Vervolg Amersfoort marathon

Om 7.00 uur ben ik al wakker en besluit er dan ook maar uit te gaan voor een ontbijtje, die ik onderuitgezakt op de bank nuttig. De zon schijnt al en het lijkt een mooie dag te gaan worden. Ans gaat vandaag met een aantal clubgenoten in de Soesterduinen aan een bostraining deelnemen, en is er dus ook al vroeg uit, en vertrekt om 8.45 uur. Voor mij de hoogste tijd om onder de douche te springen en de fiets en fotocamera in te laden voor vertrek.
Inmiddels regent het pijpenstelen en ziet het er buiten behoorlijk troosteloos uit. Shit!! Wel lekker koel voor de lopers natuurlijk. En nu maar hopen dat het binnen een uurtje weer droog is.
Petra en ik hebben afgesproken elkaar in Soest te ontmoeten om daarvandaan op de fiets naar het centrum van Amersfoort rijden alwaar wij een aantal bloggers zullen ontmoeten. Op de plek aangekomen werden de fietsen tevoorschijn gehaald en knalden wij door de regen (nog steeds) naar het Stadhuisplein.

Bij aankomst in het centrum was Haraldinio de eerste die we tegen het lijf liepen. Vervolgens snel naar de afgesproken plek, aangezien wij als initiators wel op tijd aanwezig moesten zijn. Maurice, André, Léonie (met kekke Ecco’s), Hans en Anita stonden ons reeds op te wachten. Al snel kwamen ook Mo en Rinus aanlopen.

Tussendoor kwam Vincent eraan lopen met een big smile. Met een 3e plaats op de 5km in een tijd van 18:08 is dat natuurlijk helemaal terecht. Gefeliciteerd!!
Ook Florian kwam met een smile van oor tot oor langsgelopen, nadat zijn zoon Jasper als eerste op de streep was gekomen bij de 1K Runaway in 03:10. Ook Jasper, van harte gefeliciteerd met deze overwinning.

Na de kennismaking een praatje en de bijna traditionele groepsfoto, vertrokken de lopers richting het startvak. Naast de webloggers waren er ook nog een behoorlijk aantal clubgenoten en bekenden aanwezig voor deelname en/of ondersteuning op één van de afstanden. Wout (3:20:02) en Bertus (3:46:21) gingen van start op de hele en Bert (1:46:52) evenals vele andere Athletic Point & Trecho lopers op de halve en tien kilometer.

Er werd eerst een ronde van c.a. 5km afgelegd, waarbij de lopers eerst een ronde door het centrum liepen, zodat wij een kleine 1400 man/vrouw konden aanschouwen nabij de Stadsring. Petra zag tussen de toeschouwers Annemarie kennis van Chat´n Run staan. Na wat heen en weer bellen werd besloten dat wij bij haar en Angelique zouden aanhaken op weg naar het station. Hier hadden wij een mooie plek om alle lopers (met uitzondering van de hele snelle mannen en vrouwen) toe te schreeuwen en eventueel op de foto te zetten.
Andrea (knap debuut!), Léonie, Rinus, Hans, Bertus, Hans, Mo…. hebben wij voorbij zien komen, met uitzondering van Wout. Annemarie en Angelique reden hierna weer terug naar het centrum voor de start van de halve marathon, terwijl Petra en ik het parcours vervolgden om de lopers in Soesterberg nabij Zon en Schild weer op te vangen en ons al fietsend er tussen te begeven. De lopers hadden net een zwaar deel van het parcours achter de rug (het militaire terrein) en kwamen nu in een mooi en gezellig deel terecht met muziek en drankposten. Hier hebben wij post gevat om wederom foto’s te maken. Op weg naar de voorste gelederen spraken wij vele lopers (af en toe moed in) en wensten hen succes met de 2e helft.
Op de parallelweg langs de A28 (24-25km) kreeg ik eindelijk Bertus in het vizier. Hij had het zwaar te verduren, maar gelukkig konden wij hem nog oppeppen en van een drankje voorzien, waarna hij het tempo weer oppakte en doorzette.

