatste 18,5km af te leggen. S@#t zoals ik me op dit moment voel wordt dat nog een flinke opgave. Het plannetje in mijn hoofd deel ik met Ans die mij constant motiveert om te blijven lopen, drinken, maar ook maant tot rust als ik het tempo weer iets teveel laat oplopen. Zonder haar was ik hier in een dal terecht gekomen dat waarschijnlijk uitstappen tot gevolg zou hebben.

Het laatste punt waar ik de aanmoedigingen van de familie Schoon in ontvangst neem alvorens zij weer op weg gaan naar de boot. Gudy die mij tegemoet lopend op weg naar haar estafette teamgenoot aanmoedigt, omkeert en een stuk meeloopt. Dit is het punt waar de laatste estafetteloper/loopster het stokje overneemt voor hun en dus ook mijn laatste 16km.
Van tempo kan ik even niet meer spreken, het wordt dribbelen, lopen wandelen, dribbelen, lopen wan……….enzovoort.

De 310 loopt wat betreft het afgelegde aantal kilometers al de hele dag iets voor op de aftellende 5km aanduidingen van de organisatie. Met dit gegeven in gedachten nader ik het punt waar de laatste 10km ingaan en realiseer ik me dat deze 10 vandaag echt niet meer in 55 minuten afgelegd kunnen worden. Knal!!! Dit is zo goed als de genadeklap, aangezien ik tot dit moment nog steeds de hoop/het vertrouwen had binnen de limiet van 7 uur te kunnen finishen. Tja en dan ga je ook alles voelen en verdwijnt de drang om je met de verwachte eindtijd bezig te houden. Een lus door Oudeschild, een ijskar, 100 meter verder de laatste verzorgingspost. Nou wat denken jullie? Ijsje, cola, water over de kop en nogal wat stukjes sinasappel voor de broodnodige energie. Zelfs die laatste 5 km spelen beginnende kramp in de bovenbenen waar ik de laatste 20km al last van heb weer op waardoor met de haven achter me latend en de finish in zicht regelmatig een wandelpauze moet inlassen.

Die laatste 1500 meter met een fijn stuk vals plat lijken een eeuwigheid te duren, maar de ontlading is groot als de sportvelden dan daadwerkelijk in zicht komen en daar nogal wat publiek staat dat mij onderweg meerdere malen heeft aangemoedigd. Een paar high fives, het finishdoek dat al neergehaald wordt en de championchip matten die al uitgeschakeld zijn, het kan me niets schelen…Ik heb het gehaald, de tijd interesseert me echt helemaal niets meer, ik ben er en Ans is ook hier nog steeds aan mijn zijde. Jolande staat ons op te wachten en vertelt dat Jeffrey in 6:40 en Gerard in 6:43 binnen zijn gekomen. Chapeau mannen, deze zware 60 ruim binnen de gestelde limiet. Van harte gefeliciteerd, jullie hebben supergoed gelopen.

Op weg naar de sporthal loop ik Gerard tegen het lijf, het contact is kort aangezien hij de boot terug moet halen en ik hard aan een warme douche toe ben.
In de kleedkamer krijg ik kramp in kuit en bovenbeen, ik kan wel janken van de pijn, maar gelukkig trekt het met wat hulp van een collega loper weg. Douchen en op naar de massage tafel. Ik ben de laatste loper die masseuse Jacqueline vandaag onder handen neemt, en het moet gezegd, ze levert geen half werk af. Rug en benen worden lekker losgemaakt om vervolgens weer enigszins soepel terug naar het terras van de stayokay te strompelen lopen, waar Léonie, die zelf met Richard aan haar zijde 12:30 onderweg is geweest op de 120km, mij tegemoet komt lopen om mij te feliciteren op de voet gevolgd door de andere bikkels, Martine, Ingrid en Richard.

Even napraten en Martien Baars (organisatie zestig van Texel) complimenteren met de organisatie en de inzet van allen die dit evenement mogelijk maken. Op de vraag of ik er over 2 jaar weer bij ben antwoord ik een resoluut nee, dit was 1 keer en nooit meer. Hoewel…..de pijn tijdens en nadien is maar tijdelijk dus wie weet.

