Utrecht en IJsselstein
Na vorige week in Leiden 10 km met Gabriëlla gelopen te hebben, twijfelde ik over 
de invulling van mijn training op woensdag. Intervallen op de baan, gewoon een tempoloop in de buurt of toch weer een keer meedoen aan de zomeravondcup in Utrecht. Het werd de zomeravondcup, maar dan het volgende dilemma. Een “snelle” 5 of comfortabele 10. 
Eerst maar naar Overvecht en aan de inschrijftafel een keuze maken.
Bij binnenkomst ontmoet ik Amber, die verrast is dat ik er ben en natuurlijk informeert naar mijn plan voor deze avond. Ik doe hetzelfde en besluit met haar mee te lopen. De 10 dus.
Amber heeft een pr dat op 51:..staat en wat zou het toch mooi zijn indien daar vanavond in ieder geval een 5 en een 0 van gemaakt kan worden. Dat wordt dus het plan en als om 19:30 uur het startschot door de wethouder is gelost, gaan we met een ex-collega van haar op weg. Zonnetje erbij, een windje, eigenlijk gewoon heerlijk loopweer. Rustig starten!
Weer niet gelukt 
4’43” is iets te snel, maar de daaropvolgende kilometers doen we het beter, zelfs mooi vlak met gemiddelden van 5’
Tot kilometer 7 geeft mijn Garmin een gemiddelde aan van 4’59” we kunnen die 50 dus nog halen, maar dan krijgt Amber het zwaar, steken in de zij en de benen willen niet meer. Het lukt haar toch zich te herpakken en zo komen we weer op de atletiekbaan over de finishmatten en klokken 50:19! BAM, een pr!!!
Helemaal goed, een verbetering en nog wat ruimte voor een volgende keer 
Nogmaals gefeliciteerd Amber
En dan is het bijna Pinksteren en staat dus traditiegetrouw de IJsselsteinloop op mijn hardloopkalender, ook dit jaar kies ik voor de halve. Die 21 kilometer passen mooi in de voorbereiding op de volgende marathon en tevens een test om te zien hoe ik ervoor sta met het tempo op deze afstand.
Hans zou met een loopmaatje starten om die naar een tijd rond de 1:40 te hazen/helpen en ik zou aansluiten en zien hoelang die vol te houden was, om vervolgens te versnellen of af te haken lees, het tempo te laten zakken
Helaas kon de dame in kwestie niet mee en werd dus besloten samen te starten en hetzelfde tijdsdoel te hanteren. Vanuit de parkeergarage naar het startvak krijgen we een fijne regenbui op de kop. In het startvak begroeten Hans en ik Karst, met wie wij uiteindelijk tot de finish deze halve afleggen.
Rustig starten en na een paar kilometer op een tempo tussen 4’40” – 4’44” is het plan. De eerste gaat in 4’51” en kilometer 2 in 4’41” wat inhoud dat we al snel de juiste cadans hebben gevonden. Karst dacht op voorhand dat het tempo wat te hoog voor hem zou zijn, maar loopt vrolijk pratend mee. De kilometers vliegen voorbij, zoals wij steeds meer andere lopers voorbijlopen. Zo af en toe roept Hans wat om ons tot rust te manen of stelt hij voor bij een groepje aan te sluiten, maar dat aansluiten is meestal van korte duur. Met uitzondering van de kilometers waarin zich een verzorgingspost bevindt leggen we de kilometers af tussen 4’34’ – 4’45”.
Tussen 15 en 16 heb ik het even zwaar, mede vanwege de wind, maar een hele korte stop bij de verzorgingspost voor wat verversing is genoeg om het tempo weer op te pakken en het gaatje naar Hans en Karst weer dicht te lopen. Zat mijn hartslag tot dan toe nog netjes op of onder mijn omslagpunt, vanaf dit moment was dat niet meer het geval. Hans zorgt voor prima haaswerk en informeert of het nog goed aanvoelt en is er tevens zeker van dat we die 1:40 gaan halen. Ik reken niet, kijk af en toe waar het gemiddelde op staat en stamp door.
Ik ken de route en weet dus hoe het parcours de laatste kilometers loopt. Vanaf kilometer 18 voer ik het tempo iets op, Karst volgt terwijl Hans zich even ontfermt over de dame die in kielzog meeliep, maar net wat meer moeite lijkt te hebben met mijn versnelling. Hans ziet dat het goed is en loopt deze halve dus iets rustiger, de dame meenemend, uit. Karst moet mij in de laatste kilometer laten gaan, omdat ik ook daar nog een keer aanzet. Met kilometers in 4’33”, 4’30” en 4’13” finish ik op de Overtoom in 1:38:26, Karst daar kort achter en Hans op slechts korte afstand.
Is het tijdens de IJsselsteinloop bijna altijd warm, dit jaar was het grotendeels nat, maar wel erg lekker loopweer, en dat terwijl het toch wat warmer werd toen de regen eenmaal plaats had gemaakt voor een zonnetje.
De derde wedstrijd binnen 1 week en tussendoor ook de trainingen nog afgewerkt, waardoor ik na deze halve al op ruim 75 kilometer uitkwam en dan op deze manier finishen geeft vertrouwen. Nog een paar weken en dan mag ik de dubbele afstand afleggen. Dat zal met een lagere gemiddelde snelheid gebeuren
Hans bedankt voor het hazen en de gezelligheid voor, tijdens en na de wedstrijd. Karst gefeliciteerd met een prima gelopen halve marathon en ook jij bedankt voor het vermaak onderweg.
Petra en Rianne waren ook van de partij, maar hielden het vandaag bij de 10. Petra, terug van een blessure liep met Lisa met het plan binnen het uur sowieso weer terug te zijn. Rianne vertrok met het plan relaxt te lopen, haar horloge niet al teveel te raadplegen. Tussen de 50 – 55 minuten zou mooi genoeg zijn. Petra en Lisa kwamen vrij gemakkelijk in 58:19 binnen. Rianne wilde de tempomakers van 5’ ruim voor zich houden, maar was in staat op comfortabele wijze aan te sluiten en er ook nog bij weg te lopen om vervolgens in 48:38 te finishen. Gefeliciteerd dames, mooie prestaties. Jammer dat jullie er niet meer waren om ons aan de finish op te vangen c.q. aan te moedigen
Reacties
Een reactie posten