De Amsterdam marathon

logo-242x96Voorafgaand aan de marathon van Zwolle had ik min of
meer een deal met Christel over de marathon van Amsterdam.DSC00386

Op die 30ste september gingen wij beiden van start met een doel voor ogen, een PR lopen en het liefst nog ruim ook. Die PR’s zouden ons in de gelegenheid moeten stellen voor de Boston marathon in te schrijven. Dat het mij niet lukte hebben jullie hier kunnen lezen. Christel flikte het wel en liep in Berlijn een DIK PR en verzekerde zich van de mogelijkheid in te schrijven voor Boston.

De deal
Mocht het in Berlijn niet lukken en ik zou Zwolle goed doorstaan hebben, dan zou Amsterdam de plek zijn voor een 2e poging. Er waren nogal wat bedenkingen over wel of niet starten. Geen startnummer, de inschrijving die reeds gesloten was zonder mogelijkheid tot na inschrijven, de vorm en misschien wel het grootste struikelblok, mijn gezondheid.
Peter is herstellende van een blessure en stelde zijn startnummer ter beschikking dus die horde was snel genomen. Met de vorm was het niet veel beter, maar er was geen noodzaak meer voor een snelle tijd dus why not. De gezondheid is echter nog wel een obstakel ten gevolge van een parasiet die als verstekeling verstopt in mijn lijf naar Nederland is meegekomen. Tot een dag voor de wedstrijd getwijfeld, maar besloten gewoon te starten.

Het complot
Doordat ik zo bezig was met het ongemak dat mij van starten zou kunnen weerhouden heb ik geen moment doorgehad dat Christel en haar mams een complot hadden bedacht.
Een complot waarin zelfs Jasper werd betrokken. Christel wilde nogmaals een verbetering van haar PR realiseren en daar moest ik haar bij gaan helpen. In dienst van haar lopen dus, en dat ook nog op een aardig tempo. Uitstappen of op wat voor manier afhaken was dus geen optie Mams en Ans zouden ons van de nodige verzorging voorzien op c.a. 21km. Jasper had een fietstraining in de planning en kwam even uit Utrecht om als onze 2e persoonlijke verzorgingspost te fungeren op 34km.
De dames kennen mij inmiddels wel een beetje en wisten dat ik, tenzij het echt niet meer gaat, zou blijven lopen om ervoor te zorgen dat Christel’s doel bereikt werd.

De uitvoering
Om 7:30 uur halen Ans en ik Nesrine op die vandaag sinds lange tijd DSC00382weer aan de start van een wedstrijd zal staan. De 8 km als test voor een knie die zich eindelijk goed lijkt te houden.
Christel en haar mams ontmoeten we onderweg naar Amsterdam, althans dat was het plan. Iets na achten parkeren wij nabij het Olympisch stadion. Ronald had met Joan van de Hardloopwinkel geregeld dat ter plekke een meet and greet plaats kon vinden en tevens onze spullen achtergelaten konden worden. Leuk Joan te ontmoeten en gebruik van de geboden gastvrijheid te kunnen maken.
Christel stond ingedeeld in het vak 3:30 – 4:00 uur, terwijl Peter zich voor 4:00 – 4:30 uur had ingeschreven. Hmmm…dat is best lastig samen lopen. Er ging echt geen lampje branden toen Christel besloot bij mij in het vak aan te sluiten.
Enfin, zoveel maakte het niet uit aangezien wij nog voor de start een vak op konden schuiven. Leverde niet echt heel veel winst op overigens.
Vanessa stond vlakbij dus kon er nog even bijgepraat worden, vertelde zij dat haar Garmin nog thuis op tafel lag en het doel voor vandaag, sub 4. Het duurde bijna 9 minuten na het startschot alvorens wij over de mat liepen en onze Amsterdam marathon van start ging.
Wat een drukte op het parcours en vreselijk irritant dat er zoveel lopers zijn die het principe van rechts lopen nog niet begrijpen. Het was af en toe echt ellebogenwerk om vooruit te komen en je tempo nog enigszins vlak te houden.