De avond wordt afgesloten met een etentje bij de Smulpot in Den Burg. De serveerster kijkt verbaasd als Léonie haar meedeelt dat aan onze tafel lopers zitten die vandaag goed waren voor 360km (Richard, Martine, Léonie en ik). Ingrid was er helaas niet bij omdat die zich niet zo lekker voelde.

En nu naar bed. Slecht geslapen, waarschijnlijk ten gevolge van de nog aanwezige adrenaline, ben ik dinsdagochtend tijdig weer uit bed. De bovenbenen zijn best gevoelig, maar desondanks besluiten Ans en ik voor een rondje op pad te gaan. De 75 minuten die zij in haar schema heeft staan halen wij niet, maar de afgelegde 6km zijn genoeg om wat op te knappen.

Conclusie:
De trainingen in de aanloop naar deze 60 zijn boven verwachting goed verteerd en voldoende geweest. Het te hoge tempo op het strand hebben mij de nekslag gegeven. Hier had ik zuiniger met mijn energie om moeten springen om de problemen in de 2e helft te verkleinen of misschien zelfs voorkomen.
De uiteindelijke 7:21 bleek vanwege de opgerekte limiet toch 11 minuten te lang om klassering in de uitslagen te realiseren.

DSC00724Ik ben trots dat ik met hulp en onder begeleiding van mijn lieve vrouw doorgezet heb en nog niet eerder zo lang en ver lopend/wandelend onderweg geweest ben.

Of ik me voor een 2e keer aan zulke afstanden waag durf ik nog niet te zeggen, maar zoals ik al schreef, de pijn is tijdelijk, dus wie weet…….. Aan de organisatie van de zestig van Texel zal het zeker niet liggen want die was in alle opzichten helemaal goed.

Behalve fietsen, filmen en mij ondersteunen heeft Ans ook nog een serie foto’s gemaakt die via deze link te zien zijn.

Reacties

  1. Laat ik het maar zeggen: Je hebt een TOP wijf!
    Laat ik het maar zeggen: Jij bent een kanjer!
    Laat ik het maar zeggen: je hebt ze mooi in de knip, de 60 kilometers van Texel!

    Ik voorspel je: Over 2 jaar weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Behalve respect kan ik niets anders bedenken! Volgend jaar maar 'gewoon' de Midwintermarathon lopen? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Op karakter! Respect! En over 2 jaar valt Pasen een stuk vroeger ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. He John,

    Finishen is een echte prestatie. Een op de drie bij de 60 van Texel is uitgevallen, dus je mag beretrots zijn! Van harte gefeliciteerd met je eerste, echt ultra. En natuurlijk ben je er in 2013 weer bij :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. John, wat een karakter... niet meer kunnen en toch doorgaan!! dit zijn grenzen verleggen! En ik weet zeker de volgende keer doe je het rustig aan op het strand:) dus gewoon nog een keer!! thanks voor een fijn weekend en de overheerlijke pasta van ans en jou!
    ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wauw John wat een mooi verslag!
    Wat was het warm, die 2de paasdag, ik heb zo aan jullie op Texel moeten denken... Wat heb jij doorgezet!! Respect voor jou én Ans! (pffft 60 km op de fiets)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Miranda (vrouw van paas-haas)27 april 2011 om 14:54

    zo zie je maar, achter elke sterke man staat ook een sterke vrouw! Knap gedaan, je hebt het toch maar mooi geflikt. Nu op naar de volgende uitdaging :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. John de Boer, 60km finisher! Je hebt 't 'm geflikt, zo supergoed van je.
    Over 2 jaar zie je zelf wel of je gaat of niet, of je lopen gaat of niet, want....ik kan je aanraden om te gaan aanmoedigen, zo leuk om te doen. Is Ans al een beetje bijgekomen van haar fietstochtje, 68km?? Holy poly. De Boertjes kicken ass!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Super gelopen John! Tijd is niet belangrijk, uitlopen en doorzetten wel. En geweldig dat Ans je zo gesteund heeft tijdens het lopen. Samen zijn jullie een prima team :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Kerel, ik heb diep respect voor jou. Enige tijd geleden had je nog gezegd als het doel niet haalbaar is binnen de 7 uur stap ik uit. Je hebt karakter getoond en doorgezet. Ik ben jou en Ans heel; dankbaar. Jullie beide waren de afgelopen maanden een steun en een motivator om toch door te gaan met de zware trainingen. Hetgeen niet altijd even makkelijk was. Probeerde iedere week in jou voetspoor te blijven m.b.t. de trainingen. Wat ik tijdens de voorlichtingsmiddag over de 60 van Texel niet voor mogelijk had gehouden en waar ik lang over getwijfeld heb is toch gebeurt. Finishen.
    Ik weet wat ik gisteren heb gezegd toen ik je nog even tegen kwam. Nooit, nee nooit meer Texel. Maar als jij gaat in 2013 ga ik met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. John.... je bent een bikkel. Je hebt de 60 km volbracht waarvan heel veel kilometers op je tandvlees... respect.
    Fantastisch dat Ans je zo geweldig heeft gesteund.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Proficiat John! Het kan volgens mij over 2 jaar alleen maar koeler en lager water zijn. Met de ervaring die je nu hebt moet het dan makkelijker en sneller kunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dick stam (60 236)27 april 2011 om 17:07

    Hoi John,

    een ontroerend verslag.Fijn dat je uiteindelijk toch gefinished bent want het deed pijn toen de limiettoeter ging en ik je nog niet had zien finishen. Diep respect voor je kerel, want ik weet hoe zwaar het was. Die tijd dondert niet. Je kent mijn credo: "Het gaat er niet om wát je loopt, maar dát je loopt". Je hebt 'DE ZESTIG' uitgelopen! Complimenten ook voor Ans. Het was leuk om haar onderweg een paar keer te zien. Vanaf 45 km hebben Jacqueline en de kinderen met Wout en mij mee gefietst. Gelukkig maar,want in dat stadium lagen de verzorgingsposten voor mij te ver uit elkaar. Onderweg dacht ik "Eens maar nooit weer" maar toen ik gisteren de foto's zag ......De kans is dus niet denkbeeldig dat we over twee jaar allebei weer aan de start staan. De mooie momenten -en dat waren er veel- herinner je je later namelijk en de pijn ben je al lang weer vergeten.We komen elkaar weer tegen! Hartelijke groet, ook aan Ans.

    Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  14. petje af....
    wat een prachtig verslag "zit" er helemaal in !
    we hebben heel wat meters getraind samen en als ik dit lees krijg ik kippevel..... je hebt het wel geflikt viend ! 60 KM ! Mega vet ultra debuut ! Ik had het al tegen je gezegd maar vond je way to Texel al heel gaaf !
    Bij deze nogmaals mijn felicitaties voor deze prestatie van formaat !

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik zij het al eerder, super goed dat je hem uit hebt gelopen.
    Was heel gezellig doch beetje koud op jullie pasta party en weer heel leuk jullie te zien , nogmaals een geweldige prestatie

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hey Toppert!! Tot over 2jr hehehe...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wie let er nu in godsnaam nog op de tijd als hij 60km gelopen heeft? Mega prestatie, John! Echt super, gefeliciteerd! En een verzorgende vrouw in je omgeving is dan van levensbelang.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Waar haal je het vandaan John?Man man man wat een story zeg.Ik zou zeggen over 2 jaar revanche!!Proficiat met deze prestatie!!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Je was er kort en krachtig in "eens maar nooit meer". Ach ik ga je overhalen ;-) Je hebt het geflikt man, het was kei warm, je bent geen zandloper al liep je leeg. Maar je bent een Ultraloper. En samen met Ans het je het toch geweldig gedaan. Probeer er lekker van te genieten. Tot snel

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik ben trots op je en die pijn en vermoeidheid is herkenbaar en het was 1 van mijn zwaarste ultra's en helemaal niet gek hoe jij je voelde voor mij ook zwaar klote de laatste 15km.
    Pak je rust en over 2 jaar loop je zeker weer.

    Leuk je gesproken te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Annemarie van den Haak27 april 2011 om 23:02

    Onwijs stoer dat je De Zestig hebt uitgelopen, klasse John! En Ans is ook top!!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat een verhaal om te lezen. En geweldig van jou dat je door bent gegaan, super dat Ans naast jou was om jou te steunen. Geniet van deze super prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. John, ik heb je dinsdag nog gesproken, en ik ben trots op jullie en hier bedoel ik ook Ans die je steun en toeverlaat was tijdens deze ULTRA loop van 60 km. tijd is van geen belang.uitlopen en dat heb je gedaan.Op naar het volgende,wat je dan weer lachend zal doen,alles onder de 60.nogmaals proficiat en het verslag en de foto,s zijn weer top.ik ga je weer spreken.neem je rust, en zie ik je volgend verslag weer, where ever.

    gr. Frits

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Geweldig zeg! Ik raak ontroerd van je stukje en vind het een wereldprestatie!! Ik doe het je niet na.
    En ja, wat al eerder gezegd is: achter iedere geweldige loper staat een geweldige vrouw!! Zo ook bij jou. Doe Ans de groeten en in Berlijn ga ik zeker voor haar schreeuwen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Je hebt ze echt uitgelopen, zestig kilometers over heet Texel. Die limit is dan totaal onbelangrijk. meneer, u bent gewoon een held!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Hoi John en Ans,
    PrOfiCiAT, ZESTIG, wat geweldig dat je ze gelopen hebt! En wat een boel mooie foto's heeft Ans gemaakt, supporters zijn ook heel belangrijk, ze kunnen een verschil maken. Herstel ze, rust goed uit,....nooit nooit zeggen. groetjes, Penny

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Gefeliciteerd met deze mega-prestatie. Lijkt me vreselijk zwaar 60 km strand etc. in de warmte, maar you did it! Topvrouwtje ook zo te lezen. Herstel ze en als je weer eens een normaal stukje gaat lopen hou ik me aanbevolen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Zelf vond ik 2° strand iets makkelijker. En dat bordje met die 10 op, dat stond toch wel te ver. Allemaal psychologische steekjes waar we mee om moesten. En die hitte ... Maar als het nu in 7h of iets meer is, je deed het, proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Je hebt het toch maar geflikt!
    Het was zwaar, maar je hebt het volbracht en daarvoor alle waardering; proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. @ Allen,
    Ontroerend om jullie reacties te lezen. Geweldig! Hartelijk dank daarvoor. De tijdelijke pijn staat in schril contrast met het bereiken van de finish. De pijn was al snel verdwenen, terwijl de trots er nog steeds is ;-)

    @Daan,
    Afspraak staat!

    @Gerard,
    Uitstappen was geen optie, daar is iets te lang voor getraind.

    @Dick,
    Ook jij hebt het gedaan. Zoals jij met de voorbereiding in de weer was en ik je ken, heb ik daar nooit aan getwijfeld. Bedankt voor je mooie motiverende woorden.

    @Marco,
    Vaak aan het feit gedacht dat jij daar ook had moeten staan. Je bent in ieder geval weer lekker aan de gang, dus de succesvolle deelnames men mooie meters gaan elkaar weer snel opvolgen.

    @Rinus,
    Ik denk dat wij bijna dezelfde "fout" hebben gemaakt.

    @Annemarie,
    Bedankt voor je aanmoedigingen onderweg. Ook jij bent een kei die er op de fiets bij was. Erg leuk om je weer te zien.

