AKRM, ultradebuut?

De trainingen richting zestig van Texel verlopen met een enkel dipje hier en daar boven verwachting goed en daar horen nou eenmaal veel kortere maar ook behoorlijk wat lange(re) duurlopen bij.
In februari liep ik de Midwintermarathon in Apeldoorn naar volle tevredenheid als training, deze maand de stond de volgende lange gepland in de vorm van de André Kromme Rijn Marathon.
Lees hier hoe deze loop ontstaan is.

Na wat verhalen te hebben gelezen over de 2010 editie en een bezoek aan de website besloot ik me in te schrijven. Naast het feit dat je met een kleine groep mensen, inclusief verzorging, in de buurt, grotendeels onverhard een marathon als training kunt lopen, is het eigen geen marathon maar een ultra. Of mag ik het geen ultra noemen? De lengte gaat met bijna 44 km net iets verder dan de marathon, dus noem ik dit maar mijn ultradebuut, YEAH!

De dagen na het debacle in Kampen is het zeker niet stilgezeten, maar is er in plaats van 6 maar 4 keer (inclusief de marathon) getraind.
Maandag: een welverdiende rustdag.
Dinsdag: een relaxte duurloop van 22 km.
Woensdag: Baantraining, 2x 200-400-600-800-1000 + een toetje goed voor 13,5 km.
Donderdag: Rust.
Vrijdag: Tempoloop van een uur, waarin 12,2 km werd afgelegd.
Zaterdag: Wederom een rustdag.

En vandaag dus de langste duurloop tot nu toe. De inschrijvingslijst liet al een aantal bekende namen zien waaronder Cock, Ruud, Rinus, Mo, Jannet, Martin, Marjolein, Marcel en….hopelijk niemand vergeten.

Lekker dicht bij huis, dus Jeffrey en ik hoefden niet voor dag en dauw op pad en ditmaal had ik mijn loopkleding thuis al aangetrokken.
Net iets na tienen werd in 3 tempogroepen gestart, waarbij Jeffrey, Rinus en ik ons in de laatste groep nestelden. Rustig en keuvelend was het meteen genieten van de prachtige omgeving en parcours, maar 6” was toch iets te snel. Deze mening was meerderen toebedeeld waardoor een groepje zich van de tempomaker afscheidde en rustig de weg vervolgde.

De eerste verzorgingspost op c.a. 8 km. Prima verzorgd, cola, koek, koffie, thee, water, sportdrank, banaan, chips…ik vergeet vast iets.
Per volgende 8 km een zelfde prima verzorgde verzorgingspost, waarvoor mijn welgemeende complimenten aan de organisatie. Heerlijk ongedwongen en gewoon goed. Bij de posten nam ik de tijd om wat naar binnen te werken, terwijl Jeffrey wat pakte en zijn weg wandelend vervolgde in afwachting van het moment dat ik weer aansloot. Vaak liepen wij met z’n 2-en waarbij de lopers voor en achter ons soms wel en dan weer niet in zicht waren. De temperatuur was binnen een uur heerlijk, het zonnetje scheen en de omgeving schitterend. Genieten met een hoofdletter G dus.

		AKRM2011_1 Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Bij de 2e verzorgingspost werd iedere loper tevens van een roos voorzien die een paar honderd meter verderop ter nagedachtenis van André van de Vliert bij hét bankje neergelegd kon worden.

We naderen Cothen op weg naar het keerpunt, 19, 20, 21 km, we kijken elkaar aan en vragen ons af waar dat keerpunt zich nou eigenlijk bevindt. Garmin piept ten teken van het 22 km punt en niet veel later komt de post in zicht. Me wederom te goed gedaan aan hetgeen aangeboden werd om daarna de terugweg aan te vangen.

Ook op de terugweg werd het bankje aangedaan en zag ik Ans in de verte met de camera in de aanslag staan nabij de verzorgingspost. Even de tijd genomen om wat extra energie naar binnen te werken en door voor de laatste 15 km. Rinus sloot zich na één van de vele versnellingen die hij vandaag uitvoerde bij ons aan om een aantal kilometers samen op te lopen. En dan wordt natuurlijk over lopen gesproken, Texel en de reden van zijn versnellingen. Ruud en Cock hebben we nog enige tijd in de rug gekeken om ons vervolgens bij de laatste verzorgingspost op 8 km van de finish weer bij ze aan te sluiten en gezamenlijk op weg naar het eindpunt te gaan.

		AKRM2011_2 Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Ruud en Cock gaan toch iets te snel voor ons en slaan een gaatje. Miepmiep….hé daar is Rinus weer met een versnelling. Een kort praatje en weg is ie weer om zich bij Ruud en Cock aan te sluiten. De finish komt nu echt in zicht, Ruud, Cock en Rinus laten het tempo zakken terwijl wij gewoon door dieselen. 37, 38, 39 Ik ben er ff klaar mee en wil maar 1 ding, de finish, een warme douche en mijn herstel shake. Gevoelsmatig wordt het tempo iets, voor zover je daarover kan spreken, opgevoerd, nog 1x links, links en rechts het terrein van de atletiekvereniging op. Yes gehaald, met 43,8 km op de Garmin. Komt er na zo’n afstand dan toch weer die Garmintik om de hoek kijken, die 44 moet vol dus lopen Jeffrey en ik nog 1 rondje uit op de baan en stop de klok na 4:49 op 44,37 km. Ultradebuut?

Terwijl ik dit zit te typen realiseer ik me dat de benen en ook de rest van het lijf weleens vermoeider na een 30-er hebben gevoeld.

Bij aankomst kreeg iedere loper de onderstaande herinnering mee.

Cock heeft een leuke fotoreportage gemaakt tijdens het lopen, die je hier kunt bekijken, en hier staan de foto’s die Ans vandaag gemaakt heeft.