Voor de start voelde het wat frisjes aan, heel wat anders als de voorspellingen, maar eenmaal op pad was het mouwloze shirt met losse armstukken en korte tight de juiste keuze.
Het doel was overigens bijgesteld naar een ruime sub 4. Het kwartje is nog niet gevallen.
Na de 3 marathon DNF’s van dit jaar zal ik al blij zijn met het halen van de eindstreep. Is dat ook nog in een tijd binnen de 4 uur, dan ben ik weer happy. Het complot werkt dus.
Christel en ik lopen lekker, wisselen blikken uit en geven korte opmerkingen over het tempo dat over het algemeen te hoog ligt. We gaan weer te hard! Yep! Iets langzamer dan! En dat houden we vervolgens toch zeker een meter of 500 vol.
10 km na 53:32
15 km na 1:20:18
20 km na 1:47:16
Rond dit punt aan het einde van de Amsteldijk Noord, staan Erica, Els en Ans ons op te wachten met wat cola, een nieuw flesje sportdrank en een gelletje.
De hamstring compressiekous irriteert wat in de knieholte dus rukt Christel die vakkundig omlaag.
Langs de Amstel staat een harde wind van opzij, gelukkig niet op de kop, is het mooi maar toch ook wel saai lopen.
Bjorn staat er op los te klikken met zijn EOS en het is hem gelukt wat toonbare foto’s van ons te maken.

We remmen elkaar regelmatig af en hebben beiden gelukkig nergens last van. Mijn buik houd zich koest en de beentjes verkrampen niet.
25 km na 2:13:58
30 km na 2:41:16
In mijn rechterhamstring komt af en toe, heel lichtjes maar duidelijk aanwezig een kramp opzetten. Nee he, niet weer! Jasper staat ons op de Zeeburgerdijk als ik me niet vergis, op te wachten met een heerlijk flesje cola en gel, die ik afsla. Hier besluit ik de compressiekous weer omhoog te trekken. Correctie….Christel trekt die omhoog. Dit voelt weer een stuk beter.
We lopen weer en prompt zit het tempo er weer aardig in en sommeren we elkaar om beurten dat het best wat rustiger mag.
35 km na 3:09:28
Ik voel me goed voer het tempo in tegenstelling tot de eerste fase van de marathon iets (teveel) op.
Christel heeft last van misselijkheid en wil liever iets langzamer lopen. Prima wat mij betreft, maar ik probeerde alleen die 3:45 veilig te stellen. Loop maar door als je wilt/kunt. No way!
Samen uit, samen thuis.
40 km na 3:36:58
We lopen door het Vondelpark onder de 40 km boog als er wederom kramp op komt zetten. Ditmaal is het de rechterkuit die mij bij het verlaten van het park dwingt tot een kort stop-rek pauze. Snel door, we zijn nu zo dichtbij, we gaan deze binnen die 4 uur uitlopen.
Op de Amstelveenseweg passeren we de 41 km aanduiding en voeren het tempo iets op.
Er staat genoeg publiek maar we worden op de complimenten over Christel’s jurkje na, niet door hen naar de finish geschreeuwd. Op eigen kracht vooruit dus. Net voor de ingang van het Olympisch stadion, ja we zijn er bijna, staan Ans en Erica ons aan te moedigen. Ik krijg een brok in mijn keel terwijl wij onze laatste versnelling inzetten en samen over de tijdregistratie matten de finish passeren. Made it!
42,2 km na 3:49:27!
Tevreden, moe, een beetje misselijk en wat stijf in de beentjes feliciteren we elkaar terwijl wij onze weg terug naar de Hardloopwinkel zoeken.
Ans staat op de tribune met de camera in de aanslag en schiet nog wat plaatjes.

Na een praatje met allemaal marathonkanjers die hun doelen hebben gehaald, dikke pr’s hebben gelopen en af hebben moeten zien, nemen wij afscheid en zit deze marathon erop.
Marathon nummer 11 is een feit! De Garmin data staat hier voor de geïnteresseerden.
Deze marathon is mede mogelijk gemaakt door Peter, Erica, Christel en natuurlijk mijn steun en toeverlaat Ans. Mijn hartelijke dank aan jullie allemaal.
DSC00428

Reacties

  1. John! Ik was echt zenuwachtig voor jou en ik ben super blij dat je gefinisht bent binnen sub 4:00... Gefeliciteerd!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat met het lopen van uw 11e Marathon.. ..knap gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Note to self: geen rood vlees voor lange duurlopen. Weet dat ik er last van krijg, maar toch doen, he? Muts.

    Oh, en nu dit complot uitgekomen is, kan ik je ook wel vertellen dat ik voor Disney heb geregeld, dat Goofy, Mickey en Katrien Duck en route staan om je te bevoorraden. Zo ben ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Proficiat met je marathon JOhn, wat leuk dat je die zo samen met Christel hebt gelopen en dat jurkje is inderdaad vree wijs. Ik zag op de marathon expo in eindhoven ook een standje met van die loopjurkjes, echt grappig! Heb je goed gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goed gedaan John. Gelukkig heeft de kramp je niet laten uitstappen. Petje af voor 11 marathons.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gefeliciteerd John, knap gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi John,

    Proficiat! wederom zo'n mooie prestatie!
    Heel leuk je verslag te lezen, behalve dan dat ik niet bij de mensen sta vermeld die langs het parcours stonden...hahahaha!!Mijn broer zijn eerste marathon 4:00:36. groetjes Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Tiny,
    Uitermate tevreden, dank u.

    @Nes,
    Volgens mij was je voor je eigen race ook best een beetje nerveus ;-)

    @Carl,
    Dank je.

    @Sillygirl,
    Complotten zijn je wel toevertrouwd. Ik ga er de volgende keer weer net zo onwetend in.

    @Julie,
    Dank je wel, het werd ook wel weer tijd om er 1 uit te lopen :-(
    Mij zal je niet zo snel in een jurkje tegenkomen, dus ook minder aandacht van het publiek.

    @Annet,
    Er is vanalles gedaan om dat te voorkomen.

    @Antonie,
    Dank je wel.

    @Marian,
    Sorry dat ik vergeten ben je te vermelden. Knap gedaan van je broer, breng de felicitaties maar over.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo heeft elke marathon weer zijn eigen (mooie verhaal) gefeliciteerd dat je hem ondanks de kramp goed hebt kunnen uitlopen! En hoewel ik gruw van kanariegele hardloopschoen, geef ik toe dat ze mooi kleuren bij de veters van Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gefeliciteerd... super prestatie met een niet geheel fit lijf. Ook voor Christel... gefeliciteerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Denk dat lekker gevoel is om weer een marathon uit te lopen, super gedaan. Gefeliciteerd met nr 11!! Amsterdam is idd niet super mooi parcours maar wel leuk om daar eens te lopen. Veel plezier op Terschelling en succes.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Supertijd. Wat leuk dat jullie zo de marathons met elkaar lopen en dan ook nog eens een leuk verhaal neerzetten. Proficaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Prima om weer eens een marathon uit te lopen, zeker als je niet helemaal fit bent. Er prima doorheen geholpen ook door Christel en de supportcrew.
    En dan onder de 3:50 blijft natuurlijk toch een prima prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Proficiat John. Weer een marathon in de pocket. Klote dat je zo aan het sukkelen bent met je gezondheid. Hoop dat het snel beter gaat kerel. Succes op Terschelling

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Weer een marathon uitgelopen... wederom een mooie prestatie... veel succes binnenkort met nr 12... wellicht dat we het geluksnummer 13 samen kunnen lopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hartstikke fijn John dat het nu goed gegaan is. Gefeliciteerd.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten