Zevenheuvelenloop

Mijn laatste en 2e deelname aan de Zevenheuvelenloop was tot gisteren alweer een paar jaar geleden, 2008 om precies te zijn. In 2007 wist ik niet wat me wachten stond, dus voorzichtig en behoudend gelopen in 1:20. Een jaar later ging dat een stuk vlotter in 1:12.
Ondanks de mooie omgeving en de toen uitdagende “heuvels” is het qua starts daarbij gebleven, aangezien ik de drukte niet prettig vond/vind.
Aan de Montferlandrun heb ik in 2008 en 2009 deelgenomen en dat als een soort alternatief voor de Zevenheuvelenloop gezien, maar dan veel kleinschaliger en door een net zo of misschien zelfs mooiere omgeving.

Maar genoeg over het verleden, het is 2014 en evenals voorgaande jaren had ik dus niet ingeschreven voor dit evenement, zelfs alle foto’s en berichten op social media prikkelden mij niet om die drukte op te gaan zoeken. En krijg je daags voor het evenement een telefoontje van vriend Marco. Hebben jullie zin om in Nijmegen 15 kilometer te gaan hardlopen? Via zijn werkgever waren er namelijk nog startnummers beschikbaar, Jolanda gaat ook mee en alles wordt verzorgd, inclusief douche! Ans had al een andere afspraak, ik zou zondag anders toch een stuk gaan lopen, dus why not.

Bijtijds vertrokken en zonder oponthoud in het Belvoir hotel aangekomen, waar wij niet alleen de ons toegewezen startnummers overhandigd kregen, maar er ook koffie, thee, krentenbollen, water en heuse lunchpakketten klaarstonden. Kennismaken, omkleden, een praatje maken en met bijna het voltallige team op weg naar het rode startvak. Pfff…..wat een mensenmassa, maar leuk om alle geluiden, doelen en verhalen om je heen te horen. Jammer van die motregen, want er zat zeker een uur tussen het verlaten van het hotel en het moment dat de meute eindelijk in beweging kwam. De winnaar was toen overigens al binnen én gedoucht

Het plan voor vandaag was simpel, op gevoel lopen, een beetje om me heen kijken en genieten. Marco had vooraf geroepen dat het wat hem betreft niet veel sneller dan 5:30 min/km zou gaan, en Jolanda zou het nog iets rustiger aan doen.
Des te leuker als je van start gaat, je niet door de snelle starters laat beïnvloeden en Marco er gewoon bijblijft. De eerste kilometer leggen we af in 5:43, met recht een rustige start, daarna gaat het tempo bijna automatisch wat omhoog en lopen wij samen links en rechts anderen voorbij. Kilometer 6 lopen we voor het eerst onder 5 minuten, de verzorgingspost hebben we links, of was het rechts, laten liggen en denderen lekker door. Vanaf dit punt komen we niet meer boven de 5 min/km uit en zijn we zelfs “heuvel op” aan het versnellen of houden we het tempo redelijk vlak.

Het zal ergens rond 11 kilometer geweest zijn dat Marco even een momentje van het gas af moest, maar zich snel herpakte. Wederom versnellen met de laatste 3 kilometers, “bergaf” als onze snelste kilometers (4:59, 4:43, 4:33, 4:12 en 4:08). Het sprintje naar de finish was net niet voldoende om binnen de 1:13 te blijven, bleek volgens de officiële uitslagen. Gezien de instelling waarmee wij deze wedstrijd in zijn gegaan is 1:14:00 echter een uitslag waar wij prima mee kunnen leven. Genoten, niet over de kop gelopen en kunnen lachen na binnenkomst.

Achteraf trouwens mooi om vast te stellen dat iedere 5 km ongeveer 2 minuten sneller werd afgelegd (26:44, 24:29 en 22:47).
De 1,5 kilometer terug naar het hotel werd met 12 per uur afgelegd op weg naar een heerlijk warme douche, hapje en drankje.
Jolanda kwam niet lang na ons in het hotel aan, maar had geen idee hoelang zij onderweg geweest is, vanwege een niet opgeladen Garmin

Snel nog even een kijkje in Maxim genomen, maar de meeste “bekenden” inmiddels al huiswaarts waren, maar er nog wel een aantal gedag gezegd kon worden, alvorens ook wij weer terug naar huis reden.

Marco en Jolanda bedankt voor de uitnodiging en de gezellige dag. Dit verslag sluit ik af met een uitspraak van Marco nadat ik hem onze tijd op mijn horloge toonde,
“Yes!!!!!….ik kan het nog”

Zevenheuvelenloop 2015…….voor mij niet met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Tenzij…..