Het was nu even flink doortrappen op zoek naar Wout die ik nog steeds niet tegen was gekomen. Hij zou toch niet……..?
Van de vele lopers die wij onderweg gesproken hebben is onder andere Anita mij bijgebleven. Ook met haar heb ik een praatje gemaakt en een stuk meegefietst. Anita hield er een een pittig tempo op na, maar gaf wel aan het zwaar te hebben. Ik complimenteerde haar met de nette loopstijl die er op na hield begroette haar. Op het Stadhuisplein heb ik haar nog kunnen feliciteren met de geklokte 3:17:58.

Eindelijk… (tussen 30-31 km) kwam Wout in beeld. Netjes lopend, maar wel met een getekend gelaat. Een kilometer of 2 heb ik hem vergezeld en zijn bidon meegenomen, met de afspraak hem rond km 37 langs te zien zoeven en op de foto te zetten. Ook Wout gaf aan het zwaar te hebben. Ondanks de ongemakken hield hij het tempo hoog en constant.

Ter hoogte van het 37 kilometerpunt besloten wij de fietsen te parkeren en hier de meesten te spotten alvorens weer verder te gaan. En dat waren er een hoop, aangezien ook de halve marathon lopers zich inmiddels bij het veld hadden gevoegd. Maurice, Jacqueline, Hans, Rinus (nog steeds in gezelschap van) Léonie, Mo, Hans, Jan-Willem, Aad, Andrea onder begeleiding van Snelle Rijk, Stefan, Mark, Falco, en de velen die ik gemist heb.
Ik weet echt niet meer hoelang wij op dit punt hebben gestaan, maar het was er erg gezellig en de tijd vloog dan ook voorbij. Kort nadat Jacqueline voorbij was gekomen zijn wij weer op de fiets gestapt om onze weg te vervolgen. Bij Jacqueline aangekomen heeft Petra een praatje gemaakt voordat wij verder gingen op zoek naar Rinus (die het zwaar had) en Léonie.

Het zal tussen 39 en 40 kilometer geweest zijn waar wij Rinus nog steeds in gezelschap van Léonie zagen lopen. Hier was het publiek massaal aanwezig, wat een extra stimulans voor de lopers moet zijn geweest. Zelfs Petra en ik werden (nog met de fiets op het parcours aanwezig) door het publiek aangemoedigd. Rinus had het nu erg zwaar, maar ook voor hem geld, dat hij er nog steeds een redelijk tempo en loopstijl op na kon houden. Misschien dat een bepaalde inspiratie daar aan bijgedragen heeft –;)
Feit is en blijft dat hij het wel even flikt na de RopaRun en een afgebroken Waterland marathon. Grote klasse Rinus.

Net voor het bereiken van de finish hebben wij dan toch het parcours maar verlaten, terwijl doorrijden tot aan de streep gewoon mogelijk was.

Petra en ik wachtten de lopers op het Stadhuisplein weer op, alwaar we menigeen tegenkwamen die wij onderweg hadden aangesproken en misschien hier en daar een beetje hebben kunnen oppeppen of zelfs van water hebben voorzien. Hans was de eerste die zich weer bij ons voegde, en zijn medaille door Petra omgehangen kreeg. Ondanks het feit dat hij niet helemaal tevreden was, zette hij de klok op 3:33:52 stil.
Niet helemaal tevreden!! Ik teken voor zo’n tijd.

Nog wat nagepraat en de laatste foto voordat de rit naar huis werd aangevangen. Het was ondanks de regen een erg mooie dag waar wij (ik ben maar even zo vrij om dit ook namens Petra te zeggen) van genoten hebben, en het erg leuk was om weer een aantal bloggers in levende lijve de hand te kunnen schudden. Tot een volgend evenement.

Na het avondeten zat ik redelijk uitgeteld op de bank, toen er na lange tijd van afwezigheid weer eens een pijnlijke kramp in mijn bovenbeen kwam opzetten. Na wat hulp van Ans was deze na een halfuur weer weggetrokken. Hopelijk gooit dit geen roet in het eten voor de Singelloop in Woerden vanavond.
Dit was waarschijnlijk een signaal dat ik ook wat vaker de fiets moet pakken.

De foto’s zijn hier te bekijken. Mocht je een foto in de originele resolutie willen ontvangen, laat dan een berichtje achter, maar een reactie stel ik altijd op prijs.

Een uniek en zoals aangekondigd een éénmalig evenement. Mocht deze toch nog een keer georganiseerd worden, dan wil ik het parcours en alles eromheen ook als loper ervaren.