    @Quibi,
    Het zijn ook de maanden in de voorbereiding dat die vrouw een grote rol speelt. In Berlijn gaan we weer lol hebben en uitkijken naar de papegaai ;-)

    @Rencapy,
    Dank u zeer beleefd. Hier moest ik het met iets minder publiek als bij de laatste lange training doen:-))

    @Cremke,
    Dat 10km bordje was een killer:-(

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Je had er je er meer van voorgesteld. En zo goed getraind en dan is het balen dat het niet gaat zoals je wilt. Je kan het zeker, dat heb je zeker eerder bewezen met zoveel marathons achter elkaar. Diepe buiging dat je gewoon de afstand hebt volbracht. Ik had er een hard hoofd in dat je door zou gaan. Terecht natuurlijk. Het is helemaal niet leuk als je daar wandelt. Gelukkig had je de steun van Ans. Was je gestopt, had je spijt gehad. Nu heb je het gedaan. Ik zeg proficiat en over 2 jaar doen we het samen nog een keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Je hebt het toch maar gedaan!! Uitlopen op karakter! Ik vind je een topper John! Proficiat! En Ans heeft je er doorheen getrokken, ze is geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Geweldige prestatie die ik je niet na doe. Jammer dat je net niet meer in de uitslagen voor komt ... maaR JE HEBT HET WEL EVENTJES GEDAAN.

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Je hebt hem wel uitgelopen en mag dus ook trots in dat feloranje shirt lopen!
    Groet, Martin.
    PS. Ik heb enkele foto's van Ans "geleend". Bedankt!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Hoi John,
    We kennen elkaar niet, maar vanaf 35 - 40 kilometer hebben we elkaar een heel aantal keer ingehaald. Steeds als ik een stukje moest wandelen dan kwam jij voorbij en vice versa.
    Hoewel we niet veel met elkaar hebben gesproken (daar was ik ook te moe voor...), werd het lopen er wel makkelijker door.
    De laatste 7 kilometer kreeg ik plotseling weer wat energie; helaas ook niet genoeg om binnen de limiet te finishen (7.16). Net als jij baal ik daar natuurlijk ook van, maar ik ben ook heel blij dat ik het rondje wel heb afgemaakt onder deze moeilijke omstandigheden.

    Tot over 2 jaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Ik vind de marathon al zó zwaar dat ik niet snap hoe mensen 60 km, laat staan 120 km achter elkaar kunnen lopen. En dat er zelfs mensen zijn die nòg veel verder gaan. Maar het kan, jij hebt het ook bewezen. De (2x) zestig van Texel, ik zie het mijzelf niet meer doen maar diepe buiging voor wie dat wel kunnen! Knap John!

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Maar je hep het wel gedaan! Proficiat John. Dan loop ik over 2 jaar wel voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Buiten de limiet maakt niet uit, je hebt hem uitgelopen, daar gaat het om! Gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  39. @RunningHans,
    Van uitstappen had ik zeker spijt gehad. Nogmaals dank voor je motiverende woorden. Of ik er over 2 jaar weer bij ben waag ik nu nog te betwijfelen.

    @RunningRonald,
    Thnx!!

    @Kees,
    Natuurlijk kun je mij en de vele anderen dat nadoen, het is tenslotte maar 18km verder dan hetgeen je al vaker gedaan hebt ;-)

    @Martin,
    Dank!! Ik ga het shirt zeker met trots dragen.

    @Stefan,
    Ik weet nog precies wie je bent. Je bleef netter als ik je eigen tempo aanhouden en met de laatste energieboost ben jij dus maar 6 minuten boven de limiet gefinished. Wat voor mij geldt is natuurlijk ook op jou van toepassing; Je hebt de finish gehaald!

    @Fred,
    Het heeft wat bloed, zweet en trainen gekost, maar het kan blijkbaar wel.

    @Kees,
    Wie weet kom ik je wel aanmoedigen over 2 jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Een verslag wat pakt John.

    Diep respect voor je prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Ongelofelijk John! Wat een prestatie. En inderdaad, wat kan je hierbij die tijd nou schelen.
    Uitlopen is veel belangrijker en dat heb je gedaan. Respect hoor, zeker met de warmte.
    En misschien doe ik in 2013 wel mee. (Of niet..)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten