Back on track

Na de eerdere ongelukkige gebeurtenissen gaat het inmiddels weer een stuk beter. Maandag wilde ik een stuk lopen om te zien hoe ik ervoor stond na het ongeval van vrijdag. Onder begeleiding van Ans (op de fiets) richting Harmelen – Haarzuilens, waar Falco de rust verstoorde met zijn getoeter (in de auto), vervolgens via Vleuten terug naar De Meern. Niet ontevreden en op de pijnlijke onderarm na niet onaardig. 1 uur 15 en 12km afgelegd, bijgepraat en van het mooie weer genoten.

Na de tegenslagen kreeg ik vorige week (ook nog) met een opkomende verkoudheid te maken. Hoofdpijn, koorts en de nodige hoestbuien. Ach waarom ook niet, dat kon ik er nog wel bijhebben. Woensdag trok ik het gewoon niet meer en ben aan het einde van de ochtend na overleg met de opdrachtgever naar huis vertrokken. 
Aangezien mijn linker onderarm (de pols met name) nog steeds wat pijnlijk aanvoelde, toch maar een bezoek aan de huisarts gebracht met het verzoek hier nogmaals een blik op te werpen en een verwijzing naar de radiologie uit te schrijven.  
Donderdagochtend nog steeds niet lekker, dus zat er niets anders op dan gewoon in bed te blijven liggen.
Met de verwijsbrief naar het ziekenhuis om de pols op de foto te laten zetten. Gelukkig, niets gebroken!
De rest van de dag heb ik wat heen en weer gependeld van de bank naar het bed. Op vrijdag moest het e.e.a. afgehandeld worden, dus toch een halve dag aan de slag.

Zaterdagochtend achtte ik mezelf weer in staat om een stuk  te lopen. In een rustige draf ben ik naar het Het Lint gelopen, alwaar natuurlijk weer getraind werd om Ria te feliciteren en vervolgens weer huiswaarts te keren.
Niet ontevreden over de wijze waarop deze duurloop (11km) verlopen is. Het tempo werd bewust heel laag gehouden, om ook de hartslag niet teveel te laten oplopen.

Voor zondag stond een LD van 2,5 uur in het schema. Op zaterdagavond hadden Ans en ik besloten samen een duurloop uit te voeren de geplande 2,5 uur te laten voor wat ie was. ‘s Morgens waren wij geen beide gemotiveerd om de deur uit te gaan, terwijl het wel de ochtend en middag ter sprake kwam. “Zodra het droog is gaan we….”
Om half zes gingen we eindelijk op pad. Ans op haar duurtempo en ik dus nog wat rustiger als in het schema aangegeven. Na 1 uur en 40 minuten weer thuis, met een goed gevoel.
Het was tevens de eerste keer dat Ans op haar nieuwe Lunar Trainers heeft gelopen. Vergt nog wat gewenning en leverde een blaar op.

Morgen wordt de totale schade aan mijn motorfiets door een expert en de dealer vastgesteld, dus hoop ik volgende week meer te weten.

Met de kop “Back on track” hoop ik een periode van   tegenslagen, pech of whatever af te sluiten en de voorbereiding voor mijn 2e marathon te kunnen hervatten.
Het was niet geheel gepland, maar hiermee is in ieder geval een (extra) rustperiode in training opgenomen.

Voor degene die zich nog niet hebben opgegeven/aangesloten bij de Webloggers Summer Challenge 2009, dit kan nog steeds via het blog van Pieter.

Iedereen bedankt voor de bemoedigende reacties/mailtjes.