Geen PR, of toch wel?

De Montferland Run, één van mijn favoriete prestatielopen. Een pittig parcours, mooie omgeving, goede organisatie en met een limiet van 3500 niet zo massaal als bijvoorbeeld 7^^.
Andrea maakte er in haar reactie melding van ook in ‘s Heerenberg te zullen starten voor een duurloop in deze prachtige omgeving. Om 9.30 uur vertrokken we met 2 auto’s uit De Meern. Michiel, Ellen, Ria, Wilfred, Per, Trees en Terry. De sporthal/douches bevinden zich op een ruime kilometer van de start/finish, maar ik had het er voor over om achteraf een verfrissende douche te nemen, dus moest er een stuk heen en weer gewandeld worden. Tijdens het omkleden hing Andrea aan de telefoon “Waar hang jij uit?” Afgesproken elkaar in een café (waar anders ;-)) nabij de start te ontmoeten.

Paps en mams van L. begroet en op naar het startvak, waar Andrea op zoek was naar Grijze Harrie. Een medeloper hielp mij Andrea op de schouders te nemen en Harrie onze kant op te dirigeren.
Start! Rustig beginnen en warmdraaien, hoe voelt het, wat is vandaag mogelijk? In de 1ste en 2e kilometer lijken mijn kuiten wel ballonnen en voelen zwaar aan. Oké so much for plan A (PR), over naar plan B (niet vooraf bedacht overigens ;-)), samen met Andrea en zolang het gaat met Harrie onder de 1.17 (PR Andrea).
Ongemerkt ontstond een gat tussen ons 2-en. De ballonnen waren weer een beetje leeggelopen en het ging best goed. Zowel heuvel op als af kon ik goed tempo maken, en houden maar 1.12 zat er niet meer in. Net na het 10 km punt (1 na hoogste punt) was het tijd voor een polonaise, huh…… Andrea had het gaatje even dichtgelopen. We kwamen in een lekkere cadans terecht terwijl het tempo opgevoerd werd. Ondanks de klimmetjes ging het lekker en op 3 km voor de finish vroeg Andrea of ik de eindsprint al ingezet had, terwijl ze overigens gewoon aanhaakte. In de laatste kilometer is het alleen nog dalen en dus meer tempo maken op weg naar het centrum van ‘s Heerenberg. Pa en ma van L. zetten ons op 200 meter voor de finish die wij achteruit hollend passeren op de foto.
Tevreden en net op tijd om de eerste 3 dames gehuldigd te zien worden. Eerste dame: Caroline Cheptonui Kilel (Kenia) legde de 15km af in 49:57, en Nicholas Kamakya Manza (Kenia) won bij de heren in 42:38. Hier de rest van de uitslagen.
Met 1:14:15 dus geen PR voor mij, maar wel een dik PR voor Andrea!
Vandaag heb ik verzuimd foto’s te maken, maar Andrea heeft wel het e.e.a. vastgelegd, dus er volgt nog wel wat digitaal fotomateriaal.
Onderstaand de route en het hoogteverschil.

We hebben bij de tent op het plein afscheid genomen. Andrea op weg naar bier en biefstuk en ik naar de douche, om daarna samen met de tevreden groep een patatje te scoren voordat wij terug naar huis rijden.
Tevreden en met een goed gevoel zonder pijntjes or what so ever hebben we wederom een leuke dag gehad.
De foto’s die Andrea onderweg heeft genomen.

Volledig album bekijken

Om in Linschoten een PR poging op de halve succesvol uit te voeren moet er nog wel wat werk verzet worden, maar met mijn persoonlijke haas gaat die konijntje zijn stinkende best doen.