Leiden Halve marathon

Om maar gelijk met het goede nieuws te beginnen.
Zowel Ans als Ria hebben vandaag een pr gelopen in Leiden op de halve marathon. Ria ging er vrij snel met Trees vandoor na de start, terwijl ik Ans maande niet te snel van start te gaan. We hebben de dames vrij lang in het zicht kunnen houden, maar konden er toch niet meer bij aansluiten. Zowel Ria als Ans hebben het onderweg zwaar gehad, maar blijkbaar heeft het haaswerk er mede toe geleid dat ze volgehouden hebben en toch weer dat beetje kracht ergens vandaan haalden om door te gaan. De eindtijden 2.08.42 voor Ans, en 2.06.40 voor Ria. De data gemeten met de Garmin van Ans.
Tussen kilometer 16 en 17 voelde Ans dat 1 sok niet helemaal lekker zat en is ze toch maar gestopt om dit te verhelpen. Op sommige stukken van 18km heb ik haar letterlijk vooruit gesleept. Een fotografe heeft dit nog vastgelegd. Deze schijnt op de site van de Leiden marathon te komen (ik ben benieuwd).

De Leiden marathon wordt in een mooie omgeving gelopen, maar deze komt niet in het rijtje van mijn favoriete loopjes. Dit heeft alles te maken met het parcours (op veel stukken smal en veel koerswisselingen) de vele viaducten en bruggetjes vormen wel een uitdaging. Ik ben wel van mening dat de organisatie de zaken erg goed voor elkaar heeft. Hier valt echt heel weinig op aan te merken. Beginnend bij de pendelbussen, de inschrijving en het ophalen van de startnummers in de Pieterskerk, het bagagedepot op de Garenmarkt, de finish bij het stadhuis met het massaal toegestroomde publiek. Chapeau!!

Bloggersontmoetingsplek. Jammer genoeg hebben wij behalve Ronald, Claudia en Richard geen andere bloggers ontmoet om eens in levende lijve kennis te maken en elkaar de hand te schudden. Het contact was zo wie zo heel kort, maar desondanks niet minder leuk om eens kennis te maken met Claudia en Richard, die na een 5-daagse vandaag even de marathon binnen 3,5 uur liep.

Jammer genoeg was er ook ellende/pech. Huub die onderweg onderuit ging (al dan niet geholpen). Vervelend denk je dan, kan gebeuren. Mee eens. Maar… niet als dat nog 2x daarna ook gebeurd. Zwaar gehavend heeft hij toch de 21,1 kilometer afgelegd.
Op de Garenmarkt schiet de kramp op een verschrikkelijke wijze in de kuiten en scheenbenen van Ria, waardoor zij ook nog ten val komt. Gelukkig houd ze aan de val niets over, maar ondanks (en uiteindelijk dankzij) de hulp van de heren van de EHBO heeft Ria bijna 2 uur op een brancard doorgebracht om van de kramp af te komen. Vanaf de Garenmarkt naar SportCity gedragen (brancard) met het plan een masseur aan het werk te zetten. Na (te lang) daar gelegen te hebben zonder echte actie was het de bedoeling dat er een ziekenauto aan te pas zou komen. Helaas!!! De heren hebben de brancard (met Ria) opgepakt en haar naar het stadhuis gedragen, waar zij uiteindelijk na wat massage, chips en vocht er weer langzaam bovenop kwam. Het waren 2 anticlimaxen op zo’n mooie dag.
Inmiddels hebben we Ria gesproken en het gaat weer goed met haar. Dat is in ieder geval weer goed nieuws.
Kunnen de dames gaan nagenieten van hun nieuwe pr.

Op de valreep hebben wij wachtend buiten het stadhuis
nog de finish van Ben op de hele marathon mee kunnen maken. Het is zelfs nog gelukt hem te fotograferen. Volgend jaar weer Leiden Ben?

Hier staat nog een impressie van de Leiden Marathon 2009.

Ondersteuning tot aan de finish.