Groet(en) uit Schoorl, het vervolg

De weersvoorspellingen klopten! Yes, de dag begint goed het is nog steeds, er staat praktisch geen wind en de temperatuur is aangenaam.
Het huren van een huisje in de nabije omgeving van start/finish was een goede keus. Circa een uur voor de start van de halve marathon en de 30 km wandelend naar de tent die de afgebrande en nog niet herbouwde sporthal de Blinkerd vervangt tijdens dit evenement.
Zoals ieder jaar is het een gezellige drukte waar vele bekenden ontmoet worden.

Het plan voor vandaag was weg te gaan op 10 km/h en dit 30 km lang vol te houden, samen met Ingrid, Gerard en Esther. Esther had ik al snel gevonden en na een telefoontje voegde Gerard zich bij ons. De een na de ander kwam voor schuifelen (op safe spelen door het noemen van namen achterwege te laten :-)), vreemd dat Ingrid zich nog niet heeft laten zien. Een telefoontje maakte duidelijk waarom niet, verslapen. Jammer, maar niet minder lekker op de zondagochtend. Ans begaf zich met 2 clubgenoten naar het startgebied, met het plan de halve marathon als duurloop af te leggen.
Op weg naar datzelfde startgebied stelden Gerard, Esther en ik onze plannen iets bij. Het bijstelde plan hield in dat de eerste helft in hartslagzone 1 en deel 2 te versnellen zonder uit zone 2 te lopen.
Die 6" hebben we dus niet gelopen, m.u.v. die ene kilometer waarin een plasstop werd ingelast. Voor ons alle drie gold dat het relaxt ging terwijl er alleen maar gepasseerd, gepraat en gelachen werd.
Vanaf 15 km werd zoals gepland iets versneld om de hartslag een zone op te laten lopen. Vele halve marathonlopers zaten duidelijk al tegen het end van hun latijn, waardoor het tot 18 km, waar de 30 km lopers naar rechts afslaan, regelmatig slalommend lopen was.
Na de splitsing werd het logischerwijs rustiger op het parcours, prettig, maar tevens een minder prettig moment, ik voelde wat pijnlijks vanuit mijn knieholte naar de hamstring. Het tempo hoefde ik niet te laten zakken, maar fijn was het evenmin. Doortrekken en nauwlettend de hartslag in de gaten houdend vlogen de kilometers werkelijk voorbij terwijl er zich inmiddels een man/vrouw of 5 a 6 bij ons aan hadden gesloten.
Het 25 kilometerpunt werd na 2 uur en 19 minuten gepasseerd. Een paar volgers hadden inmiddels alweer gelost en Esther leek iets te ruiken dat de Gerard en ik niet opmerkten, koffie, de stal of iets anders, met andere woorden, er werd versneld met Esther aan kop van ons groepje.
De gevoelige spier was inmiddels pijnlijk geworden. Frappant toen bleek dat Esther hetzelfde "probleem" ervoer. In de laatste kilometer werd er nog een tandje bijgezet en moest en zouden de 2 kleine groepjes voor ons eraan moet geloven, zodat wij mooi "in beeld" op de finish af
konden. De Garmins werden op 2:45 afgedrukt. Mooie tijd, sterker nog, een PR voor mij. De
enkele 30 die ik tijdens een evenement heb gelopen werden altijd als duurloop in de aanloop
naar een marathon afgewerkt...zo ook deze, maar desondanks sneller.

Ans stond ons gedoucht en wel na de finish op te wachten. Haar halve marathon was naar
tevredenheid verlopen met een tijd van 2:16 als gevolg.
In de tent werd kort met mijn loopmaatjes van vandaag nagepraat en afscheid genomen. Voordat wij terug naar ons vakantiehuisje liepen eerst nog met clubgenoten H&M gesproken en een droog
shirt aangetrokken.

Na de overheerlijke douche zijn Ans en ik naar de Honky Tonk vertrokken waar Ronald, Kees, John, Jan, Rik en Ilonka al even zaten.

Samen met Rik en Ilonka besloten wij hier wat te eten terwijl eerder genoemden de weg huiswaarts kozen. Andrea, die vandaag supporter en fotografe was bevond zich nog in het hotel waar nogal wat felicitaties uitgedeeld moesten worden getuige het feit dat ze maar niet ten tonele verscheen. Aangekomen werd een keuze uit het menu gemaakt en bleef het nog lang onrustig in de Honky Tonk.

 

De serie foto’s, waarvan het overgrote deel door Andrea genomen, kunnen via deze link bekeken worden.